HIS SERIOUS OBSSESION

CHAPTER 13

SOLACE POV.

"okay.. nandyan yung kakambal mo.. what if sabihin ko kaya sa kanya ang mga kalokohang pinaggagawa mo?hmmmm?" nagkibit balikat ito.
Hindi makapaniwalang napatingin ako dito. 'wow?just wow! ang kapal ng mukha ng gago'

"abat! hoy mister!"tumayo ako at penaweywangnan siya.

"dont call me mister.. im not your husband" nakataas ang kilay na turan nito habang malaki ang ngise na nakapaskil sa labi. Amussement was now visible in his eyes.

"what the hell! ang kapal mo rin eh, ano!" naiinis na sabi ko dito. ramdam ko ang pag-init ng tenga pababa sa mga mukha ko parang umuusok ang tenga ko sa sobrang inis. nagkibit balikat ito,habang nakanguso ng bahagya para itago ang ngite sa kanyang labi.

"well.. hindi ko kasalanan yan, sino ba kasing matinong studyante na kahit patapos na ang klase nalalate pa rin.. at seriously? 'tinignan ako nito mula paa pataas sa ulo' you are not wearing your uniform again tsk. dalawang buwan na lang papatapos na ang klase. At hindi mo pa rin sinusunod ang patakaran dito sa school. And where's your I.D by the way?" masungit na tanong nito, habang salubong ang dalawang kilay.

iniwas ko ang tingin dito at binalingan ang court kung saan naglalaro ngayon ang mga baketball player. paki niya ba kung hindi ko susuotin ang i.d na yun. Duhh hindi ako staff ng mall for pete sake!. Napatulala ako sa galing ng isang player ng ma i dunk nito ang bola sa ring, tantya ko nasa grade 9 yata yun. Napatalon ako sa gulat ng may biglang bagay na humampas ng malakas. sanhi upang matigil sa paglalaro ang mga players at takang napatingin sa amin.

"FUCKING ANSWER ME! AT.. pwede ba? dito ka tumingin!" salubong ang dalawang kilay nito at madilim ang mukha habang nakatingin deritso sa mga mata ko.,

"eh bakit ba?! what do you expect? na susuotin ko yung cheap na uniform na yun?! duhh okay sana kung one inch above the knee yun!, eh hindi ko naman alam na maypagka old style tong paaralan na to e. Seriously hanggang tuhod ang haba? no way! magmumukha akong manang pag susuotin ko yun nuh!" hinihingal ako matapos sabihin iyun. Napanganga ito sa nasabi ko, at napalunok. Tumataas-baba ang adams apple, at unti-unting ibinaba ang mga tingin nito sa hita ko, bago dumilim ang mukha.

"bakit? maiksi ba ang uniform mo sa dati mong pinapasukan?" mahinang sabi nito. ngunit madilim ang mukha habang nakatiim bagang.
taas nuo ko naman itong tingnan.

"oo naman! buti pa nga dun eh! di kagaya dito hmmp!" pagmamayabang ko dito. unti unti itong tumingala sa akin. at ganun na lamang ang pagkagulat ko ng sobrang dilim na ng mukha nito. parang handa ng manuntok anomang oras. napaatras ako. malakas na hinampas nito ang katabing upuan. at taas baba ang dibdib na parang pinipigilan nito ang sumabog.

. 'oh..okay?? what did i do?'

"FUCK!" dumadagundong ang sigaw na mura nito sa loob ng court. dali dali ko naman itong nilapitan, hindi mapakali kung anong gagawin ko.

"a-hh..e-h excuse muna Ms, sol ha? kakausapin lang namin ang kaibigan namin." napagilid ako at binigyang daan sina Aiden at Fleeden. hindi na ako nagtaka ng madali itong pumunta dito. knowing there friend sobrang parang halimaw ito magalit.

pinagtulungan nila itong hinila sa isang tabi.. malayo sa akin. at doon nag-usap na masinsinan. parang may pinapaliwanag dito ang matinong si Aiden kay greysen. ngunit bakas pa rin dito ang inis.

ng mahimsmasan na ang lalaki. sinenyasan ako ng dalawa na babalik na sa paglalro habang soi greysen na papalapit sa deriksyon ko. salubong parin ang kilay nito. At hindi na ganun kagalit katulad kanina,  'pinaglihi ata to sa sama ng loob, palaging galit sa mundo e'.

"give me your number now." hindi iyon tanong kundi utos. Inilahad nito ang palad sa ere para kunin ang cp ko.
napabuntong hininga ako bago idictate ang number ko.

"0987******" pagbibigay ko dito.. tinype niya naman sa cellphone niya. nanlaki ang mata ko ng inilagay niya sa tenga ang kanyang cellphone mataman itong nakatitig sa akin na parang nanghahamon.

"hello?, yeah sorry, wrong call lang" ani nito at pinatay ang tawag. napakagat ako sa labi ko.

 'im doomed!'

"really? you giving me wrong number huh?" malamig na sabi nito. Pero iba naman ang sinasabi ng mga mata nito. Nakapaskil kasi dun ang assmument at pagka aliw, hindi ko alam kung guni-guni ko lang.

"fine!" wala na akong choice, ako na ang kumuha ng cellphone niya at nilagay ang numero ko.

"o ayan! happy?" sarcatic kong sabi dito ganag naka cross arms ang mga kamay. nagkibit balikat lamang ito at bahagyang kinagat ang labi na parang pinipigilan ang pagngite

"So pwede na akong umuwi?" Pagkuha ko sa atensyon nito, napakagat labi itong tumingin sa mga mata ko.

"No" tugon nito. Bago tumayo, para siguro sumunod na magpractice.

"No way.. wala rin naman akong gagawin dito e" nakanguso kong sabi dito. Bumaba ang tingin nito sa mga labi ko bago tumikhim at nag iwas ng tingin.

"You need to cheer me" hindi iyon tanong. Kundi isang utos na hindi ko pwedeng hindian.
Napatanga ako dito at hindi makapaniwalang napatingin sa kanya.

"Wow? Ano ka hilo? Sinuswerte ka ata mister. In your dreams. At isa pa, ang dami naman nag checher sa iyo ah.. ayon oh!" Tinuro ko ang mga kababaihan na tili ng tili may hawak pa ang mga ito ng cellphone. Vinevideohan ata. Seriously? Practice pa lang to ah, napatingin naman siya dun sa itinuro ko at nagkibit balikat. Bago ibinalik saakin ang atensyon.

"I dont need there cheer.....'i just want my queen voices to cheer me up"ani nito at may binubulong sa huli na hindi ko narinig dahil sa mahina nitong boses. Napataas ang kilay ko ng hinawakan nito ang dalawang balikat ko at pwersahang pina-upo sa bleacher katabi ng kanyang bag.

"Stay here. At sa akin ka lang dapat tumingin, maliwanag?" Utos nito napatanga ako sa sinabi nito,ang lakas talaga ng hangin nito. Kung makapag-utos akala mo hari.
Napabuntong hininga ako at tinanguan ito. Wala na akong choice .
Napangise naman ito at kinindatan ako bago umalis.

"Baliw" usal ko sa kawalan.