"ဟားဟား သားေလးက ကိုႀကီးႏႈတ္ခမ္းကိုသြားကိုင္ေနတယ္ေပါ့ ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္ သားႀကီးကသူ႔ကိုယ္ထိတာမႀကိဳက္တာ အခုလိုေနႏိုင္တာေကာင္းတယ္ အဲ့ေကာင္ေလးကသိပ္ခံစားခ်က္မဲ့လြန္းတယ္ သားသားေလး ေနာက္ေန႔ေတြလဲ တီတီတို႔ဆီလာလည္ေနာ္''
"ဟီး ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခဗ်''
လက္ေလးပိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တာခ်စ္စရာေလး။ ommaလက္ထဲက ဖရဲသီးေဖ်ာ္ရည္ေလးနဲ႔ ေပါက္စီေလးကိုစားပြဲေပၚတင္ေပးတာနဲ႔ အဲ့လက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ယူၿပီးစားေတာ့တာဘဲ။
ပါးေလးေတြကပိုပိုေဖာင္းလာလိုက္တာမ်ား ျမံဳစိျမံဳစိဝါးေနတာအဘိုးအိုေလးအလား။
"အမယ္ေလးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းခ်က္ဟယ္ သားappaသာေတြ႔ရင္ေမြးစားေနမွာ သားတို႔ငယ္ငယ္တုန္းကေတာင္ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းဘူး''
"ဟီးဟီး ဟြန္းနိက ေမြးထဲကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကိုတီတီရဲ႕''
"လူလည္ေလး''
ဝစီပိတ္က်င့္ေနတယ္ထင္ရတဲ့ hyungဆီကစကားေျပာသံၾကားရေတာ့ က်ေနာ္တင္မကဘူး ommaကပါမ်က္လံုးျပဴးသြားရေလသည္။
ဒီထက္ပိုဆိုးတာက ဝက္ပုတ္ေလးပါးစပ္မွာေပေနတဲ့ ဖရဲသီးအရည္ေတြကိုလက္နဲ႔သုတ္ေပးၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚတင္ၿပီးေခါင္းေလးကိုလက္နဲ႔ပြတ္ေပးေနတာပင္။
"ျဖည္းျဖည္းစားေလ နင္မယ္''
"ဟုတ္ကဲ့ ဟီး''
ေက်ာက္႐ုပ္ျဖစ္ေနေသာ သားအမိႏွစ္ေယာက္။😨😨😨😰😰😰
စားလို႔ေသာက္လို႔ၿပီးေတာ့ ကိုႀကီးစက္႐ုပ္တဲ့ေလ။ hyungကေတာ့ သူ႔ဆီက ဝက္ပုတ္ေလးကိုလွမ္းေခၚေတာ့ မ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးလို႔။
ခ်စ္ဖ့ို္ေကာင္းတဲ့ဝက္ပုတ္ေလးကို အကုန္လံုးကဝိုင္းခ်စ္ေနၾကတာပါဘဲ။
"အင့္......ကိုႀကီး''
အခန္းထဲကိုလက္ဆြဲေခၚလာၿပီး စက္႐ုပ္ေတြတစ္ခုခ်င္းယူေနတုန္း လက္ေသးေသးေလးနဲ႔ေဘာင္ဘီစကိုလာဆြဲေသာဝက္ပုတ္ေလးေၾကာင့္ ငံု႔ၾကည့္မိလိုက္သည္။
"ဟြန္းနိဘာျဖစ္လို႔လဲ''
"ဟြန္းနိ အင္အင္းပါခ်င္လို႔''
