Sakura yani kiraz çiçeği.
Bazı ülkelerdeki inanca göre; eğer sevdiğin kişiyle sakura ağaçlarının altında yürürsen sonsuza dek mutlu olacağınıza inanılır.
***
Mika yeni doğan kızı...
Bu gün seni affetmeye karar verdim. Özür dilediğin ya da bende yol açtığın acının derinliğini anladığın için değil ; ruhum huzuru hak ettiği için..
***
Erwin'den
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni görmüyordu.. Beni fark etmiyordu..
Henüz Osaka'ya taşınmadan ve henüz Sakura'nın başına kötü olaylar gelmeden öncesiydi. Öğlen yemeği için yemekhaneye koşan arkadaşlarımdan geride kalmıştım. Yetişmek için koridorda hızla koşuyordum. Aniden ayaklarım yavaşladı. Neredeyse kaplumbağa kadar yavaş ilerliyorlardı. İstemsizce gözlerim sadece bir yere odaklamıştı. Onu ilk kez görmüştüm ve güzelliği karşısında eriyecekmişim gibi hissediyordum... Cebimde çalan telefonun titreşimi beni kendime getirmişti. Arayan en yakın arkadaşım Tsuki'ydi. Hemen cevaplaya tıklatıp telefonu kulağıma görürdüm.
"Neredesin ahbap? Biz yemeklerimizi aldık bile."
" Geliyorum." deyip kapadıktan sonra çoktan o kızdan uzaklaşmıştım ama gözlerim hala onun yüzüne bakıyormuş gibiydi. Daha fazla aklımı bulandırmamak için adımlarımı hızlandırdım ve yemekhaneye doğru ilerledim. Tabağımı doldurup arkadaş grubumun olduğu masaya geçip oturdum.
Tsuki: Ne oldu böyle? Geç geldin.
B: Yok bir şey, koşmaktan yorulunca yavaş yürümeye başladım. Her neyse çabuk yiyelim ve basketbol maçına çıkalım.
*** Böylece günler geçip giderken aklımda hala koridorda gördüğüm kız vardı. Onu sadece bir kez görmeme rağmen gece uyumadan önce zihnimi işgal ediyor ve onu binlerce kez hayal etmeme neden oluyordu. Onu sadece ayakta görmeme rağmen hayallerimde onunla çoktan konuşmuş, gözlerinin içine bakmış ve ellerinden tutmuştum. Bu bana ilk kez oluyordu ve kendimi aptal gibi hissediyordum. " Bu tarz düşünceler yanlız ucebe insanların tarzıdır. " direk kendimi engellemeye çalışmak işe yaramıyordu. Günden güne kalbime sarmaşık gibi dolanıyordu... Beni hala fark etmemişti ta ki o güne kadar. O gün sabah antremanı için basketbol oynadığımız sahaya gelmiştim. Henüz bizim çocuklar ortalıklarda görünmüyordu. Her pazar günleri burada erken saatlerde buluşur ve antreman yapardık. Fırsattan istifade ısınma hareketlerine önceden başlamıştımki birkaç dakika sonra dona kaldım. O buradaydı (!) O kız buradaydı. (!)
Biraz uzağımdaki banka oturmuş patenlerini giymeye çalışıyordu. " Demek paten yapıyor." diye fısıldamışken omzumda hissettiğim acıyla kafamı çevirdim.
" Tsuki! Neden vuruyorsun! "
Tsuki: Hey, şu karşıda oturan kızımı dikizliyorsun yoksa? Sakura, çok güzel bir kız değil mi?
B: Adı Sakura mı gerçekten?
Tsuki: Evet, ilginç değil mi? Kiraz çiçeği adının insanlara konulduğunu biliyordum ama ilk kez karşılaştım.
