1.BÖLÜM

11 3 0
                                    

Yazmaya başladığım tarih-28/02/2019
Okumaya başladığınız tarih-

Penceremin önündeki koltukta oturmuş camdan dışarıyı izliyordum. Ne zaman sadece oturup pencereden göğe baksam içim rahatlardı.bugün tatil olduğu için odamda oturmayı tercih etmiştim.aslında sessiz biri değilim ama ahh,ben size kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Asrın, 18 yaşındayım lise son sınıf öğrencisiyim boyum 1:65 mavi gözlerim, kızıl saçlarım var. Az önce dediğim gibi sessiz biri değilim ama annem ve babam buradan taşınmamız gerektiğini söylediğinden beri son birkaç saattir burada sessizce oturuyorum. Arada annem gelip iyi olup olmadığımı soruyordu. Annem demişken size biraz annemden bahsedeyim Annem: Elif Aksoy 37 yaşında ev hanımı kahverengi gözleri, kahverengi saçları var. 1:70 boyunda birde size annem ve babamın hikayesini anlatayım.

Annem lise son sınıftaymış arkadaşları ile birlikte her çıkışta bir kafeye giderlermiş.yine bir okul çıkışı her zamanki gittikleri kafeye gitmişler babam annemi ilk defa o gün orada görüp vurulmuş. Annem her okul çıkışı o kafeye gittiğinde annemden gözlerini alamamış. 4 ayın sonunda babam cesaretini toplayıp annem ile konuşmaya karar verip annemin karşısına dikilmiş. Babam anneme duygularını açıklamış annemde babamın kendisine baktığını farkettiğini ve her şeyin farkında olduğunu söylemiş. Annemde babama karşı olan duygularını açıklamış bir kaç ay sevgili kalmışlar. Ve ailelerini tanıştırmak istemişler ama dedem,babam fakir olduğu için kızını vermemiş. Babamda annemi kaçırma kararı almış. Annemde kabul etmiş. Bir kaç akşam sonra konya'dan izmir'e kaçmışlar. Annem okulu bitirince kaçtıkları için annem 18 yaşındaymış izmire gittiklerinde hemen evlenmişler. Annem abime hamile kalmış. Abim 2 yaşındaykende ben doğmuşum dedem, annem ve babam ile bir süre sonra barışmışlar. Ben 6 yaşındayken dedem vefat etmiş. Anneannemde daha fazla eşinin yokluğuna dayanamayarak vefat etmiş. Ve o gün bugündür. Aile içi ilişkilerimiz hep çok güzeldi işte babam ve annemin hikayeside böyleydi.

Birde benim çok sevdiğim bir abim var. Abim- Alp Aksoy 20 yaşında babamın yanında çalışıyor. Ela gözlü, hafif sarı saçlı 1:80 boyunda işte benim ailemde böyle abimi gerçekten çok seviyorum. Kapımın tıklatılması ile birlikte hiç yerimden kıpırdamadan "gel" dedim. Evet yine annem geldi annem yanıma oturup konuşmaya başlayınca bakışlarımı anneme çevirdim.

-annecim saatlerdir sessizce burada oturuyorsun gel biraz yemek yiyelim.

Annem konuşurken ne kadar üzgün olduğunu farkettim.

-tamam sen in ben birazdan gelirim.

Annem başını sallayıp odamdan çıktı. Odada bir kaç dakika durduktan sonra aşağıya indim.

Herkes masada oturmuş beni bekliyordu. Bende hemen masaya oturup yemeğimi yemeğe başladım. Babam konuşmaya başlatınca ona baktım.

-kızım biliyorum buradan, arkadaşlarından ayrılmak istemiyorsun ama gitmek zorundayız. Nedenini sizden saklamak istemiyorum.bilirsiniz ki benim bazı düşmanlarım var. Ve daha fazla burada kalıp size zarar verme oranlarını yükseltmek istemiyorum.umarım beni anlamışsınızdır. Ve en geç yarın öğlen çıkmalıyız bavullarınızı hazırlamaya başlamanızı öneririm.

Babam konuştuğu süre zarfında gözümü kırpmadan babamı dinledim ve konuşmaya başladım.

-peki yarın öğlene kadar bir ara okula gidip arkadaşlarımla vedalaşsam olur mu?
Babam

- tabi ki ama geç kalma olur mu? Ve abinde seninle gelsin içeriye girmesede en azından kapıda beklesin.

-peki baba. Dedim ve yemeğimi yemeye devam ettim.benim adadan da ayrılmam gerekiyordu dimi ya ama ben ondan ayrı kalamazdım ki.aklıma bir fikir gelmesi ile hemen babama hitaben konuşmaya başladım.

YENİ HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin