BÖLÜM 6

15 1 0
                                    

Bi kaç gün okula gitmemiştim sırf o kızla yüz yüze gelmemek için Mustafaya çok kızgındım ama sevdiğim için bişey diyip yapamıyordum .
Artık ne okula gelmek istiyordum nede evde kalmak istiyordum evde annemler neden böyle yaptığımı öğrenmek için üstüme geliyorlardı okulda da o kız vardı resmen artık gidecek bi yerim yoktu Cafeye gidebilirim Mustafaya hala kızgındım napıcaktım bilmiyordum.

Neyse yatağımdan kalktım aynamın karşısına geçtim kendime baktım göz altlarım mor ben ilk defa bu kadar çok çökmüştüm ilk defa bu kadar çok canım acıdı bunu nasıl atlatıcam bilmiyorum.
Giyinip kahvaltı yapmadan evden çıktım okuma gittim kızlarla oturuyorduk sana bişey söylücez dediler tamam söyleyin dedim psikiyatriye gider misin bizim için lütfen bak sana yardımcı olsun sen böyle oldukça bizde üzülüyoruz dediler bende ben deli değilim ben iyiyim ne var benim halimde dedim ve yanlarından kalkıp kızlar lavabosuna gittim orda aynada kendime baktım gerçekten iyi değildim haklılardı gözlerimden  yaşlar akmaya başladı gözyaşlarımı silip sınıfa çıktım kızlar bana baktılar yanıma geldiler hemen iyimisin diye evet dedim ve onlara tamam gidicem dedim tamam dediler çok sevindiler.
Diğer güne randevu almışlardı gittim oturdum anlattım herşeyi dinledi doktor sakinleştirici verdi bunu kullan ama fazlası zarar dedi tamam dedim teşekkür ettim ayrıldım yanından verdiği ilacı falan aldım eve geçtim biraz yemek yedim annemlerle oturdum birazda sonra odama gittim 1 kaşık sakinleştiriciden içip yatağa geçtim zaten sakinleştirici sayesinde hemen uykum geldi ve yatağıma yattım.

İMKANSIZA AŞIĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin