Ruh-u Revan"AĞA SERİSİ-1"

40.Bölüm

Selammm finali biraz daha erteliyorum :D 2-3 bölüm sonra final

Yıldıza Dokunmayı Yorum yapmayı Unutmayınnn

------------------------------

Tahir ameliyat için hazırlanıyordu ben nefes alamıyordum. Yanına gidip oturdum yüzün avucumun içine aldım 

"Bırakma beni tamam mı seni bekleyeceğim çıkacaksın oradan"

"Çı-çıkacağım" gülümsedi gözleri dolu benim göz yaşlarımı sildi"Belki sondur bilemeyiz ama bana güzel bir şey söyle "

"Seni Çok Seviyorum...Çok seviyorum" dedim ağlayarak sıkıca sarıldım oda bana

"Bende Seni Çok Seviyorum asla unutma bunu güçlü dur "dedi Doktor girdi içeri

"Tahir bey buyurun"

Tahir ayağa kalktı hala eli elimde beraber ilerledik Ameliyathaneye. Kapı açıldı ellerimiz ayrıldı

"Tahir..."

Tahir arkasın dönüp gitmişti kapı kapanmıştı Yılmaz abi gelip kollarına aldı beni"Hadi abim gel otur" sandalyeye oturdum Abim Annem hepsi yanımdalar ama o yoktu...Saatler geçiyordu karnımda sancı vardı o sancının daha da artmasıyla bağırdım

"TAHİR!" 

"Kızımm kızım ne olduuu"dedi Hilal

"Hilal teyze Nefesin suyu geliyor!"diye bağırdı Züleyha hemşireler koştu 

"Hayırr şimdi olmaz şimdi olmazzz hayır kızım şimdi olmaz çok erken Hayırrrr" Diye bağırışlarım sancıyı daha da artırıyordu ağlayarak doğum haneye getirmişlerdi beni Olmazdı Tahir"im yanımda değildi hem hem çok erkendi olmazdı hayır...

"Hayırrr çok erkenn olmazzz TAHİR!!" 

-----

Tahir siyah bir odada bebek ağlama sesiyle etrafına baktı"NEFES!!" Nefesin sesi yankılandı

"Tahir!!!"

"Nefesimm Nefesimmm"

---------

"Annenin kalbi durdu doktor bey!!"

"Allah Kahr etsin kalp masajı HEMEN!" 

Ne çok şey yaşamıştık oysa bir zoraki evlilikti bizim ki sonsuza kadar bitiyor muydu Hikayemiz.... aslında herkes kendi hikayesin kendisi bitirir derler. Ama biz istemedik ki benim kalbim durduğunda Tahir"in kalbi de durmuştu hastane bir birine karışmıştı....Dışarıda ki ailemiz ve doğan bebeğimiz...

Bebeği ağlayarak çıkarmışlardı ama Nefes"in kalbi geri gelmiyordu

Onun ağlama sesiyle geri dönmeye çalışmıştım ağlama anneciğim ağlama... 

--------

"Kızıma ne oluyor!! biriniz bir şey söylesin" diye feryat eden bir anne vardı bir de oğlu için feryat eden baba 

"Annenin kalbi durdu ama korkmayın doktor ilgileniyor"

"HAYIR!! YAVRUMMMM"

Olanlar gözümüzün önünden geçiyordu o karanlık bir yerde sadece bir birimizi görüyorduk

----

"Asla karım ve bebeğim her saniye bir şey isteyecek bıkar mıyım ? Ya da dur her saniye istemezsin dimi ?"

"İsterim valla" deyip kahkaha attım

"Hadi eğlenelim biraz " dedi Tahir ayağa kalktı

"Ağam ne eğlenmesi karizma çizersiniz siz"

"Vayy ağalar eğlenemez mi küçük hanım"

Gülmeye başladım ayağa kalkıp omuz silkip ilerlemeye başladım gelip önümü kesip sırtına aldı"Tahirr ne yapıyorsun Tahir hamileyim Tahir"

"Bir şey olmaz"

----

Derin bir nefesle gözlerimi açtım"Ta--Tahir" 

"Kalp atışları normale geldi kurtuldu!" dedi hemşire sevinerek

"K-Kızım nasıl kızım nerede"

"Kızınız burada" dedi doktor elinde ki güzeller güzeli meleği göstererek

"Kızım..."

Kucağıma verdiler kokusun içime çektim "Mis kokulum...Tahir"im nasıl Tahirr"

"Hala ameliyatta lütfen sakin olun"

Ne Olur Bitmesin Hikayemiz...

---Bölüm Sonu----

Pek içime sinmedi ama neyse umarım siz severek okumuşsunuzdur : )

Yıldıza Dokunmayı Yorum Yapmayı Unutmayınnn