SONSUZ MUTLULUK

3.Bölüm-Olayın Şoku

Merhaba arkadaşlar..

Sonsuz Mutluluk'un ilk hikayem lütfen votelarınızı eksik etmeyin :) İyi okumalar dileğimle...

Umarım beğenirsiniz... Çok öpüldünüzz :)) 

Multimedia da Noyan var :))  

Okul bitti, dersler bitti, özgürüz. Ama şimdilik. Sadece bugün için okul bitti ve eve gidicez, dikkat çekerim ‘Eve gidicez.’ öyle kafelere gidip oturmak, AVM’lerde dolaşmak yok. Son senemiz tabir-i caizse kır dizini otur evde modundayız. Ah ! Klasik çalışkan öğrenciyim işte ne olacak. Okul-ev, ev-okul…

Dört kafadar koridorda yürüyoruz tabi karşıdan “Ablaaa” diye bağıran Arel olmasa belki de havalı bir çıkış yapabilirdik ama Arel bu her delikten çıkar.  Koştura koştura yanımıza geldi ve her zaman yaptığı gibi sulu sulu yanağımda öptü, Bade ve Gülce’nin yanağından makas aldı ve Durukan’la da erkeklere özgü o tokalaşmalarını yapıp yanımızda yürümeye başladı. Bahçeye çıktığımızda siyah porschesine yaslanmış, ray-ban gözlükleriyle, saçlarını bir sağa bir de sola atan havalı mı havalı, egolu mu egolu, yakışıklı mı yakışıklı bir âdet Ayaz Demir görünce şaşırmadım değil sonuçta bizi o alacaktı değil mi okul çıkışı ? Bizi fark edince yüzünde bir gülümse belirginleşti ve gözlüğünü çıkarıp bize selam verdi. Tabi bunun ardından Durukan’dan çıkan sözlerde eklendi.

“Vayyy Ayaz abicimmm. Sen gelir miydin buralara ? Özlemişim ama seni ne zamandır görmüyordum.” Ve klasik erkek tokalaşması…

“Eee abicim bu veletleri okuldan sonra toplamak lazım. Hadi Arya’yı bilirim eve gelir de bu keretayı (Arel’in ensesine şaplak atar) okuldan sonra toplamak zor oluyor ben de artık işimi garantiye alıyım dedim. He ben de seni özledim bi ara gel bize oturmaya bi Pes atarız.”

“Ayıpsın abi ne demek gelirim. Sen ara beni hemen sizdeyim.”

“Eyvallah koçum.”

“Sağ olasın abim.”

“Eee kızlar sizlerden ne haber ?”

“Valla seni gördüm emin ol böyle bi içim açıldı anlatamam Ayaz o yüzden ben kaçtım hem babam almaya gelecekmiş çıkışta beni hadi ben kaçtım, kızlar sizi de çok öptüm hadi görüşürüz.” Dedi ve koşar adımlarla yanımızdan ayrıldı Gülce. Bu durumuna bir anlam veremesem de abartılacak bir şey olmadığını düşünerek kendimi telkin ettim.

“Hadi bakalım Arel ve Arya siz arabaya. Ha bu arada Durukan, Bade gelin sizi bırakıyım evlerinize.”

“Yok abi sağ olasın benim motorum var.” Diyerek hayran olduğum motorunu bize gösterdi. Dayanamayarak lafa atladım.

“O motorda ben de gezicem bir gün haberin olsun.”

“Tabi güzelim sen iste yeter ki.”

“Kız sen daha arabaya binmedin mi ? Bana bak Arya Hanım hele bir duyuyim, görüyim o motora bindiğini seni bacaklarında tavana asarım haberin olsun ve hemen arabaya.”

“Yaa off abi ya.”

“Abiye off denmez.”

“Anneyeydi o.”

“Abiye de var.”

“Yaaaa…Bade sen gelesene bizimle ?”

“He kız dur neydi ‘Uysal Prenses’ demi. Seni götürelim.”

“Yok beni de abim almaya gelecek bu taraflardaymış bir yere kıpırdama ben alıcam seni dedi, onu bekleyeceğim siz gidin.” Bade’yle sarıldıktan sonra yanımızdan ayrıldı, Durukan da sonra görüşürüz diyerek yanımızdan ayrıldı. Kaldık üç kardeş tıpış tıpış araya bindim tabi. Arka koltuğa attım kendimi tabi cam kenarına ve düşünmeye başladım olan bitenleri. Ah tabi bugün ilk dersten beri olanları özet geçiyim size.