Ik... Ik ben Emma

3

Ik heb dus net bedacht dat wat ik dus moet doen misschien iets met het meisje te maken heeft. Nu ben ik bij een beekje, schoon genoeg om er uit te drinken, aangekomen waar ik heb besloten om hier tijdelijk te blijven. Ik heb bijna de hele dag gelopen, vanaf het zonnebloemenveld to hier.

Bij het beekje staan wat eetbare planten waarvan ik er een aantal verzamel voor nu en voor als voorraad. Ik moet echt gauw uitvinden wat ik moet doen, maar eerst slapen.

Ik ben weer in het zonnebloemenveld, ik sta op en kijk om me heen, ik zie twee meisjes. Ik loop naar het middelpunt tussen ons drieën netzoals zij doen. Het ene meisje is dezelfde die ik gisternacht had gezien. Het andere meisje lijkt op ons, maar is langer dan ons beide, heeft een lichtere haarkleur en heeft ongeveer evenlang haar als ik heb. Het meisje van gisternacht kijkt me al even waarschuwend aan en ik begrijp nu pas waarom. Als iemand praat worden we waarschijnlijk wakker. Snel kijken we naar het nieuwe meisje, maar het is al te laat...

Ik kom gelijk overeind en herhaal in mijn hoofd wat ik zag om zeker te weten dat ik hun gezichten onthoud. Ik weet nu echt zeker dat we elkaar moeten vinden om de test te halen. Waar zullen ze zijn? Als ik in het zonnebloemenveld ben gestart, zullen zij daar dan ook starten, of zijn ze al gestart? Ik heb de andere niet gezien toen ik daar was, maar ik heb ook niet gezocht. Ugh, waarom is het ook zo moeilijk...'

Uiteindelijk ben ik maar wat gaan eten van de planten die ik gister ook had gegeten en wat gedronken uit de beek. Ik heb besloten om naar het zonnebloemenveld terug te gaan en de meisjes uit mijn dromen daar op te wachten. 

Na ongeveer een uur lopen hoor ik een gil. ''Het klonk als een meisje. Een meisje! Misschien wel één van de twee uit mijn droom en... Ik word uit mijn gedachten gehaald door nog een gil van de zelfde stem. Ik twijfel geen moment en ren in de richting van het geluid, het klonk niet héél ver weg.

Als ik me op de plaats bevind waar het geluid ongeveer vandaan kwam zie ik een man, gekleed in het zwart waardoor alleen zijn gezicht nog vrij is en hij is bewapend. ik probeer me om te draaien, me te verschuilen, weg te rennen, maar het lukt niet, ik ben verstijfd van angst en bovendien is het  te laat, hij heeft me gezien. Ik hoor hem iets roepen, maar ik weet niet wat. Er komen nog twee mannen, ook gekleed in het zwart en bewapend. Ik voel dat ik me weer kan bewegen en probeer nog weg te rennen, maar voor ik het weet voel ik twee grote handen op me die me tegenhouden. Ik begin erg tegen te spartelen en de man die me vast heeft vraagt een ene Noah om hulp. Een andere man, Noah, komt naar me toe lopen, hij neemt me over van de man die me vast heeft. Ik kijk hem met grote ogen aan als ik uiteindelijk tegen een boom aan gedrukt wordt door hem. 'Je bent hier niet veilig, ik weet dat je, net als dat andere meisje, ons als de vijand ziet, maar we zijn hier om jullie te redden. Werk mee!' Ik kijk hem verbaasd aan en de vragen vliegen door mijn hoofd. Ze kijken alle drie naar mij. 'Je zal nu wel veel vragen hebben, maar we moeten jullie nu in veiligheid brengen. Als je weg rent binden we je gewoon vast en nemen je op die manier mee, maar je hebt nu nog de kans om zelf te lopen.' : zegt Noah. 'Hoe weet ik dat ik jullie kan vertrouwen? Breng me naar het andere meisje!' :zeg ik. Ze draaien zich naar elkaar toe om te overleggen en ik hoor een paar woorden: 'Luke, je ... Wat... meisje... nog één... regels...' Ik snap er niet veel van, maar wel dat het nog even duurt voor ze uitgediscusseerd zijn en ik grijp mijn kans. Zo zachtjes mogelijk sluip ik de eerste paar meters en ik begin vervolgens hard weg te rennen.

Hee, eindelijk een beetje actie en een lang stuk. Ik ga proberen elke dag, in ieder geval om de dag, een nieuw hoofdstuk erop te zetten, maar school is net begonnen, dus ik zit ook met huiswerk :( Maarjaaa...

Lots of love, Vera