Kuzey'den
Sezen Aksu'nun "Her şey bir anda anlamsız gelecek," dediği dönemdeydim. Onsuz, içtiğim suyun bile tadını alamıyordum. Bir anda her şey çok güzel olacak gazı geliyordu ama bu en fazla yedi saniye sürüyordu.
Tuğçe'ye durumu izah etmek sandığımdan da zor olmuştu. Beni dinlemiyor olması, altı gündür yüzüme bile bakmıyor oluşu üzüyordu. Psikoloğa mı gitsem yoksa torbacıya mı ikilemi arasında kalmıştım.
Ben böyle kadere çok kırgınım açıkçası.
"Kuzey," diye bağıran ders hocamızla birlikte kafamı sıradan kaldırdım. Bana takık olduğunu göz önünde bulundurursak dersinde uyuklamayı düşünerek büyük hata yapmıştım.
"Hocam?"
"Daha kaç kere uyaracağım seni?"
Gözler üzerime çevrilirken dersinde sıraların üzerinde kafalar görmekten haz etmediğini vurgulamaya geçmişti.
"En son ne anlattım ben?"
"Bilmem.." diye mırıldandım "Slayt okumakta dünya markasısınız."
Çalan zil, beni gereksiz bir sohbetten kurtarırken gözlerini üzerimden çeken ders hocamızın bunun acısını sözlü notlarımdan çıkaracağını iyi biliyordum.
Kafamı yeniden sıraya yerleştirmek yerine bakışlarımın odağını Tuğçe yaptım. Sırf bana olan inadı yüzünden sırasını değiştirmek durumunda kalmıştı. Yüzümü görmek bile istemediğimi biliyordum fakat korktuğum şeyin başıma gelmesine izin veremezdim. Onunla konuşmalıydım.
Oturduğum sıradan hızla ayaklandım ve yanına adımladım. Kafasını çevirip bir kez olsun bakmadı, yine de vazgeçmek istemedim. Altı günün sonunda onunla iletişime geçecek olmam bile beni heyecanlandırmaya yetiyordu.
"Selam.."
Bir cevap vermesini beklediğim söylenemezdi. O da cevap verme zahmetinde bulunmadı zaten. Bana tavır aldığını anlayabiliyordum.
Oturduğu yerden ayaklandı, fakat bu sefer çekip gitmesine izin vermeyecektim. Kolundan yakaladım, bunu yaparken canını acıtmamaya özen göstermiştim.
"Senin görmezden geldiğin şey benim kalbim, Tuğçe."
Kolundaki elimi çekti, gözlerinin dolduğunu görebiliyordum. Emindim ki o da bu durumdan zerre kadar memnun değildi.
"Kafam çok karışık, hâlâ bu durumun gerçekliğini sorguluyorum."
Ondan beklediğim tepkileri gösteriyordu ve onu gayet anlıyordum.
Pazartesi sendromuyla aşk acısı ölümüne kapışırdı.
***
İlham perilerim nerelerdeyseniz beni çabuk bulun :(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ay ışığı | texting
Cerita Pendek"Seninle ay ışığında, üzerimizi örten yıldızları paylaşmak isterdim."
