HIS SERIOUS OBSSESION

Chapter 37

Ang bilis ng panahon! Ni hindi ko man lang namamalayan na buwan ng kataposan na pala ng klase. Napatigil ako sa pag-inom ng tubig ng magvibrate ang cellphone ko na nasa mesa. Nasa library ako ngayon.

From: Esen
Wish you we're here

Natawa ako text,

'Focus Mr. Valedict!'

Wala pang isang minuto nag reply ka agad ito.

From: Esen

I can't. Your always keep bugging my sanity.

I keep always thinking of you, TTP that i always forgot the song lyics here, lol.

napakagat ako sa dila para pigilan ang ngise. Damn esen for giving me butterfly in my stomach. Nasa gymnasium kasi sila ngayon, nagpapractice para sa graduation nila sa Senior High. Habang kami namang mga junior high--maliban sa Grade 10, walang ibang ginagawa kung hindi mamutawi at magpapirma ng clearance sa mga nagpapahabol na guro. Akala ko nga mapa ng school yung clearamce namin, e sa nalibot ko na ata buong school kakahanap ng mga naging teacher namin na tinatakbuhan kami. Bumabawi ata sa amin hayss.  Kaya dito muna ako sa library, magpapahinga lang muna sandali.

To: Esen
Bolero hmp!

From: Esen

I miss you already. I'm getting bored here. Kunin mo na ako dito.

Hindi ko pa tapos basahin yung text, ay may text ulit siya.

From: Esen
At sayo na ako.

Hindi ko gets nung una. Akala ko wrong send lang siya. Gusto kong matawa sa banat niya. Mahigit isang taon na rin pala mula nung ligawan niya ako. At hanggang ngayon, hindi ko parin siya sinasagot. Hindi rin naman daw siya nagmamadali.
naalala ko tuloy nung tinanong ko siya kung nababagot na siya kaka hintay sakin.

Andito kami ngayon sa labas ng school, kung saan maraming streetfoods ang itinitinda. Suot niya ang backpack niyang kulay itim sa likuran, habang naka angkla naman yung shoulder bag ko sa balikat niya. Ang cute niyang tignan sa ayos niya. Habang tinutuhog niya ang fishball gamit ang stick.

First time ko dito, kaya hindi ko alam kung healthy ba ang pagkain na'to. Isipin mo lang ah?. Si Solace Jimenez kakain ng ganitong pagkain. The ultimate Solace eat streetfoods for heaven sake!. That's below the belt!.

Pero dahil sa Esen to--na kasama ko, at libre niya, I Can't say No to him.  Kaya why not try it diba?.

"Is this healthy?" Kahit anong pagaan pala sa loob ko, hindi ko parin maiwasang kabahan. He look amused as he watch me  getting anxious of something. He bite his lips to surpress a smile.

"I can't say yes either. But I haven't heard something na may namatay na dito. So, i think, it's not that dangerous to eat this." He smirk. Tinapat niya ang stick na may nakatusok na fishball sa dulo, hinihipan niya muna ito itinapat sa bibig ko.

"Say ahh.." he instruct me. Pero wala doon ang wisyo ko.

I look at him, terriefied by what He said earlier. Not minding the food infront, I ask him a little bit nervous.

"Danger WHAT? How can you be so sure na hindi ako mamatay dyan Esen. Pa'no pala pag ako yung unang mamatay na kakain niyan, edi may alam kana na nakakamatay pala to?." Sunod-sunod na tanong ko. I heard gasp from somewhere at exagerated laugth from anyone. Napatingin ako sa tindero--ang may-ari ng fishball na ito ng bigla itong umubo at napakamot sa batok.

"Pasensya na kuya, mayaman kasi to. Hindi sanay sa mga ganitong pagkain." I look at Esen na kinakausap na ngayon ang tindero.

"Halata ngang mayaman girlfriend mo sir"

I blush after i heard the vendor said. Napatingin din ako kay Esen, at ganun din siya namumula rin ang leeg at ang tenga.
Napaubo pa ito.

