Chapter 28

1.3K 26 1
                                    

Solace pov.

"What's this commotion about" malamig na boses ang nangagaling sa likuran ko. Ang kaninang mga studyanting nakapalibot ay unti-unting nagsialisan. Ngunit wala doon ang atensyon ko,  kundi sa babaeng kasalukuyang nakaupo ngayon sa semento, habang umiiyak. Nakatakip ang dalawang kamay nito sa kanyang mukha kaya hindi ko makita kung anong itsura niya. Unti unti akong naglalakad papunta sa deriksyon niya. Kaya nakuha ko ang atensyon nito. She stopped crying and she look straigth into my eyes. She have this innocent face and perfectly line eyebrow. Her pink lips is naturally smooth and her rosy cheecks na nababagay sa maamo niyang mukha. She reminds of hollywood star na napapanuod ko sa netflix.

Tumigil ako sa harapan niya. Ako na nakatayo, at siya na naka upo.

"Here. Get this, and wipe your tears. And I'm sorry, i know it's my fault for dragging you here in this situation. But Next time don't let someone belittle you. Next time stand with your own feet" kinuha ko sa bulsa ang puti kong panyo at ibinigay sa kanya. May pag aalinlangan sa mga mata niya habang kinukuha ang nakalahad kong panyo. I sigh at tinalikuran siya

Kaya mula sa pagakakaharap ko. Nakita ko ang nagmamaya ari ng boses kanina. Nasa magkabilang bulsa nito ang kanyang mga kamay at deritso ang tingin na nakatitig sa akin. Months after months. Somethings changed about his feature. Hindi na kasing aliwalas ang mukha nito katulad ng dati, dahil sa nakikita ko ngayon purong Dilim. Puro dilim na hindi mo nababasa ang kanyang eksprisyon. Hindi katulad ng dati na kapag isang tingin mo lang para kang nakatingin sa isang mapayapang mga ulap na walang kahit na anong kulog and not even darkness. His hair is a little bit messy at mahaba na rin. And his mustache is visible now in His face. The strong line of his jaw screaming that He's not please of what he seeing right now. In short He is not in his usual mode.

Pinagcross ko ang aking dalawang braso sa harapan at malamig na tinignan siya.

"Don't worry i won't run for this mess. I will face this one. See you in The prefect. Mr President"

Malalaking hakabang ang ginawa ko para maka alis sa cafeteria at maiwasan ang mga matang nakatingin sa amin, at hindi na hinintay pa ang kanyang sasabihin.

Dumiritsto ako sa prefect of Discipline at hindi na nag atubli pang pumunta sa clinic para gamutin ang kalmot, na hindi ko namalayang nagawa ni cheska kanina.

Laking gulat ko ng biglang sumalubong sa akin ang mga nagkalat na mga papel pagkabuakas ko ng pintuan sa office. napatingin ako sa isang bulto ng tao na natutulog sa isang swivel chair habang nakapatong ang dalawang paa nito sa mesa, nakatakip rin ang mukha nito ng  Magazine. Kaya habang nasa hamba pa ako ng pinto nakikita ko na ang mga hubad na larawan sa isang magazine. Napatikhim ako ng isang beses para kunin ang atensyon nito, ngunit mukhang hindi ata effective, kaya inulit ko ng unilit, hanggang sa sumakit na lang ang lalamunan ko.

"AHM.. e-excuse me po??" inalog alog ko ng bahagya ang binti nito kaya napaungot ito at pabalyang kinuha ang nakatakip na magazine sa mukha.

salubong ang dalawang kilay nito naptingin sa paligid-ligid bago ko nakuha ang atensyon niya ng tumikhim ako ng isa pang beses.

"ahmm.. asan ang mga councilor??.." napatingin ako sa mga nagkakalat na papel sa sahig, bago ibinalik ang atensyon sa taong kasalukuyang nakapahalumbaba akong tinitignan ngayon."at. bakit sobrang kalat dito?" nagtataka kong patanong sa kanya.

ng makita nitong nakatingin na ulit ako sa kanya ay bigla itong umayos ng pagkaupo at tumikhim bago nag iwas ng tingin.

"bakit?, anong kailangan mo?" malamig na boses nitong tanong.

napatikhim ako at umayos sa pagtayo.

"ah-m. w-well something happened that's all" kinukurot ko ang mga daliri ko para pigilan ang pagka utal.

napabalik ang tingin ko sa kanya ng bigla itong tumikhim at bahagyang pina ikot ikot ang upuan.

"hmm.. like what Ms. Jimenez?" nakangise nitong sabi habang kagat kagat ang ballpen, na hindi ko namalayang may hawak na pala ito no'n.

napakunot ang nuo ko. "You know me??.."

HIS SERIOUS OBSSESIONWhere stories live. Discover now