Gizemli Güçler

1. Bölüm - Yeni Çocuk

MULTİ: ALLİSON
Hikayeme hoşgeldiniz benim sevgili okuyucularım öncellikle hikayemi okumaya başladığınız için sizlere çok teşekkür ederim. Yorum ve votelerinizi bekliyorum.

•••••••••••••••••••••

Sabah aynanın karşısında kendimi güzel bir şekilde süzdükten sonra çantamı da alıp evden çıktım. Bu sene her şey daha farklıydı, hayatımda ki her şey değişmişti annem ve babam ayrılmıştı ben ise annemle beraber kalıyordum babamla ancak tatillerde görüşebiliyordum kendisi çoktan yeni birisini bulup başka bir ülkeye gitmişti. Tek çocuk olmanın kötü taraflarından biri de tek yükün senin omuzlarında olması... Okula yürürken aklımdan bir sürü şey geçirdim 3 aydan sonra okullar yeniden başlamıştı. Okul kapısının girer girmez Lucia koşarak yanıma gelip bana sıkıca bir sarılmıştı öyle bir sarılıyordu ki neredeyse nefes alamıyordum.

'Lucia doğrusu beni bu kadar özleyeceğini hiç tahmin etmiyordum.'

'O ne demek ya deli gibi özledim hem de tatilde de görüşemedik zaten sizin ailevi sorunlarınızdan dolayı.' diyip üzgün bir bakış attığında elimi koluna götürerek

'Hadi ama ben bile atlattım hem artık gerçekten kafama takmıyorum artık.' Dediğimde kendini toparlayarak koluma girdi ve beraber sohbet ederek okula girdik. Sınıfa girmek üzereyken Lucia beni aniden durdurdu

'Noldu niye durduk? Hadi geçelim sınıfa.'

'Allison kör müsün? Çocuğa baksana yeni gelmiş okula herkes onu konuşuyor adı Jacob, Jacob Williams umarım bizim sınıftadır.' Dediğinde onun baktığı yöne doğru baktım çocuk gerçekten çok ama çok yakışıklıydı ama bu benim umrumda olmamalıydı çünkü Connor ile daha yeni ayrılmıştık ve gerçekten ona hala değer veriyordum.

'Lucia çocuğa aval aval bakmayı bırak da sınıfa girelim.' Diyip onu da çekiştirerek sınıfa girdik.
Derse tam başlayacağımız sırada müdür ve yeni çocuk sınıfa girdi...
'Kusura bakmayın dersinizi böldüğüm için bu yeni öğrencimiz Jacob Williams.' Diyip sınıftan çıktığında herkesin mutluluğunu görebiliyordum özellikle de Lucia'nın. Jacob arkamıza oturduğunda ise sadece bakmak için arkamı dönmüştüm ama bi anlık dalgınlıkla uzun süre onu inceledim bunu fark etmiş olacak ki o da bana uzun bir süre baktı daha sonra ise kendimi toparlayıp önüme döndüm.
Ders esnasında Lucia sürekli kulağıma bir şeyler fısıldıyordu fakat ben ona pek aldırış etmiyordum. Çünkü söylediği şeylerin ne ile alakalı olduğunu biliyordum. Bence olduğundan fazla abartılıyordu bu çocuk. Ders esnasında Connorla da bayağı bir sefer göz göze geliyorduk. Fakat hemen kafasını çeviriyordu. Aniden ayrılmak istememden  dolayı kesin benden nefret ediyordu! Zil çaldığı anda Lucia büyük bir heyecanla yanımdan kalkıp Jacob'un yanına oturdu. Buna hiç şaşırmadım çünkü böyle bir şey yapacağını çok iyi biliyordum. Arkamı dönmedim fakat ne konuştuklarını pür dikkatle dinliyordum daha doğrusu Lucia'nın ne konuştuğunu...Lucia onu soru yağmuruna tutarken Jacob sorularını yanıtsız bırakıyordu. En sonunda kalkıp 'Takılabileceğim bir kız değilsin o yüzden seninle ilgilenmiyorum' dediğinde arkamı dönüp ona şaşkınlıkla baktım daha sonra ise gidişini izlemekle yetindim. Böyle bir cevap vereceğini tahmin etmemiştim gerçekten çok alçakçaydı! Ah Lucia ne kadar üzülmüştü.

'Boşver, böyle insanlar kendilerinin hep diğer insanlardan daha üstün olduğunu sanar ama bilmiyor ki çok aşağılık bir insan!'

Ben Lucia'nın üzülmesini engellemek için ona bir sürü şey söylerken o söylerken o hiç bir şeye aldırış etmiyordu. Aslında gerçekten çok güzel bir kızdı Lucia hiç bir erkekten böyle bir sözler duymadığı için sanırım gerçekten çok ağrına gitmişti.

