Engineer (Fated to Love You)

Simula

Simula

Someone told me, that ".....half of it is our choice and the other half was they called fate." Tadhana nga ba ang dahilan o ang mga mali kong desisyon sa buhay?

Hindi magkamayaw na mga reporters at journalists ang sumalubong sa akin ng bumaba ako sa aming sasakyan habang pilit na nilalayo ako ng mga bodyguard mula sa mga ito. Ngunit wala ni isa ang nais mag-papigil sa pang-uusisa hanggang sa makarating ako sa opisina ni daddy. Binuksan ko ang pintuan at parang kahapon...

I was very disappointed and hurt when I heard the news that my daddy was dead on arrival. Naalala ko pa noon ng tumawag sa akin si mommy. Dad suffered heart failure. Hindi ako nakinig not until He was gone! I was mourning since that day.

Kung sana umuwi ako ng mas maaga at tinulungan ko siya sa pagpapa takbo ng aming kompanya. This all will not happen.

My daddy don't deserved this! kaya hati man ang aking puso at utak sa desisyong pag-uwi sa pilipinas, kahit papaano sa tingin ko'y nakabawi ako ng nag desisyong umuwi rito.

I love him. He spoiled me by giving everything that I want. Kapag nag sho-shopping ako, he let me use my credit card and drive my own car. Unlike, mommy lagi nya akong pinapagalitan.

Daddy was very caring and a loving father. Kaya ng mawala sya I felt my world crushing down.

It's a bull crap if I'll call myself a daughter. I don't deserved and I really hate it! Inuna ko pa ang sariling kagustuhang makalayo sa taong nanakit ng bata kong puso.

Nakapasok na ang assistant ni daddy ng hindi ko namamalayan. Natigil ako sa pag-iisip ng nakaraan at nabalik sa realidad ng magsalita ito.

"Good morning Ma'am, may I remind you that the board meeting will start in a few minutes. All the board of directors, stockholders and engineers will be there, especially Engineer Aleander Santorino of SHC....." I cut her off.

"You may go, thanks." I sighed

I'm rude, hindi ko na kailangan marinig ang lahat ng yan. Lalong lalo na ang pangalan ng lalaki na kinamu-muhian ko. Muling nabuhay ang galit sa puso ko ng marinig ang pangalan nito. I'm not ready to face him right now, but do I have a choice?

"Tss."
I sighed

Tadhana nga naman.

As I entered, silence filled the room. Staring cold as iced tumayo ang lahat.

"Good Morning!" I preambled.

Tumango ang mga ito at iginiya ng aking sekretarya na umupo muli. Hindi nakatakas sa aking paningin ang pares ng mga mata na pilit kong kinalimutan.

"I'm glad your back iha, you're an engineer now.... " Mr. Dela cruz

He cut the awkward silence. Isa sa stockholder ng firm. He offered a handshake at tinanggap ko ito.

"Thankyou po, it's nice to be back." sagot ko at bumaling na sa aking sekretarya. Nang makuha niya ang nais kong sabihin, nagsimula na itong magsalita sa harapan.

As they proposed the upcoming projects. I realized how I missed him ! He's my favorite engineer. I don't think I can handle this company like what he does. Sana nandito sya sa tabi ko at gina-guide ako. I smiled bitterly.

"So, what are your comments Ms. Antonio?" Lian asked.

The heck he asked me that question! I fully understand what they are talking about, it's more on technical but my attention was not there. Busy ako sa pagbalik tanaw sa mga panahon na kasama ko si daddy dito sa kompanya kaya hindi ko alam ang aking isasagot.

Lumakas yata bigla ang aircon ng conference room dahil nanunuot sa aking balat ang lamig. Lalo na ng nakuha ko ang buong atensyon ng mga board members at stockholders pati na rin ng mga engineers. Pero hindi ako magpapatalo sa lalaking ito. Tumayo ako ng buong tapang.

"Get me the copy of the projects, I will review it again in my office...." agap kong sagot.

Tinitigan ko siya ng masama at nag hintay ng kanyang pag protesta ngunit walang dumating. Nag-igting lamang ang panga nito.

"I will call another meeting for approval and questions..... meeting adjourn." Dagdag ko

Hindi ko na hinintay ang kanilang pagsang-ayon. Tumalikod na ako palabas at bumalik na sa dating opisina ni daddy. Ngayon ko lang napansin na kanina pa pala ako hindi humihinga. Ang bilis ng tibok ng puso ko na animo'y galing sa mabilis na pag takbo. Umupo ako sa swivel chair at hinilot ang aking sentido.

Sumakit ang ulo ko sa meeting, kaya ipinatong ko ang aking ulo sa lamesa para maibsan ang aking nararamdaman. Taliwas sa aking inaasahan, isang baritonong boses ang naka pukaw ng aking atensyon.

"Are you not feeling well?"
ani nito

Tumingala ako at nakita ang nag-aalab na mga mata kasabay ng lalong pag kirot ng aking ulo.

Shit! I cursed.