YapBar-Zıt Kutuplar {Tamamlandı}

Başımız sağ olsun mu?

Tetik sesi geldi, Allah'ım Yaprağa bişey olmasın, lütfen!

Hemen Yaprağın yanına gittim, neyse ki kurşun Yaprağa gelmemişti, ama Tuğçe kanlar içinde yerde yatıyodu...

Hemen ambulansı aradım, kısa sürede geldi, biz de hastanede oturuyoduk:

-"Tuğçe Korkmaz'ın yakınları?"

-"Buyrun biziz!"

-"Elimizden geleni yaptık, başınız sağolsun..."

Yapraktan

Barışla tekrar eve gittik, yerde hala kanı vardı Tuğçenin ve Barış birden bana sarıldı:

-"Burdaki kanlar onun yerine senin de olabilirdi..."

-"Ama olmadı..."

Dedim ve kapı çaldı:

-"AÇIN KAPIYI POLİS!"

Barış hemen kapıyı açtı, polisler beni alıp götürdü, arkamızdan Barış geldi, polisler ifademi alıyolardı:

-"Olay nası oldu?"

-"Şöyle, Barışla biz eve geldiğimizde her yer dapdağınıktı, Tuğçe bana Barışa aşığım dediğinde ben koşarak onun yanına gittim ve üzerine atladım, onun hedefinde ben vardım aslında, tam bana sıkacakken silah birden ters döndü ve kendini vurdu..."

-"Güzel hikaye, sinema için..."

-"Ya gerçekten böyle oldu, kanıtlayabilirim!"

-"Kanıtla o zaman!"

-"Anlayamadım?"

-"Sana 6 saat mürvet, kanıtlaman için..."

-"Ç-çok teşekkür ederim!"

-"Bişey diğil..."

-"Aşkım nooldu iyi misin?!"

-"İyiyim iyiyim de... Kanıtlamamız lazım..."

-"T-tamam, eve gidince konuşuruz"

Eve gelmiştik oturup öylece düşündük, ben Tuğçenin kanlarının olduğu yere gittim, ettafta bi ipucu var mı diye aradım, ve en sonunda gözüme bişey takıldı:

-"BARIŞ!"

-"N-noldu Yaprak?!"

-"Bak işte buldum!"

-"Hadi hemen zaman kaybetmeden karakola gidelim!"

Evet, kanıtı bulmuştum! Kamerada her şey çok net gözüküyodu, beni tekrar kanıtımı izlemek için ifade odasına aldılar:

-"Gerçekten de doğru söylemişsin. Yarım saat sonra mahkeme var, iyi hazırlan..."

-"Tamam, teşekkürler..."

Ve sonunda mahkemede herşeyi sunabilmiştim, işte o en zor an:

-"Karar verildi! Türk ceza kanununun 1267. Yasaının 42. Fıkrasının 6. Kuralına göre, Yaprak Ayvazın serbest bırakılmasına, Tuğçe Korkmazın yakınlarına 6 metreden fazla yaklaşmamasına karar verildi!"

Allah'ım çok mutluyum serbest kaldım, ama buranın bide linç edilmeden çıkışı va-"

-"Tuh rezil! Kızımı sen öldürdün! Zaten senin isminde hayır yok ama Tuğçemin ne güzel ismi vardı, ben annen baban olsaydım seni nüfusumdan çıkarırdım! Reddetmekle az yapmışlar!"

Barış hemen önüme geçip beni korudu, güvenlikler götürdüler:

-"İyi misin?"

-"İ-yi-yim." Dedim ağlayarak:

-"Sen onları takma, Tuğçeyi sen öldürmedin kendi kendini vurdu, onlar sinirlerinden ve üzüntülerinden yapıyolar, üzülme sen..."

Dedi ve yanağımdan akan yaşları sildi, beraber eve gittik.