Okul bitince Lucia ile bahçeye indik sabah ki gibi değildi kendini toparlamıştı zaten çok eğlenceli ve pozitif bir kızdı uzun süre sessiz ve sakin kalamazdı.
Lucia ile ayrıldığımızda Jacob'u gördüm arabasına biniyordu fakat ona hiç aldırış etmeden yanından geçerek okul kapısına doğru yöneldim. Bugün saat 8'e kadar çalışacaktım. Çok yorucu bir gün olacaktı Kafeye vardığımda hemen üstümü değiştirip çalışmaya başladım. Saat 7.30 u gösterdiği sırada kafeden içeriye Jacob girdi. Onu görür görmez hemen  odak noktamı değiştirdim, çünkü sabahki tavrından dolayı çocuktan çok soğumuştum. Önümde durup 'Bir kahve alabilir miyim?' Dediğinde hiç tebessüm etmeden kahvesini hazırladım ve ona uzattım yüzüne dahi bakmamıştım fakat o benimle göz teması kurmak için uğraşıyordu.

'Hey, yüzüme bakmaman beni rahatsız ediyor.' Dediğinde onu hiç umursamadan işime devam ettim fakat benimle konuşmak için fırsat kolluyordu.

'Demek burada çalışıyorsun,güzelmiş.' Diyip kahvesini içti.

'Neden benimle konuşmadığını öğrenebilir miyim? Dediğinde dayanamayıp ona karşılık verdim.

'Arkadaşıma sabahki olan davranışandan dolayı olabilir belki de?'

'Ha şu arkadaşın kusura bakma ama çok yılışık bir kız pek işim olmaz.'  Dediğinde göz devirip

'Yine aynı davranışını sergiliyorsun lütfen benimle daha fazla muhattap olma işimi yapıyorum' dediğimde konuşmadan kahvesini içerek beni izliyordu bu beni oldukça rahatsız etmişti sapık falan mıydı acaba?
Saatin 8'e geldiğini gördüğümde hemen üstümü değiştirip kafeden çıkmak için kapıya doğru yöneldim.
Çıkmadan önce arkamı dönüp ufak bir bakış attım daha sonra ise eve gitmek için hızlıca yürümeye başladım. Bugün gerçekten çok yorulmuştum tek istediğim eve gidip uyumaktı. Yarım saat sonra eve vardığımda annemin hala eve gelmediğini fark ettim ben ise hemen odama çıkıp kendimi yatağıma attım.

• JACOB WİLLİAMS •
Allison kafeden çıkar çıkmaz ben de onun peşinden çıktım. Kendimi belli etmeden onu takip ettim yaşadığı evi öğrendikten sonra hemen evime döndüm ve abimi (James Williams) aradım..

James:Alo, Alo Jacob? Buldun mu kızı, lütfen bulmuş ol bu işide becer!

Jacob:Sakin ol! Buldum tabiki de Adı Allison Smith kendi halinde masum bir kız küçük bir arkadaş çevresi var ve okul çıkışlarında bir kafede çalışıyor yaşadığı evin adresini de öğrendim.

James:Aferin, aferin! Bu süper bir haber. Bak Jacob o kız çok değerli ve oldukça da güçlü şuan kendisinin güçlerinden haberi yok ama 18 yaşında geldiğinde güçleri yavaşça kendini göstericek eğer güçlerini kullanmayı, kontrol etmeyi bilmezse bu hepimiz için çok kötü olur! Kendisinin bile kontrol edemeyeceği bir gücü biz asla kontrol edemeyiz!

Jacob:Biliyorum! Peki şuan ne yapacağım?

James:Gözünü kızdan sakın ayırma, ani bayılmalar baş dönmeleri, unutkanlık ve bir sürü sebep bunlardan birisi yaşandığında güçlerinin ortaya çıkma zamanı gelmiş demektir. Öyle bir şey olduğu anda kızı buraya getiriceksin duydun mu?

Jacob:Tamam, anladım.

James:Sen nasılsın kendini kontrol edebiliyor musun? Sakın orda dikkat çekeyim deme sakın bir insandan beslenme! Sakın!

Jacob:Ben iyiyim şuanlık idare ediyorum bir sorun yok.

James:O zaman bir sorun olduğunda ararsın. Dediklerimi sakın unutma! Kızdan gözünü bile ayırma. Diyip telefonu kapattı.

Aslında kendimi idare edemiyordum her yanından geçtiğim insanın damarlarından gelen sesi duyabiliyordum. Onların o kanını içmemek için kendimi zor tutuyordum. Özellikle de Allison'un kanını. Ama şuanlık kan bankalarından aldığım kanlarla yetinmek zorundayım. Başımın çaresine bakmak zorundayım. Bu kasabadaki insanların gerçek Jacob Williams'ın kim olduğunu bilmemeleri gerekiyordu. Şuan tek istediğim Allison'un güçlerinin bi an önce ortaya çıkması ve evime dönmek New Orleans'a dönmek!