h omorfia enos katharou mualou.

3.βαρετα βηματα

-ε Ελλη, ακουω μια φωνη απο πισω μου.
Γυρναω αμεσως και ειναι ξανα ο αλεξ,
-με παρακολουθεις or something? Λεω και σηκωνω με δυσκολια το ενα φρυδι μου.
-τι? Εγω? Απλα ηθελα..
-ΧΑΧΑΧΑΧΑΧ,σκαω στα γελια εγω, ελα ρε πλακα σου κανω ηρεμσε και πες μου.
-Πως θα σε βρω?εννοω..πως θα σε ξανα δω? Πως θα μιλαμε?
Εγω ανοιγω την τσαντα μου,περνω ενα στηλο και σκιζω απαλα ενα χαρτι.
"@....."
-οριστε αυτο ειναι το ινστα μου,βρες με και στειλε μου,οσο για το πως θα με βλεπεις..αλεξ δεν ειμαστε σε ταινια που θα χασεις το χαρτι και μετα θα χαθουμε και θα συναντηθουμε τυχαια μετα απο 25χρονια,θα με εχεις μια ολοκληρη χρονια στην ταξη σου,ειτε αυτο για εσενα ειναι καλο ειτε κακο.λεω και αφηνω το χαρτι στο χερι του. Αμα θες καποια στιγμη παμε για κανεναν καφε,λεω και χαμογελαω φιλικα.
-Εννοειτε ρε,τα λεμεεε.
Περπαταω βιαστηκα και φτανω στην εξωπορτα του σχολειου. Βγαινω εξω..φορα τα λευκα ακουστηκα μου ξανα και παω προς το σπιτι, τα περισσοτερα παιδια ειναι μαζεμενα σε μικρες ομαδες και μιλανε,κανονιζουνε να βγουνε ή πηγαινουν σπιτια τους ολοι μαζι. Εγω αντιθετως προχωραω εντελως μονη μου και συνηθιζω να πηγαινω απο τον κατω δρομο που δεν υπαρχει κανεις να μου μιλησει και βρησκω ηρεμια.
Οχι,δεν ειμαι αντικοινωνικη,αληθεια μαρεσει να μιλαω με κοσμο,αλλα σηχαινομαι να μιλαω με κοσμο που σου πουλαει ψευτικα λογια,ελαχιστοι αξιζουν και δεν θελω να χαραμισω τα λογια μου για καποιους που δεν αξιζουν..γιαυτο συμπερηφερομαι ετσι..
Με τα λιγα και τα πολλα φτανω σπιτι,ανεβαινω την σκαλα-τιμωρια που πλεον μου φαινεται σαν σωτιρια γιατι θα καταλυξω σπιτι μου και τελος μπαινω μεσα.
-μαμα? Μπαμπα? Φωναζω,ομως στο σπιτι δεν ειναι κανεις.
Ευτυχως θα εχω ησυχια σημερα,θα βαλω μουσικη στο φουλ και ισως βαφτω για την πλακα μου οπως κανω παντα..
Σηκωνωμαι λοιπον να παρω το κινητο μου για να βαλω μουσικη ομως εκεινη την ωρα χτυπαει..

*οριστε ενα ακομα παρτ,σημερα θα κανω κιαλλο για να συνεχιστει αυτο γιατι ειναι πολυ μικρο ομως αν εβαζα την συνεχια εδω θα εβγαινε τεραστιο♡ ι χοπ γιου λαϊκ ιτττ"*