Engineer (Fated to Love You)

Chapter 6

Ala-ala

I was raised like a man and born like a queen. To stand alone with my own two feet, without relying on anybody. All I want is freedom. Solitude makes me feel fulfilled. That's why when I've finished my study abroad and live by myself. I'm alive.

"I'm fine."
sagot ko

Ngunit naka pikit na ang aking mga mata dahil parang hinahati ang ulo sa sobrang kirot nito.

"I think you need some rest first. If you're not feeling well sana ni re-sched na lang ang meeting. I can talk to the boards...." ani ni lian

I cut him off

"Shut up, will you? Get out of my sight. I don't wanna see you. Besides, you have your own company so the fuck you're doing here santorino!" asik ko pabalik

Umigting ang kanyang panga

"Fine. I'll go now so you could rest." sabi nito at lumabas na ng aking opisina

Ilang minuto ang lumipas ng pumasok si belinda, ang secretary ni daddy. May katandaan na rin ito dahil bata pa lang ako ng magsimula itong mag trabaho rito.

"Maam, napahanda ko na po sa valet ang sasakyan nyo. Sabi ni Mr. Santorino hindi daw po maganda ang pakiramdam nyo." sabi nito

Umupo ako ng maayos at kinuha ang aking bag 

"Ako na po maam."
ambang kukunin ang dala kong bag at laptop

"No need belinda."
utos ko rito

Binuksan na lamang nya ang pintuan at naka sunod sa akin papuntang elevator bitbit ang mga projects na kailangan ko i approve. May mga reporters pa rin ang naka abang ngunit magaling ang mga body guards ko dahil agad lakong nakasakay sa suv.

"Where's mom?"
tanong ko sa kasambahay

"Nasa kwarto nya po senyorita." sagot nito

Tumango ako. Ayaw ko man mag utos sa aming mga kasambahay ngunit hindi maganda ang pakiramdam ko ngayon. I felt exhausted and deadly tired. Not only physically but mostly, emotionally. Hindi pa rin mag sink in sakin na wala na si dad. My Mom doesn't cooperate with me yet, I understand it because just like me she was mourning too.

"Pa akyat na lang po ng dinner ko sa kwarto. Medyo hindi po maganda ang pakiramdam ko thankyou."
sabi ko

Binuksan ko ang dati kong kwarto. Kasabay ng pagbaha ng ala-ala. Nostalgic.

"And our Ms. Neu 2020 goes to, Christine Justice R. Antonio" sabi ng host

Tuwang tuwa akong sinalubong ni mommy at daddy pagbaba ko ng stage. Nanalo din si lian bilang Mr. Neu, ngayon ko lang napansin na marami rin pala itong taga hanga. Nagpahanda si daddy ng isang party sa hotel. Everyone are invited. Kahit si aliander na ngayon pa lang nakilala ni mommy at daddy ay narito rin kasama ng kanyang mga magulang.

Kaya pala pamilyar ang apelyido nito dahil sila pala ang may ari ng Santorino holdings Corporation ang bagong kasosyo ni daddy sa business.

"Eduardo, engineer din pala itong anak mo." sabi ni daddy

Habang kumakain nag uusap ang mga ito. Kanina ay business lang ang kanilang pinag uusapan ngunit ngayon napunta kay lian. Tumingin ako sakanya ng naka ngisi. Katabi nito ang kanyang daddy, nagtataka naman itong tumingin din sa akin.

"Oo, Nag mana sakin. Matalino ito at masipag." puri nito sa anak

"Sakin nagmana si aleander." biro naman ng asawa nito

Nagtawanan sila ngunit irap lamang ang aking ginawa. Wala naman nakapansin dahil busy pa rin sila sa pagkain. Sus, matalino raw ako nga ang mas magaling sa calculus. 

"Magkaklase pala sila nito ni Cj, kamusta aleander sakit ba sa ulo itong anak ko?" tanong ni dad

Agad naman akong napa nguso. Bakit sakin naman napunta ang usapan? tinignan ko ng masama si lian. Ngisi naman ang binigay sakin bago sagutin ang tanong ni daddy.

"Hindi naman po." tipid na sagot nito

Buti naman at natakot sya. Natakot nga ba pero bakit feeling ko pinipigilan lang nya tumawa?

"Tss. Mabait ako dad." sagot ko

"Tingin ko'y magka kasundo itong mga anak natin. Mas maganda kung magtutulungan tayo para patatagin ang ating mga negosyo. Nakikita ko naman na balang araw ay Kaya ni Cj palaguin ang APC." sabi ni dad

Mabilis natapos ang gabi. Pagod akong humiga sa kama medyo basa pa ang aking buhok. Kinuha ko ang aking I phone ng tumunog ito

Congrats.
-lian

Agad akong nag typed ng reply at in off ko na. Masaya ako ngunit masyadong mahaba ang araw na to para sakin.

Saturday ngayon walang pasok sa school.Gaya ng naka gawian kasama ang aking body guard hinatid ako sa Antonio Pacific Corporation. Kilala ako bilang tagapagmana nito. Nasa likod ako ni daddy habang naglalakad kasama ang mga bisita papuntang site. Minulat na ako ni daddy sa industriyang ito. Bata pa lang ako mga buildings at skyscrapers ang nagpapasaya sa akin imbis na dollhouse at barbie. Kabaliktaran naman ni mom si dad. Dahil noon pa lang pinipigilan na nya ko sa mga gusto ko. Ang gusto nya ay maging doctor ako. May kumukuha pa nga sa akin sa pag a-artista ngunit tinanggihan ko.

Suot ang Hard hat kahit bilad sa araw patuloy pa rin akong sumusunod at nakikinig. Manghang mangha naman ang mga bisita kay daddy. I know dahil isa sya sa mga tanyag na engineer dito sa pilipinas. Halos lahat ng mga naglalakihang building dito sa maynila ay gawa ni daddy.

Kung noon may bumabati at ngumingiti sa akin tuwing naglalakad ako sa hallway mas lalo pa dumami ngayon kahut alam nilang tipid na ngiti o di kaya'y malamig na tingin lamang ang binibigay ko sa mga ito.

"Balita ko may transferee tayo. Maganda at sexy"
bulungan ng mga lalaki

Why boys are so nosy? kala ko mga babae lang. Di ko na sila pinansin at dumiretso muna sa Sc Office.

Lian texted me. Kakarating lang nya at dadaanan na nya ako rito para sabay na kaming pumasok sa room.

"Good Morning baby." bati nito sabay lapit sa akin

hinalikan ako nito sa cheeks.

"Tss. Kung maka kiss kala mo tayo na." pang aasar ko

ngumisi ito at hinawakan ang aking bewang

"Bakit may iba ka pa na baby?." asar nito pabalik

Sinuntok ko ang braso nito
At napangiti. After ng contest sinagot ko na ang lalaking to. My family and his family knew it. Parang apoy mabilis itong kumalat sa social media at buong campus.