It's YOU or NOBODY (kaorhys)

Chapter 13: firsts

Hi watty readers! How's my story so far? Tell me about your thoughts in the comment box and don't forget to vote.. Happy reading!!

xoxo,
Kaysha

JEA's POV

"So I guess this is goodbye then." Tumango Lang ako. Walang pag-aalin langan agad syang tumalikod at umalis.. At ako, ano pa nga ba? Naiwang nkatayo hawak hawak ang diary ko. " see you around Peach. A.... I mean Jea."

Sinundan ko nalang sya nang tingin habang papalayo. Naglalakad papalayo, papalayo sa akin. Hindi ko maintindihan, bakit ganito? Bakit ganito yung pakiramdam ko?! Diba ito naman ang gusto ko? Diba ito naman talaga?! Bakit parang labag sa kalooban ko? Labag sa kaloobang pakawalan ka?

Bigla nalang tumulo luha ko. Masyadong mabigat sa dib dib. Aalis na ba talaga si Jazz? I mean magkikita parin kami pagnagka salubong. Pero aalis na na talaga sya? Sa buhay ko?

Damn! I hate goodbyes. Andami kong naranasang hindi maganda do'n. Walang closure lahat. Great example, tatay ko, nanay ko, si Caleb at si Tommy yung kabanda kong nag migrate. Lahat nalang yata nang mahalaga sa akin inilalayo sa akin.. Mabuti nalang talaga andyan si Chelsea.. pero seeing Jazz Wala nang mas dudurog pa sa akin tingnan kung pati sya hahayaan kong umalis.. marupok na kung marupok!

"Jazz! Sandali!" Huh? Anong ginagawa ko? Basta nalang akong tumakbo para habolin sya. "Jazz! Hintay! Sandali!" Iyak ako nag iyak habang hinahabol ko si Jazz. Pero kahit anong bilis nang paghabol ko sa kanya, Hindi ko parin sya magawang habulin. T-tek.... sandali... a-ano 'to? Ba't parang nahuhulog ako?!?

Hindi ba pwedeng huminto ka muna? Payakap?Nanigas ako.. gusto ko syang habolin. Gusto ko! Gustong gusto ko!
"Tuloooong nahuhulog ako?!" Sigaw ako nang sigaw pero parang walang nakakarinig! "Aaaahhhh!"

Crrrrriiiiinnnggg!!!!!!

Mabilis akong bumangon sa pagkahiga. Hinahabol ko pa yung paghinga ko habang hawak hawak ko yung Dib dib ko. Ano ba yan? Panaginip Lang pala muntik na akong ma tegii do'n!! Kaagad kong pinatay yung alarm nang phone ko.. Probably sya nagset neto ang lakas lakas! Hai if I know sa'n man syang sulok ngayon maririnig nya 'to.

Tiningnan ko muna yung paligid, parang lutang pa yata ako. Sumasayaw pa yung paningin ko. It took me seconds bago ko maalala andito pala ako sa apartment ni Jazz.. "peachy! I know ako yung laman nang mga panaginip mo.. Nasa baba Lang ako.. get ready and come down we don't wanna be late for school." yes andito ako and guess what it's not the first time na magkasama kaming tumira sa iisang bahay. "Hurry up! The food's getting cold." Share ko Lang..

kasi nong muntik na kaming mabangga, Pinayuhan ako nang doctor na I need rest kasi sobra ko nga namang stress. Sa totoo Lang ayoko talagang tumanggap nang tulong kahit kanino.. si Chelsea nga na best friend ko tumatanggi ako every time nag o-Offer syang tumulong. Pero naman this time I need to be safe Baka from time to time aabangan ako nila ataska at kilala ko si Jazz at Hindi sya tumatanggap nang no.

Pumayag ako Oo. In one condition, dapat walang makakaalam na andito ako sa kanya pansamantala kahit kay Chelsea Hindi ko sinabi. Nag agree naman sya, ni isa rin sa mga ka kilala nya Hindi Alam kung sa'n sya nkatira except sa sister nya na kahit kailan 'di ko pa nakikita at sa ninong nyang gustong gusto nyang maging tatay nya na Hindi ko rin nakikita.

Rrrriiiiinnnnggg!!! Rrrrriiiinnnggg!

"Ahy!" Ano ba yan?! Palagi nalang akong kinakabahan sa tuwing magre-ring yung phone ko. Si Chelsea tumatawag.. jea!!! Umayos ka!! Hinga nang malalim.. si Chelsea 'to. 'Wag magpapahalata.. "he-hello."