Ending

237 15 7
                                    

Jammy's POV

Dalawang taon na din simula nung nangyari yung araw na iyon. And I already have my own business and I'm a writer. I wrote it. The whole of it. The way I felt.

Kasalukuyan akong nasa café para tumulong sa mga empleyado. Siyempre kahit ako ang may-ari ay tumutulong naman ako lalong lalo na pag may  writer's block ako.

May bagong story kasi akong sinusulat ngayon. Book 2 ng storya na isinulat ko ukol saaming dalawa. At wala akong maisulat kasi nag request sila na dapat may anak na kami. Pag ka tapos nung  iniwan ko siya sa epilouge ng story. Dapat may part ng nangyari kuno sa aming dalawa sa storyang iyon.

"Ma'am. Namumula ka po" tukso saakin ng empleyado ko. Inirapan ko nalang siya. Magka edad kaming dalawa at naging bestfriend ko narin siya. Haha

Habang nag s-serve sa table 12 ay bumukas ang pintuan ng café. Malalaman kasi pag may pumapasok kasi tumutunog ang wind chime sa pintuan.

Tinignan ko naman kung sinong pumasok at halos maitapon ko naman ang basong dala ko. Buti nalang at naagapan at naibigay ko ng matiwasay sa costumer na nagbabasa. Hindi libre ang libro sa café ko. Kadalasan rent. Kadalasan binibili ng iba. Pag may diperensya pag nag rent ka ay may bayad.

Dali dali naman akong umalis doon at nag tago sa authorize door kung saan mga staff lang pwede.  Bigla naman ako napaupo sa sahig. After two years nakita ko na ulit siya. Yung mukhang araw araw kung nakikita habang nasa mansion pa nila ako. Yung tipong kitang kita ko ang mga galaw niya.

May kung anong tubig naman akong naramdaman sa pisngi ko. My tears has been falling non-stop.

I miss you. I want to tell him that but I can't baka nga di niya na ako kilala eh. I'm just a nobody to him who is a royalty.

Nagtagal ako sa authorize personel room hanggang sa gumabi na. 10:30 PM na sa relo ko ng mag pasya akong lumabas. Naka uwi na silang lahat panigurado. Ako ang last na umuuwi sa café kaya't nilock lang nila ang pintuan ng café. May susi naman ako kaya pwede lang ako ma lock at may sariling kwarto din naman ako dito for purposes.


Pagkalabas ko ay nakita ko ang nagiisang taong di ko inaasahan na dadatnan ko. Anong silbi ng pagtatago ko kung nandito padin siya? Napatingin naman ako paligid at nakita kong yung ilaw lang sa may counter ang naka on. Malakas naman ang ilaw nito kaya kitang kita ko siya mula rito. Tsaka wala nadin dito ang mga empleyado ko. Paanong natira siya dito?

Napalunok naman ako sa titig niya. His stare is scary that you can be frozen when you stare back. Nakakatakot yung tipong parang may kasalanan kang ginawa or di kaya parang papatay or something.

"A-anong ginagawa m-mo dito?" nauutal kong tanong. Di naman siya sumagot at tumayo mula sa pagkakaupo sa isa sa mga upuan at unti-unting lumapit saakin habang nakakatitig padin.

"One meter apart" biglang naisabi ko. He stopped and smirked. At nagsimulang maglakad. Napa atras naman ako sa ginawa niya.

Hindi niya ako mahahawakan. Hindi niya ako malalapitan. May takot siya sa babae, tama allergic siya dun kaya one meter lang . Kumbinsi ko sa sarili ko.

Patuloy parin siya sa paglapit saakin hanggang sa hinigit niya ako ng medyo nakalapit na siya papalit sakanya. Napalunok ako.

Nakapayakap kasi ako sakanya ng bigla niya akong niyakap pero dali dali naman akong lumayo kahit gusto kong magtagal sa pagkayakap sakanya.

Napaiwas naman ako tingin sakanya at lumayo kaso hinigit niya ako ulit at sa pagkakataong ito ay siya ang kusang yumakap saakin. Napakagat labi ako at nagbabadyang tumulo ang luba sa mata ko.

"Why did you leave?" He asked me. "Why didn't to tell me? Or even told me that you we're leaving? So that I'm not a fool to wait for you to comeback not minding the people who told me that you left?" he hugs me tighter. " Its been two years. Say something please."

"Layuan moko mahal na prinsipe. Baka mahimatay ka. Baka mahilo ka. At isa pa po, di ko na po kailangang magpa alam kasi alam ko namang yung fiancé mo na ang magaalaga sayo."

"My Gynephobia is already cured. " aniya at napangiti ako sabay kalas sa yakap niya kahit mahirap kasi ang lakas niya at lumayo. One meter from him.

"She was the one who cured you , your highness so please go to her baka magselos yun." aniko at tumalikod.

Hinila naman niya ako paharap at hinalikan. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya at tinulak siya.

"I don't love her. I don't. I used her as a fiancé cause I don't want them to choose for mine. I kissed her to cure my gynephobia and she used my body for her artworks. I knew you saw us that day and assumed that we had something. My driver told me about that. You're just jealous baby, that's why you didn't talked to me and stayed quiet. I assumed that you'll talk to me after one week but when I came back after I told her that our agreement is done and drove her home. I never saw you and they told me that you left. I didn't accept it and waited for you whole night but you're presence is gone and after a 3 months I was busy with work in our business that's why I didn't have that time to find you until June read your story. I knew that I was the man in the story baby. I was that prince. You loved"

Naluluha naman akong nakikinig sakanya at tumango ng kaunti.

''I loved you , your highness until now but I know you never loved me back."

"I am. I love you too. When you didn't notice me for a week . I realized that I can't imagine myself not seeing you. Then my driver told me that you went inside that apartment so I assumed that you are jelous and you also like me."

Unti unti siyang lumapit saakin and lifted my chin. His stare welcomed me and then he lower his head and his lips locked unto mine.

A deep kiss that made my system go wild. Lumalim ng sobra ang halikan namin at bumitaw ako at huminga but he then kiss me back while I'm still catching breath.

Binuhat niya ako at nagsimula siyang maglakad papunta sa table at pinaupo ako dun without breaking our kiss. His kiss is intense and soft at the same time. He then kissed me hungrily at the cheeks until my neck but our kissing session was broke by a shout.

"BINATA NA SI DYLAN WOOOOH" sigaw ni Santi. His cousin. I chuckled while he's face is cold.

"Fuck you Santi" He whisphered. Kasabay ng tawa ng mga taong pumasok. His cousins and their someone.

"I forgot to lock this café. Tss"  he tissed.

I smiled and stared at him. Finally, I'm Beside him. Beside the Crown Prince of the Kingdom of Peirun

Beside the Crown Prince (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon