HIS SERIOUS OBSSESION

CHAPTER 10

  Solace Pov.

Kinapa ko sa bulsa ang cellphone ko ngunit wala pa rin ito. Hinalukay ko na sa bag ngunit hindi ko pa rin makita. Hindi ko na magawang magpatuloy sa paglalakad patungong Room ng parang mmay kulang sa mga gamit ko. Binalikan ko ang daan na nilalakaran ko kani-kanina lang paalis sa kubong iyon. Hindi ko pwedeng mawala iyon. Tiyak na magagalit na naman si Mom nito. Bagong bili pa kasi iyon nung nakaraang buwan ng aksidenteng mahulog ko sa semento ang dati kong phone. Kaya ayun nabasag at nasira. Kaya binilhan ako ng bago nung nakaraang buwan... pero yun nga madaming sermun rin ang natatanggap ko kay mama.

Sa kakatingin ko sa daan hindi ko namalayang may nabangga na pala ako. Muntik na akong maduwal sa lakas ng impact ng pagkabunggo ko sa taong nakatayo ngayon sa harapan ko.

"ito ba hinahanap mo?" Napatingin ako sa pamilyar na nagmamay-ari ng boses na iyon. Nagliwanag ang mukha ko ng makitang hawak nito ang cellphone ko nawawala.

"Omg! Thank you!" Agad kong kinuha ang cellphone ko dito. Nakahinga ako ng maluwag. 

'akala ko naiwala ko na!'.

Napabalik ang atensyon ko sa taong nakakita ng cellphone ko.

"Salamat President" mahinahong sabi ko dito. Oo siya ang nakapulot nito. Bahagya lang ako nitong tinanguan at nilampasan ako para lumakad na ito.

"Teke? Paano napunta sayo to? Stalker talaga kita ano?" Nanliliit Ng mga matang tanong ko dito. Sangi para tumigil itp sa paglalakd at unti-unting humarap sa akin.

"Wag Assuming" masungit na sabi nito. Bahagya akong napanguso at tinignan siya ng 'tinging nanghihinala'

"Asus.. eh bakit sumunod ka agad? Akala ko ba nag-aaral ka pa dun?" Tanong ko dito.

Napa-iwas ito ng tingin bago tumikhim. At seryoso akong tinignan pabalik.

"Because, I'm done Reading" supladong sabi nito bago ako tinalikuran.

"Sus.. done Reading daw" sabi ko na lang.

Hindi na ako nagusisa pa at tumuloy na lang sa paglalakad para hindi malate sa klase.

---------------------

  Nasa hamba na ako ng pintuan ng mapakunot ang nuo ko ng makitang may katabi na ako sa upuan. . Si Drake. Prince charming namin sa Room. Nasa pinakalikuran kasi ako umupo para wala akong makatabing kaht sino.

Padabog at malalaking hakbang kong tinungo ang upuan ko. Malakas kong ibinagsak ang bag sa mesa. Sanhi upang makuha ko ang atensyon nito mula sa paglalaro sa cellphone niya

"Umalis ka dyan" naiinis na sabi ko dito habang nakapewang sa harapan niya. Napasinghap ang lahat sa ginawa ko. May ibang nagbubulungan pa. Pero wala akong pakialam. Napairap ako ng wala sa oras.

Nakangise itong tumingin sa akin habang itinaas ang dalawang paa sa isang upuan.

"Pa'no 'pag ayaw ko?" Ngiseng sabi nito. Habang itinataas-baba ang dalawang kilay,na parang naghahamon.

Mas lalong akong nainis sa inasta nito. Si Drake ang isa sa pinaka ayaw ko sa room masyado kasi itong pa epal. At papansin. At mahangin.

"Gusto mong masuntok" itinaas ko ang isang kamao ko sanhi upang mas lalong lumawak ang pagngite nito.

"Fiesty... i like it" sabi nito habang nakatingin deritso sa nga mata ko.

"Ano ba! Alis sabi dyan e!" Nagpapadyak ako sa semento, sa Pagka asar ko dito. Tinawanan lang ako nito bago kinindatan.

"Andyan na Si Maam!" Nagsi-ayosan ang mga kaklase kong kani-kanina lang parang nasa sabungan sa sobrang ingay.

Wala na akong choice kundi umupo sa upuan. Napatingin ako sa gilid kung saan katabi ko ang isang mahangin natong tumatawa ng mahina ngayon. Napansin ata nito na nakatingin ako sa kanya kaya.. kinindatan ako nito ng mapagawi ang tingin niya sa akin.

'Ang hangiiiiiinnnn sobra!'  

  "Good afternoon class." Bati ng gurong kapapasok lamang ngayon na si Maam gina.

"Good afternoon din maam" bati naman nilang lahat Except me.

"We have a Visitor. They're From Senior high. Grade 11 orion. They are here to conduct a Research.. So I Expect everyone. To participate okay?" Ani nito bago pumunta sa likuran. Para dun umupo.

"Yes maam"

Isa-isang pumasok ang nga 'to. Ngunut hindi ko magawang inalagay ang atensyon dun dahil sa katabi kong kinukulit ako.

"Ano ba?!" Asar na sabi ko dito at iniwas ang tingin kay drake.

"Can I have a dinner with you?" Malaking ngiseng tanong nito. Kunot-nuo ko itong tinignan.

"Not in your dream life.. bastard" madiing bulong ko dito.. para hindi marinig ng iba.
Nagkibit balikat lamang ito at bahagyang napanguso . Bago inilagay ang dalawang siko sa arm rest ko.. at pinatong sa kanyang palad ang kanyang mukha. Kunor nuo ko itong tingnan ng ngumite ito ng pagkatamis tamis sa akin.

"You know what? I think im inlove with you" walang gatol gatolna sabi nito.. hindi makapaniwalang napabuga ako ng hangin sa pagka prangka nito. 

"Kayo sa Likod! Nakikinig ba kayo?!"

Bubulyawan ko na sana ito ng May malamig na boses ang sumita sa amin pareho. Parang may kulog ng kidlat ang bumulusok ngayon sa aming harapan ng mapagtanto kung sino ang ngmamay-Ari sa nakatakot na boses na iyon. Its Greysen. Madilim ang mukhang nakatingin sa lalaking katabi ko ngayon.

"Sorry" napatungo ako dahil hindi ko kayang salubungin ang nakakatakot na mga mata nito.
Natahimik ang lahat sa pagkabigla. Lalong lalo na ako. Napatunghay ako mula sa pagkayuko ng may mga komusyon akong naririnig.

And here i am Seing the president of campus. Dragging the by two man.

Napakunot nuo ako ng pilit siya nitong hinihila palabas ng dalawang lalaking nakilala ko dun sa Ssg office. Madilim ang mukha nito at sobrang galit ang nga matang nakatingin sa lalaking katabi ko ngayon. Pilit itong pumipiglas sa hawak ng dalawa at tiim-bagang nakatingin sa aming deriksyon. Parang may ibinubulong ang dalawang iyon sa kanya... ngunit parang wala ito sa sariling pilit na nagpupumiglas sa pagkakahawak.

Nang unti-unti na itong nahila ng dalawa palabas.. takang napatingin kaming sa bintana kung saan nakikita pa rin namin ang nangyayari sa labas.

Napasinghap kaming lahat ng kinuwelyuhan ni Greysen ang lalaking hila-hila siya kanina.

Ngunit hindi ko makita ang takot sa mata ng lalaking nag-ngangalang Villiafuerte matapos siyang kwelyuhan ni Greysen Del-Ferro .. instead kita ko ngayon ang paglaki ng ngise nito habang nakatingin sa mukha ng lalaking kinukwelyuhan siya ngayon.
may Sinabi ang isang lalaking kasamahan nila sa Presidente.. sanhi upang bitawan niya ang pagka kwelyo nito at taas-baba ang dibdib dahil sa paghingal.

Nang unti-unti ng humupa ang galit nito.. ay pumasok na sila ulit sa loob ng room. Walang emosyon ang nga mata nitong tumingin sa akin. Pero bakas parin dito ang galit at inis... tiim bagang parin ito habang nagpapaliwanag ang kasamahan nila tungkol sa kanilang gagawin.

'So that's the Wrath of President They're talking about huh. Kaya ba isang salita niya lang.. napapasunod niya agad ang mga tao sa kanyang paligid?'