"A-...ahh kuya hindi ko pa girlfriend. Pero malapit na"  mas lalo akong namula sa sinabi niya, kaya wala sa sarili kong kinuha yung stick na nasa kamay niya at kinain ito. Napatigil ako sa pagnguya, ganun din siya na may gulat na tingin at kalaunan ay napangise.

"Ano? Masarap diba?, sabi sayo e, hindi yan delikado. At hindi kita papakainin ng delikado sayo, kahit anong klaseng delikado hinding-hindi ko hahayaang ilapit sayo. Bawal mo akong iwan, naiintindihan mo? Hindi ko pa nga abot yung pangarap ko para maging the best man mo. Kaya bawal mo akong iwan. Hindi pwede."  Napanguso ako para pigilan ang ngite sa sinabi niya. May sumigaw pa ng Sana all sa tabi namin. Kaya napangite na lang ako at kinain yung fishball. Sobrang sarap pala nito!.

"Anong flavor gusto mo?" Tanong ni esen habang pumipila sa linyahan ng counter ng 7/11.

"Chocolate" hinalikan niya muna ang kamay ko bago siya pumila mag-isa sa counter. Ako naman, naglilibot lang sa loob ng store para may mapaglibangan.
Pagkatapos naming kumain ng fishball kanina e andito na naman kami, balak niya atang ipaubos lahat ng pera niya tch. Ganito pala yung feeling na kahit libre ng iba, nakaka-guilty paring kainin yung libre nila knowing na pinaghirapan nila yung pera nila ng mabuti.

"Here" napatigil ako sa pagmuni-muni, at kinuha ang ice cream na dala niya, may hawak rin siyang ice cream--vanilla flavor nga lang. Hinawakan niya ang kamay ko saka kami naglakad palabas ng store.

"Esen" kuha ko sa atensyon niya matapos naming makadaan sa pedestrian lane. He just 'hummed' indicating that He's listening.

"Hindi ka ba napapagod? O nababagot? Kasi diba, hanggang ngayon hindi parin kita sinasagot?" Napakagat ako sa labi habang nakatingin ng deritsu sa daan--hindi makatingin sa kanya.

He stop walking, and so do I. Since hawak niya ang kamay ko.

"Why asking me that in sudden?, bakit? Sinasagot mo na ba ako?"

"HINDI! I MEAN NO?! h-huh?.. what I mean.. Is.. is.." he chuckeld and mess my hair a little bit.

"No silly, I'm not pressuring you" kinuha niya ulit ang kamay ko saka kami naglakad papunta ulit ng school kasi nandoon naghihintay yung driver namin.

To: Esen

Focus sabi e!

From: Esen

Where are you?.

To: Esen

H-huh?..library.. bakit?.

From: Esen

Nothing. I'm on my way.

Bigla akong napa-ayos na tayo, at napasuklay sa buhok. Pinunasan ang pawis, at naglagay ng lip balm. Since hindi ako gumagamit ng tint.

At gaya ng sabi niya, wala pang limang minuto.  Nandito na siya, kita ko ang pagpasok niya sa loob ng library at ang pagbati niya sa librarian. Mabilis niya agad nahanap ang pwesto ko.

"What the hell are you doing here?, you ditch?" Agad na bungad ko sa kanya ng umupo sya sa tabi ko. Hinawakan niya agad ang kamay kong may hawak ng bottle water at pinagsiklop iyon.

"Not totally" walang paki-alam niyang sabi. Na animoy hindi big-deal iyon. Jusko!

"Anong not totally! Ba't ka umalis, baka mabawasan grades mo at hindi ka makapag-graduate!" Kinurot ko siya tagiliran.  Tumawa lang ito, na akala mo mas natutuwa pa ata siyang nagagalit ako sa kanya lagi.

"Your'e really a kid huh" He pat my head--looking amused rigth now.

Sinamaan ko siya ng tingin. Not minding my  death glare-- he took my rigth hand and clasp it to his calloused big hand. 

"I'm not yet ready to leave you here" mahinang usal niya as if He was in pained saying those words.

"But I have to. Not because I have no choice, but to achieve my goal, inorder for me to reach you " He planted a kiss in the back of my hand, at nagtagal pa ang halik niya dun.