BÖLÜM 7

14 0 0
                                    

Sakinleştiricinin faydasını görmeye başlamıştım ama kullanmak istemiyordum tamam sakinleştiriyordu ama uykumu hemen getiriyordu okulda 5 gün boyunca o kızla hiç karşılaşmadım ve mutluydum aklıma bi anda emre geldi numaralarımızı vermiştik birbirimize hemen rehbere girip mesaj attım.
+ Emree nasılsıın
- İyiyim Büşra sen nasılsın
+ Bende iyiyim aklıma geldin mesaj atayım dedim
- Çok iyi yapmışsın valla sen atmasaydın ben atıcaktım.
+ Ya ne güzel istediğin zaman atabilirsin.
- Sende istediğin zaman atabilirsin biliyosun demi ?
+ Evet biliyorum ve teşekkür ederim sana
- Önemli değil yerinde kim olsaydı yardımcı olurdu
+ Hayır olmazdı olmadıda .
- Neyse boşver bunları ya buluşsak ya bi yerde
+ Tamam olur .

Emre'ye Cafeyi tarif ettim oraya gelmesini istedim okul çıkışı oraya gittim bi baktım Emre benden önce gelmiş oturuyordu hemen yanına gittim beni görünce ayağı kalktı selamlaştık karşısına oturdum sohbet edip gülüyorduk Emre çok eğlenceli biriydi kanım ona hemen ısınmıştı Mehmet abi beni mutfağa çağırmıştı gittim bana her zaman böyle gül abicim sana gülmek yakışıyor demişti bende Mehmet abiyle konuştuktan sonra Emrenin yanına geri döndüm evet Mustafa yoktu acaba nerdeydi merak etmiştim .

Emre benim gülmem için sürekli espri yapıyordu ben artık gülmekten ağlıcaktım ben tam kahkaha atarken Mustafa Cafenin kapısından girdi ve bana doğru baktı Emreyi görünce somurttu ters ters bakıp arkaya mutfağa gitti neden böyle yapmıştı anlamamıştım.

Cafeden çıktık bi baktık hava kararmıştı ikimizde vaktin nasıl geçtiğini anlamamıştık ama hem çok gülmüştük hemde eğlenmiştik Emre beni eve bırakmak istemişti ben gerek olmadığını söylemiştim çünkü evlerimiz biraz ters düşüyordu onu gönderdim kendimde eve doğru yürümeye başladım kulaklığımı takmıştım müzik dinliye dinliye eve gidiyordum ki arkamdan bi düdük sesi hızla arkamı döndüm ve arkamdaki motorlunun Mustafa olduğunu gördüm onun görünce derin bi nefes aldım.
Motorla yanımda durdu Korktun mu diye sordu evet dedim kusura bakma dedi önemli değil dedim.
Eve bırakmamı ister misin diye sordu gerek olmadığını söyledim ve iyi akşamlar dedim bişey sorucam dedi tamam sor dedim ve o çocuk sevgilin mi dedi Emreden bahsediyordu hayır değil dedim hm tamam dedi iyi akşamlar dedim oda sanada iyi akşamlar dedi yürümeye başladım eve gelip bugün olanları düşünmeye başladım Mustafa neden böyle yapmıştı ki neden merak etmişti neden Emreyle gülerken gördüğünde ters ters bakmıştı anlamıyordum onu ama çok seviyordum.

Ben ne olursa olsun onsuz yapamazdım o benim hayatımdı o benim hayatımın anlamıydı.

İMKANSIZA AŞIĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin