YapBar-Zıt Kutuplar {Tamamlandı}

Şimdi bittin Tuğçe NİHHAHHAHHAHHAA

Medyadaki TUĞÇEEE... BARARARAMMMM...

Gözlerimi açtığimda bi odadaydım, Barış yanımda duruyodu:

-"Yaprak!? Ayılmışsın!"

-"Evet, ayıldım, ama başım ayılmadı galiba patliycak gibi hissediyorum..."

-"Tamam o zaman ben polisleri çağriym ifadeni alsınlar..."

-"Neden ben masumuuğuum!!!"

-"Hayır yaprak ya fsgafsf..."

-"Haa ooooo... Tamam peki..."

Polisler ifademi aldılar, Tuğçe hapse gircek mi diye sorduğumdaysa "1 aydan 4 aya kadar" dedi, o an acayip mutlu olmuştum...

-"Sen niye bu kadar sevinçlisin bakiym?"

-"Tuğçe için 1 aydan 4 aya kadar hapis cezası vaaarrr..."

-"E bu çok kötü bi haber!?"

-"N-neden ki?"

-"Yaprak, uzun zamandır saklıyodum ama..."

-"Ne?!" Daha cümlesini bitirmeden ne!? Dedim ve ağlamaya başlayacakken:

-"ŞAAAKAAAAAA afsfsgsgsggiufvhgf..."

Sonra bi süre oturup Barışla hiç konuşmadım:

-"Seni neşelendiricek şeyi biliyorum..."

Meraklanmıştım, kısa sürede odaya arkasında bişey saklayarak girdi:

-"Merak ediyo musun?"

Evet dermişçesine kafamla onayladım. Bana bi hediue kutusu verdi açtığımda içimden bi balon bi de iğne çıktı:

-"Patlat."

-"Tamam..." dedim ve patlattım...

Patlattığımda, sevgili olduğumuz banktaki fotoğrafımız çıktı, haklıydı, gerçekten de mutlu olmuştum:

-"Tamam o zaman mutlu olduğuna göre artık taburcu oldun..."

-"Ne? Gerçekten mi?"

-"Eveet!"

Hastaneden çıktık, eve geldik, kapıyı açtığımızdaji manzarayla şok olduk:

-"Oooo, düğününüze davetiye isteriz..." dedi Barış.

Abimle Eflin sarmaş dolaş film izliyolardı, Barışın sesini duyunca hemen koltuktan ikisi birden kalkıp:

-"Iııııı... Çok geç oldu biz kalkalım görüşürüz..." dediler ve evden acele acele çıktılar:

-"Şunlara bak Yaprak yaa fsfagsg..."

Saat geç olmuştu, birden gelen telefonla irkildik, telefonu açtım:

-"ALO BARIŞ! O pilik beni hapislere tıktırdı, şu an hapisteyim noolur gel beni kurtar!"

-"Kurtarmayı pek düşünmüyorum, bide adım Yaprak, yanlışlıkla kendi adını söyledin galiba..."

Dedim ve yüzüne kapattım:

-"Kimmiş aşkım?"

-"Tuğçe!"

-"Niye aramış ki?"

-"Kendisini içerden çıkarmanı istiyomuş da..."

-"Çok bekler, hatta beklemesin çünkü öyle bişey yapmam!"

-"Aynen bende bişeyler söyleyip kapattım..."

-"Tamam..."

Ben koltukta uyuya kalmıştım, kafam Barışın omzuna gelince sıçrayarak ayıldım:

-"Sorun yok, yat..."

Kafamla onayladım ve geri yattım...

Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım ve Barışa bu sefer dikkatli bi şekilde kahvaltı hazırladım...

Hazırladıktan sonra saatin daha erken olduğunu farkedip masaya bıraktım, sonra da televizyonu açtım, haberlerde Tuğçe vardı, hapise girerkenki görüntüleriydi... Birdenbire yüzümde bi tebessüm belirdi, ZAFER MUTLULUĞU! Biraz daha bi şeyler seyrettim, sonra saate baktım, saat dokuzdu, uyandırmak için uygun bi saat... Kahvaltıda güllerin eksik olduğunu farkettim, bahçeden gül toplayıp geri geldim, bardaklara boyum yetmediğinden parmak ucuna çıktım, sonra yanlışlıkla bardağı aşağı düşürdüm, kırılmıştı... Barışın uyanmış olduğundan şüpelenip odasına çıktım, neyse ki uyanmamıştı... Mutfağa gelirken ayağıma cam battı, ama Barışı uyandırmamak için, bağırmadım... Camları temizleyip ayağıma bi yara bandı yapıştırdım, sonra da Barışa kahvaltısını götürdüm... Dah uyanmamıştı, yanağından öperek uyandırdım... Kahvaltısını yaptı, ben daha önce kahvaltımı yapmama rağmen yine ağzıma bi iki bir şeyler tıkıştırdı... Okula doğru ilerliyoduk, ben birden acıyla inleyip topalladım, Barış beni en yakın banka oturttu ve aykkabımı çıkardı, ayağımdan kanlar akıyodu...

Flashback

Ayağıma cam battı, Barışı uyandırmamak için sessiz kaldım, ama acıya dayanamıyodum... Ayağımdaki cam çok derine batmıştı, küçücüktü, ama çok canımı yakıyodu... Camı çıkartamadığımdan pamukla kanını bastırıp, camı çıkartmadan yara bandı yapıştırdım...

Flashback son...

-"Yaprak noldu ayağına!?"

-"Ya sana kahvaltı hazırlarken bardak kırıldı, sen uyanmamıştın, benim de ayağıma battı... Cam çıkartamayacağım kadar ufaktı, bende çıkartmadan kanını pamukla alıp yara bandı yapıştırdım, daha derine gitmiş olmalı yolda yürürken..."

-"Niye bana söylemiyosun ki!?"

-"Bi kez de kahvaltı hazırlarken sorun çıkarmiym diye..."

Barış bana sarıldı ve tekrar eve götürdü...

-"Benim yüzümden devamsızlık yapmana gerek yoktu..."

-"Saçmalama Yaprak yaa... Bu arada istersen çeteye de haber ver, seni okulda aramasınlar..."

-"Tamam..." dedim ve çeteyi arayıp olanları anlattım, şaşırsalarda pek sorun çıkarmadılar...