YapBar-Zıt Kutuplar {Tamamlandı}

Kafedeki Anormal Kız

Barışın ailesi evlerine gittikten sonra yapraktan

Barışla her zamanki gibi bi kafeye oturduk ben:

-"Aşkım ben bi lavaboya gidip geliyorum..."

-"Tamam aşkım, sonra da kalkarız zaten."

Barıştan

Yaprağın lavabodan gelmesini bekliyodum ve yanıma bi kız geldi:

-"Meraba ben Selin. Burası boş galiba oturuyorum."

-"Aslın-"

-"Şşşşttt... İltifat etmene gerek yok canım..."

-"Canım?" Dedim ve Yaprak geldi. O kızda ellerime abanıyodu zaten:

-"Aşkım hadi artık gi-"

-"Canım bu kim?" Dedi Yaprak donup kaldığında Selin:

-"Ben senin canın manın değilim, boş mu diye geldin masaya bana yürüyosun, benim gerçek CANIM burda!" Diyerek Yapragı işaret ettim:

-"Şu an rol yapıyosun, biliyorum, ama ben sana yine de bi numaramı vereyim."

-"N-ne numarası? B-barış ne diyo bu kadın!?"

-"Yaprak arabaya binelim herşeyi açıklıycam, söz."

Yaprağı söylene söylene de olsa arabaya bindirmeyi başardım:

-"Bi açıklama bekliyorum!"

-"Ben burda hafif bi kıskançlık mı hissediyorum, bana mı öyle geliyo?"

-"Konuyu hiç saptıramassın Barış! Bu arada EVET!"

-"Tamam, anlatıyorum, ben öyle senin gelmeni bekliyodum, kadın yanıma geldi burası boş galiba oturuyorum dedi, ben de aslında dolu diycektim, hatta aslın dedim sözumü kesti iltifat etmene gerek yok canım dedi bende canım? Dedim ve sen geldin, gerisi de öyle..."

-"E niye öyle bişey yaptı ki?"

-"Bende bilmiyorum ki aşkım..."

-"Özürdilerim..." dedi yanağımı öperek:

-"Sen niye özürdiliyosun, asıl-"

-"Şşşşttt iltifat etmene gerek yok canım."

-"Yaprak yaa Dfdgdhsj..."

Konuşa konuşa eve gelmiştik, korku filmi izliyoduk. Yaprak birden titredi:

-"Noldu aşkım korktun mu?"

-"N-ne k-k-korkmas- AAAAAAA!"

-"Yaprak sadece kapı çaldı, hadi gel kimmiş bu saatte bakalım..."

Kapıyı açtım, karşıma sırt çantalı ve silahlı bi adam çıktı:

-"Hayırdır kardeşim Pubg oynuyodunda silahı olan ev mi bulamadın?"

-"Hayır aşk arıyodumda Yaprak olan ev bulamadım, ama şi,di buldum."

-"NE!?"

Yapraktan

Barış adamı yumruklayıp kapıyı yüzüne kapattı, koltuğa geçip tekrar oturduk, Barışın sinirli hali beni korkutuyodu, bende yarım metreden fazla yaklaşmıyodum:

-"Gel, merak etme seni kovmam..." dedi ve kollarını açtı, bende ona sokuldum:

-"Hayır, ben korkmadım yani şey..."

-"Ney..."

-"Tamam, sana yaklaşırsam beni yine kovucağından korktum..."

-"Özürdilerim..."

-"Neden ki?"

-"Seni o gün evinden kovduğum için..."

O kafedeki kadından bişey çıkıcak... Bilginize sunar keyifli bölümler dileriz dfgfschgdp💙💙💙