BÖLÜM 8~

64 39 9
                                    

Gençliğimizin acılı olmasının sebebi  bilinmeyenlerle dolu olmasıdır. Bu tıpkı ne ile dolduracağımızı bilmediğimiz boşlukları olan bir sınava girmek gibidir.
O zamanlar o boşlukları dolduracak  doğru cevaplar yoktu.  Bir de ya başkalarından farklı bir şey yazarsam korkusu..

Erwin'den :

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Erwin'den :

Tsuki ile tartışana dek hayatım belli bir düzen  içerisinde ilerliyordu. Şimdi ise aynı arkadaş ortamında bulunup onu görmekten kaçınma  çabam en sonunda patlak vermişti.  Haftalardır sudan sebeplerle bahaneler üretip  Tsuki ile yan yana gelmemeye  çalışmam  şu an  içerisinde son bulmuştu. Neden mi? Çünkü diğer arkadaşlarımız aramızdaki soğukluğu fark edip ikimizi tuzağa düşürmüşlerdi. Evet! Ne çocukça !

Karşılıklı oturmuş  dakikalardır tek kelime etmeden sadece etrafa  bakınıyorduk. Bu durum sadece bize değil  diğer  masalarda oturan insanlara da garip gelmişti  muhtelemen. İki genç birbiriyle bakışıp etrafa bakıyorlar ama tek bir kelime dahi etmiyorlar. 

  Daha fazla bu garip ortama dayanamayıp  sordum.

B: Ne zamandır..
    
  " - Çocuklar..  "  dedi aynı anda Tsuki ve durakladı.

Belli ki benim gibi o da durumumuzu garip bulmuştu.  Kafamla " Devam et." anlamında işaret vererek bekledim.
Tsuki yarım kalan sözüne devam etti.

Tsuki: Çocuklar bizi oyuna getirdi. Açıkçası bunu yapacakları aklıma gelmezdi. Ama bugün veya yarın  elbet bir şekilde yüzleşecektik. Sen.. Yani sen ne söyleyecektin?

B: Çocuklar veya bir başkası umrumda değil. Ne zamandır ona karşı duygularının olduğunu anladın? 

Tsuki önündeki kahvesinden bir yudum içip yutkundu. " Pek olmadı... Hatta bu yüzden duygularımdan vazgeçmek istedim. En yakın arkadaşıma, sana ihanet etmek istemedim. Ama biliyor musun Erwin? Vazgeçmek  düşünüldüğü kadar kolay bir şey değilmiş. Ama şunu biliyorum. İlk sen sevdin, ilk sen anlattın onu bana. Ben her şeyin farkındayım Erwin. Sen benim en iyi dostumsun, benim duygularım bu dostluğa yakışmadı. Ne desen haklısın... "

Tsuki beni sırtımdan  bıçaklamıştı. En kötüsü ise onun en yakın arkadaşım olmasıydı. Ben Osaka'ya taşınınca o da burada okuyan abisiyle minik bir evde yaşama pahasına benimle bu şehirdeki okula transfer olmuştu. Ben  kazadan sonra hafızasını kaybeden Sakura'yı , Tsuki'de beni takip ederek bu yabancı şehre adım attık hepimiz.  Şimdi ise geldiğimiz bu noktadan çıkış yolu bulamıyordum. Derin bir nefes alarak Tsuki ' nin gözlerine baktım.

" Sana karşı çıkmayacağım Tsuki. Ne istersen onu yap. Yalnız hiçbir şey olmamış gibi davranmamı bekleme benden. "

Tsuki hafifçe gülümsedi ve ayağa kalktı. " Hadi parka doğru biraz yürüyelim, iyi gelir. "

Ayağa kalkıp beraber kafeden ayrıldık.

.. bölüm devam edecektir

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 16, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SAKURAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin