CHAPTER 7 : Nandito lang ako

26 2 0
                                    

Kaelyn's P.O.V.

"Kenneth roy. . . . . .?"

Nandito na kami sa baba.

Nagulat ako at the same time, Nagtaka.

Nagulat ako kasi yung lalaking yumakap sakin kanina hindi pala si kuya..... Si Kent pala.

Nagtaka ako kasi, bakit niya ako niyakap kanina?

Argggggh! Sumasakit na nmn ang ulo ko!

"Tigilan mo na nga yang pag iyak mo! lalo ka lng pumapangit!" di ko pinansin ung sinabi niya. Bagkus, tinanong ki siya dahil gulong gulo na talaga ako!

"B-bakit mo *sob* g-ginawa yung *sob* k-kanina ?*sob*." pinipipilit ko pa ring magsalita kahit ang hirap huminga. Hindi pa ri ako nakakarecover  sa nangyari kanina, at mukhang di na nga talaga ako makak karecover dun.

"H-ha? a-ano kasi..." sabi niya habang napapakamot sa ulo.

"Nevermind." sabi ko at akmang aalis na at papunta na sana sa sasakyan ko pero pinigilan niya ako.

"At saan ka naman pupunta?" problema nito?!

"Paki mo ba?"

"Concern lang naman ako sayo.."

"Ano?" kasi naman bubulong bulong hindi ko naman maintoidihan!

"Wala!"

"Wala, pero may sinabi ka?! umalis ka na lang diyan sa daanan ko!" nako! gantong masama ang loob ko! wag niya akong iniinis!

Sumakay na nga ako sa sasakyan ko at nagdrive na paalis.

Saan ako pupunta? di ko din alam. Basta kung saan na lang dalhin nitong pagda drive ko..

Habang nagmamaneho ako, di ko maiwasan maalala yung nangyari kanina.

Kung paano niya yakapin si Ashley, at kung paanong halos ipagtabuyan niya na ako sa buhay niya.

Binuksan ko ang radio at sakto namang ito pa yung kanta.

Let me be the one.

Nung nagstart na yung kanta, nagbadya na namang tumulo yung luha ko.

Parang feeling ko, tugma yang kantang iyan sa sitwasyon ko.

Napatawa ako ng wala sa sarili. Parang kaninang umaga lang ang saya saya ko.. .

"Bakit kung kailan ang saya saya ko na tapos tsaka to mangyayari?"

Bahagya akong napatawa pero agad namang napalitan iyon ng mga hikbi.

Napadpad ako sa lugar kung saan lagi naming pinupuntahan nila Isabelle.

Dito masarap ang hangin. Mataas na lugar at puro puno at damo. Mas gusto ko dito kaisa sa park. Malayo ito sa magulo at maingay na siyudad. Tahimik at payapa

Dito ako pumupunta kapag may problema ako.

At..... dito din madalas may mga couples na pumupunta.

Hayy. Umupo ako sa damuhan. Magdidilim na pala, kitang kita yung sunset. At paggabi naman kitang kita ang magandang city lights.

Nakaupo ako sa berdeng berdeng mga damo habang nakapatong ang mukha ko sa aking mga tuhod, tapos nakayakap ako sa mga binti ko.

Maya maya lang may dumating na magbf/gf. Umupo sa ilalim ng puno.

Parang bigla may kumirot sa puso ko...... Di ko maitatangging kahit gaano ako kamuhi at kagalit kay Jacob, i hate the fact the mahal ko talaga siya.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 20, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon