SONSUZ MUTLULUK

5.Bölüm-Karanlık

 Adı gibiydi o..

Karanlık…

Belki de sadist..

Peki, benim yanımda ne işi var ?

Hakkında bir sürü hikaye var. Hangisine inansam bilemiyorum ama belki de gözlerimi artık masadan çekip okulun karanlık yüzü “Karan”a bakabilirdim ha ?

Her okulda vardır, kimi çekingen, kimi neşeli, kimi bir  buzdolabı kadar soğuk, kimi ise bir ateş sıcaklığında samimi..

Karan ise soğuk, somurtuk, kimseyle ilgilenmeyen, kimseyle konuşmayanlar kategorisine girer. Karan’ın benim oturduğum masaya oturma sebebi ne olabilir ki ? İçgüdülerime uyarak kesin kararımla birlikte gözlerimi masadan çekip ona baktım. Simsiyah gözleri onu daha da karanlığa çekiyor. Bir bakışıyla karşısındakini susturabilir ve bir daha onun yüzüne bakamayacak dereye getirir. Soğukluğunu bir kenara bırakırsak, kendine özgü bir havası ve karizması var ama şu ana kadar hiçbir kızın yanına gittiği ya da konuştuğu görülmemiş aksine kızlar onun peşinden koşar, ben hariç.. Ama şu an bulunduğumuz durum.. Ah ! Fazla kafa karıştırıcı.. Daha da kötüsü onun bana gözlerini bir an bile kırpmadan bakması ve ağzından tek kelime dahi çıkmaması.. Bu baskının altında kalamayacağım için kalkmak için hareketlendim lakin beni engelleyen güçlü kollar yüzünden olduğum yerde kaldım. Ve bu kolların sahibinin Karan olması..

“Yarın, yine burada, bu saatte, bu masada, yanında kimse olmadan beni bekleyeceksin. Anladın mı beni ? “

“A-a-an-anladım.”

“Ah küçüğüm ! Korkma benden yemem seni.” dedi ve ardından itici bir kahkaha fırlattı havaya..

“K-k-kork-korkmuyorum senden.” Ah kimi kandırıyorum sizin de karşınızda böylesine karanlık bir kişilik olsa siz de korkardınız hatta korkudan titrerdiniz.

“Emin misin ?”

“Hayır.” Aptal kafa içinden söyle ama dışından söyleme demi.

“Sana zarar vermem.”

Güçlü görünmek için kafamı kaldırdım ve dik durdum.

“Benden ne istiyorsun ? “

“Belki bir gece, belki bir oyun, ya da sadece ZAMAN.”

“Zaman ?”

“Evet, küçüğüm zaman…” dedi ve gitti.. Arkasında ise ağzı şaşkınlıktan bir karış açılmış bir âdet Arya bıraktı..

Neden ben ? Kimseye zararım yok. Şu ana kadar kimseyle kavga da etmedim laf dalaşlarım oldu ama..Gülce, Bade ve Durukan dışında da pek fazla konuştuğum insan yok ki sınıfın çoğu da beni sever.. Acaba alnımda “Bela Çeker” yazısı falan mı yazıyorda hem şu yeni gelen, Burkay ve Karan’dan oluşan bermuda şeytan üçgeninin içindeyim ? Kafam o kadar karışık ki tuvalete girip yüzümü yıkasam iyi olur aslında. Ama tuvalette duyduğum konuşmalar kendimi kötü hissetmeme neden oldu.

“Kızlar, kızlar, kızlar. Arya’yı bilir misin ? Hani şu 12-F de olan Demir Holding’in sahibinin kızı. “

“Ha şu sessiz, sakin, kimseye bulaşmayan hep o kızılla falan gezen değil mi ?”

“Aynen aynen. İyi dinleyin şimdi. Birkaç gündür dikkat çekiyor. Şu yeni gelen onların sınıfındaymış ve aldığım bilgiye göre de Arya’ya bakıp duruyormuş, ikinci bomba ise Burkay bunu düşerken yakalamış ve son olarak da en büyüğü az önce kantinde Karan’la karşılıklı oturuyorlardı.”

“Ee canım ben bu bombalara koca bi OHA derim. Kızım bu Arya’da neymiş de kimsenin haberi yokmuş.”

“Valla onu bunu bilmem de kız bir taşla iki değil üç kuş vurdu be.” dediler ve aynaya baktıklarında beni fark edip kıkırdaşmaya başladılar ve hiçbir şey olmamış gibi yanımdan geçip gittiler. Ben de ise duyduklarım şok etkisi yaratmış bir şekilde bulunduğum yerde tabir-i caizse dondum kaldım. Ben ne yapmıştım da benim hakkımda bu kanıya vardılar daha da kötüsü “sürtük” damgası koydular bana. Ah ama lanet olsun ! Gözyaşlarım istemsiz bir şekilde akarken ellerimi lavabonun kenarına koydum. Sadece benim olduğumu zannettiğim tuvalette işte bu ses yankılandı.

“Zaman, zaman, zaman.. Küçüğüm !”

Öncelikle yeni eğitim ve öğretim yılınız (tabi öğrencilere hitaben) hayırlı olsun.. Uzun bir aradan sonra yeni bölüm geldi. Biraz kısa oldu ama kusura bakmayınız. Multimedya da “Karan”.. Video völümünde ise bu bölümü yazarken dinlediğim şarkı Lana Del Rey’den Born To Die… İyi okumalar umarım beğenirsiniz.. İthafımdaki yazar arkadaşımızın hikayesi de hoş yani bir bakın derim..:))