YapBar-Zıt Kutuplar {Tamamlandı}

2. Misaaffffiiiiirrrr

Aşağı indim ve bi süre sadece öylece oturdum hiç birşey yapmadan:

-"Sana burda oturabilirsin dediğimi hatırlamıyorum!"

-"Niye sana yaranabilmem için illa Barıştan ayrılmam mı lazım? Eğer öyle ise boşuna bekleme bence..."

-"Görücez..."

Sabah olmuştu okula gidicektik, sabah kahvaltı masasına oturdum ağzıma bir lokma attım:

-"Sen doymuşsundur yeter kalk hadi! Eğer böyle giderse ailemiz batar!?"

-"Niye sen onun ruhu musun ne zaman doyup doyamiycağnı kendisi bilmiyo mu çok şükür onun da kafası beyni var..."

-"Olmayan şeylerden bahsetme bence..."

Kendimi tutamayıp:

-"Sende mi? Haklısın..."

-"Abi yaa şu kıza bi şey demicek misin?"

-"Bi kere şu kız değil Yaprak! Ve hiç bişey demicem hatta şu an ayakta alkışlayasım geliyo... Çünki haklı bu zamana kadar yaptıklarına bakıcak olursak çok bile durdu!"

Okula doğru yola çıktık. Okula varmadan hemen önceki yerde:

-"Hadi Eflin sen okula, anlaştığımız gibi..."

-"Üfff... Tamam afbiiiii!!!"

-"Aa biz niye okula gitmiyoruz Barış?"

-"Birazdan görceksin..."

-"Peki..."

Barış beni bi arabaya bindirdi ve dağlık bir yere gelmiştik, burası dağ eviydi!

-"Biz neden buraya geldik ki?"

-"Biliyorum, belli etmesen bile Eflinin seni bile sıktığını, işte bu yüzden de seni sadece ikimizin olduğu bi yere getirdim..."

-"Yaaa! Aşkııımmm... Seni çooooook seviyorum..."

Barıştan

Yaprağı mutlu edebilmiştim uzun bi aradan sonra, çünki ilişkimizle hiç ilgilenmediğimin farkına varmıştım ve elimdeki kumandanın tuşuna bastım:

-"Barış?! Bu! Yoksaaaaa... Kaaaarrrr!"

-"Evet kar."

-"Aşkııımmm... Seni seviyorum..."

Sürprizim bittikten bir kaç saat sonra:

-"Yaprak, sana bi soru sorucam...

-"Tamam soor..."

-"Eflinin bana her abi deyişinde belli etmesen bile gözlerin doluyo, mesela görmemem için şu an kafanı öne eydin..."

-"Daha sonra açıklarım..."

Yapraktan

Barışın sürprizi bittiğinde akşam olmuştu eve gelmiştik, ben tam yatağa atladım ve mesaj geldi:

Bilinmeyen: Galiba bugün sevgilinin yaptığını çok beğendin?

Acaba Barış bana bi şaka mı yapıyodu?

Yaprak: Evet çok beğendim sanane bundan ve nerden biliyosun?

Bilinmeyen: Ben senin her anını biliyorum, mesela sen tam yatağa uzandığında mesajım sana geldi...

O anki mesajla çığlık attım ve yanıma Barış geldi:

-"Y-yaprak noldu, iyi misin?"

-"Barış beni takip ediyolar!"

-"Kimler?!"

Dedi ve ben ona mesajları gösterdim:

-"Şu an bizi izliyo olabilir!?"

Bilinmeyen: Ne kadar da zekisin, evet şu an tam da seni izliyorum!

-"B-barış şu mesaja bak!"

-"Yaprak bu sana böyle mesajlar attığına göre odanın içinde biyerde!? Bu gece sen benimle beraber kal, yarın duruma göre bakarız..."

-"Tamam..."

Barışın odasına girdik sonra ben yatağın en uç ve küçük kısmına gömüldüm:

-"Utanmana gerek yok düşüceksin şimdi..."

Dedi ve bana kolunu uzattı, bende koluna geldim:

-"Ağrıtmıyorum di mi?"

-"Aah çok acıyo gerçekten Yaprak!" Dedi alaycı bi sesle...

Bende ona bidaha soru sormayıp uyudum...

Sabah olmuştu, ben hala Barışın göğsünde uyukluyodum... En sonunda uyandım:

Bilinmeyen: Günaydın prenses...

-"BARIIIŞŞŞ!!!" Dememle Barışın yataktan zıplayışı bir oldu:

-"Y-yaprak noldu?"

-"Bak yine mesaj attı!"

-"Yaprak sen hala engellemedin mi şu numarayı!?"

-"Engelliyorum engelliyorum, başka numaradan atıyo..."

-"Tamm sen sakin ol, okula gidelim orda bişeyler düşünürüz..."

-"T-tamam..."

Okula varmıştık ben tek başıma koridorlarda geziniyodum ve birden önüme birisi çıktı:

-"Meraba prenses..."

Çığlık atmaya kalktığımda ağzımı kapattı:

-"Şimdi ağzını açıyorum ve sen çığlık atmıyosun... Tamam?"

Korkulu gözlerle kafa salladım ve daha ağzımı açmadan Barış geldi:

-"Yaprak bu kim!?"

Dedi ve ağzımı açtırttı, açtırır açtırmaz sarıldım:

-"Galiba dün gece bana mesaj atan sapık bu!? Ben çığlık attığımda ağzımı kapattı!?"

-"Vaay, kafan benim ki gibi çalışıyo..."

-"Eğer kafam senin gibi çalışsaydı şu an beynim olmazdı..."

-"Tamam işte bende onu diyorum..." dedi ve ben ona yumruğü geçirdim, am onu zerre etkilememişti, o da bana yumruk attı ve burnumu kanattı...

-"Seninle daha sonra görüşücez!?" Dedi ve beni okulun hastanesine götürerek pansuman yaptırdı:

-"Şimdi daha iyi misin?"

-"E-evet"

Dedim ve içeri o manyak girdi:

-"İyi olmana sevindim, mağlum abisinden dayak yiyerek bayılan kız olmanı istemiyorum..."

Barış benim suratıma baktı, beni  gözümden bir damla yaş aktı:

-"Yalan söyleme, benim abim yıllar önce benim yüzümden öldü!"

-"Hayır Yaprak, ben evdeyken sadece uykusuzluktan bayıldım, ama anne ve babamız sana söylemek istememişlerdi..."

-"Hayır abim benim kullandığım ilaçlarımı  kullandığı için bayıldı..."

-"Hayır onlar, sadece uydurdukları bi yalan!"

-"ABİ!!!" Dedim ve ağlamaya başladım, sonra gidip abime sarıldım:

-"Seni çok özlemişim Yaprak..."

-"Bende seni abi..."

-"Peki... Arkadaki adam kim?"

-"Adam değil Barış, sevgilim..."

-"Yoksa... Barış?"

-"Aferin kız, düzgün birini bulmuşsun..." dedi ve Barışla samimi bi şekilde tokalaştı:

-"Siz tanışıyo musunuz?"

-"Ohoo... Tanışmaz mıyız Yaprak? Eflinin sevgilisi..."