#Dagelan
#Gara_gara_pesbuk
.
Jam siji awan, warungè wis mulai rodo sepi, ènakè dinggo lèyèh-lèyèh karo ngeloni bocah. Tembanganè sing diputer nang radio suwarane Om Didi kempot, maknyus pokokè.
Nembè baè apè ngriyep, lawangè ono sing nutuk-nutuk.
Tuk! tuk!
"Mbak? Tuku pulsa."
Ono bocah cilik, aranè Sindong wis ngadek nang ngarep lawang.
"Pulsa? piro, Ndong?" takon karo mlaku mereki bocahè.
"Dikon Om Pèri. Sepuluh èwu." Karo nylogrongno duwit sepuluh ewunan siji, nduwurè ono dluwang suwèkan cilik ono tulisanè, nomer.
"Lah? Duwitè ndhi maning, Ndong? Kurang, rha ...."
Sindong meneng sediluk, terus ngrogoh sak clono njukut duwit limangèwunan.
"Lha jarè Om Pèri jujulè nggo enyong ko, Mbak. Tukune pulsa sepuluh èwu." Duwit nang tanganè enyong dipandengi baè. Koyongè gelo.
"Iyo. Sing sepuluh èwu mbayarè rolas èwu, Ndong. Kiyè turah telungèwu, nggo upah kowè."
Turahanè duwit tak wakè maning, terus bocahè lungo. Dolanan nang pinggir sièr, ngarep warungè enyong. Gagiyan tak kirim pulsanè mbokan dintèni.
Pas karo Yu Eni mudun kading montor, mlakunè delenganè ko rodo gugup soyo pèrek.
"Opo, Yu? Gugup temen apè maring ndhi?"
"Tuku glepunganè, klalèn mau tuku tèmpè durung tak gorèng," njawabè karo mèwèh duwit rongèwu.
"Lha wis awan ko ..., bocahè durung mangan, rha?"
"Wis, ndèan. Nang Simbahè. Soalè enyong mau dolan nang Yu Lastri, setor arisan."
"Oh? Lha olèhè sopo?" karo mèwèh glepungan wis tak wadahi plastik, dobel.
"Olèhè Yani. Eh, Sus. Kowè ngerti ora?"
"Ora."
"Yani tah jarè wis pegatan, sih."
"Opo iyo? Kapan?"
"Jarè wis suwè, koh. Opo kowè ora krungu?"
"Ora. Lha sampèan jarè sopo?"
"Miki wong-wong podo ngomong. Sstt ... jarè 'selingkuh', Sus. Awas, ojo ngomong-ngomong, lho?"
"Lah? Moso? Lha koyongè wongè kalem, koh."
"Mulanè kuwi? Jarè selingkuhè karo 'pèsbuk!"
"Pèsbuk? Ora salah?" Batukè enyong mengkerut, setengah apè ngguyu tapi ora koyoho.
"Iyo. Kowè kenal? Wong ngendi, Sus? Kentheng?"
Yakin! Enyong kudu ngguyu. Tak tahan-tahan mbokan Yu Eni jèngkel, soalè wongè rumangsanan, wis tuwo padahal. Umurè meh sèket taun tapi èzèh trengginas.
"Kenal." Nang bathin ngguyu kekel nemen.
"Umahè ngendi?"
"Adoh. Nang negoro Londho."
"Ngapusi," nyautè karo mènjeb.
"Lha? Temenan, Yu. Sing nduwè pèsbuk kuwè umahè nang amèrika. Dong apè mono kudunè numpak montor mabur. Ora bener kuwè sing ngomong, ojo ngandel."
"Lha jarè koyo kuwè, koh. Kabarè."
"Lah. Jarè, bè? Lanjaran parè. Wong ngomong biasanè dong ora ditambahi yo dilongi, Yu. Ojo diteruskè nang wong, mengko dadi 'pitnah."
Yu Eni rodo mrengut karo nglebokno glepungan nang njero tas.
"Mbak?!"
Kaget! Tak linguk jebulè Sindong sing ngundang, ndepèpèl nang lingirè lawang.
"Lha? Kowè durung bali, Ndong?"
"Pulsanè ndhi, Mbak?"
Heh!? Kaget yakin.
"Lha pulsanè wis tekan ngumah rha, Ndong."
Sindong ndlopong.
Yu Eni malah melu bingung, mripatè nglirik maksudè takon karo enyong.
"Mau tuku pulsa, Yu. Ngertine ape dibungkus ndèan, jebulè ngentèni ora balik-balik awit mau."
"Oalaaahhh ... Wis mabur pulsanè, Ndong. Tekan ngumah. Ayo balik, yak boncèngno."
"Mono. Mboncèng mèn gelis. Om Pèri palingan lagi dolan nang pèsbuk, ndèan"
"Pèri yo kenal karo pèsbuk, Sus?" Yu Eni nglinguk maning.
"Iyo. Mesti, Yu."
"Yo wis, tak takon Pèri baè."
"?"
Enyong gantian ndlohom.
Radionè muni, tembangè 'Mulèh'.
Pragat.
