Gizemli Güçler

8. Bölüm - Vampir Olmak

MULTİ: JAMES

•OLİVİA GOMEZ•
Günün doğuşunu izlemek en sevdiğim şeylerden biriydi. Fakat şuan güneşe bile bakamıyorum ne zaman camdan bakmak için bir hamle de bulunsam vücudumda inanılmaz bir yanma hissediyordum ve bu canımı çok yakıyordu! Şuan olanların hiç birine anlam veremiyordum hala anlattıkları çoğu şeyin nasıl gerçek olduğunu düşünmekle meşguldum. Ayrıca çok ama çok açtım! Bastıramadığım bir açlık yaşıyordum. Ben düşüncelerim ile boğuşurken Jacob büyük bir hiddetle kapıyı açıp içeri girdi.

'Sen ne yapıyorsun hala burada?' Diyip çemkirdiğinde ayağa kalkıp 'Ne yapıyor gibi görünüyorum? Dışarı çıkmak yasak, ortalıkta görünmek yasak. Bende kendi halimde burada oturuyorum.' Dediğimde cevap vermedi.

'James nerede?' Diye sorduğumda 'Seni ilgilendirir mi?' Diyerek yine beni tersledi. Gerçekten çok pislik birisiydi! Hem beni bu hallere düşürmüştü hem de benimle alaycı bir şekilde konuşuyordu. Sinirlerime hakim olamayıp büyük bir şiddetle konuşmaya başladım. 'Bana bak! Beni bu hale düşüren sensin üstüne üstlük beni tersleyen de sensin! O gece orada sen olmasaydın ben de bugün burada olmazdım! O yüzden benimle bu şekilde konuşmaktan vazgeç.' Dediğimde nefes nefese kalmıştım. Jacob ise bir kaç saniye durup 'James New Orleans'a gitti. Sana yüzük yaptırmak için. Güneşe çıkmanı sağlayacak.' Diyip odadan çıktığında çok rahatlamıştım. Sonunda dışarı çıkabilecektim.
Yaklaşık 10 dakika sonra odadan çıkarak Jacob'u aramaya başladım. Ev gerçekten çok büyüktü. Ve her şey eski dönemlere aitti. Hem de çok ama çok eski. Ben eşyaları incelerken Jacob arkamdan doğru gelip 'Onlar çok pahalıdır dikkat et.' Diyip koltuğa oturduğunda ben de diğer koltuğa oturdum. 'Şey... Bişey soracağım.' dediğimde sor anlamında bir bakış attığında 'Sen nasıl vampir oldun? Seni de mi birisi ısırdı?.' Dedim. Uzun süre düşündü ve daha sonra 'Beni birisi ısırmadı. Ben aileden bir vampirim. Annem... Annem çok güçlü bir vampirdi. Hem de herkesten daha çok güçlüydü.' dediğinde 'Peki baban?' Diye sordum.
'Babam...Annemle tanıştıklarında babam sıradan bir insandı. Daha sonra annem onu bir vampire dönüştürdü.' dediğinde hayretle onu dinliyordum. 'Peki annen ve baban şuan nerede?' Dediğimde yüzündeki üzgünlüğü görebiliyordum. 'Öldüler.' diyerek ayağa kalktı 'Benim halledecek işlerim var bu kadar sohbet yeterli bence. James yarım saat sonra gelir. Kan torbaları aşağı katta dolapta. Hepsini içme bize de bırak!' Diyip evden çıktığında aşağı kata doğru indim. 10 dakika dolabı aradım resmen! Bu nasıl bir evdi böyle! En sonunda dolabı bulabilmiştim. Kan torbalarını gördüğümde kendime hakim olamayıp teker teker içmeye başladım. Yere oturup içmeye devam ettim. O sırada James ve Jacob'un geldiğini gördüm. İkisi de büyük bir şaşkınlık ile bana bakıyordu daha doğrusu Jacob büyük bir sinirle bana bakıyordu! Jacob hemen dolaba bakıp 'YOK ARTIK! İyi ki bize de bırak dedim! Bune lan içmiş hepsini!' Dediğinde ayağa kalkarak 'Özür dilerim tutamadım kendimi.' Dediğimde James 'Bir şey olmaz.' Dediğinde tebessüm ettim. Cebinden yüzüğü çıkarıp 'Bunu taktığın sürece dışarı çıkabileceksin. Hiç bir zaman bunu çıkarma.' Dediğinde kafamı sallayarak yüzüğü aldım ve taktım. Jacob 'Öğrenmen gereken bazı şeyler var.' Dediğinde James ona katılır bir şekilde 'Evet, Jacob doğru söylüyor. Yarın ormanda sana bir kaç şey öğretmeliyiz. Artık bir vampirsin. Güçlüsün ve yeteneklisin. Güçlerini kullanmayı öğrenmelisin.' Dediğinde kafamı salladım. Cep telefonumu çıkarıp gelen aramalara ve mesajlara baktım. Kahretsin! 'Annem 40 Kez, Tyler 36 Kez, Allison 21 Kez, Connor 16 Kez,  Aramışlar! Ayrıca bir sürü de mesaj var! Allah kahretsin! Ne yapacağım ben? Ne söyleyeceğim bunca kişiye?' Diyip büyük bir telaşla Jacob ve James'e bakıyordum. Jacob 'Allison'u tanıyor musun?' Diye sorduğunda 'Tanıyorum da şuan ne alakası var bunun.' Dediğimde James konuyu değiştirerek 'Ortalıklarda görünmemen lazım yeni bir vampirsin kendini kontrol edemiyorsun, Onlara zarar verebilirsin.' Dediğinde 'Ne yapacağım o zaman?' Dedim. James 'Mesaj at. Biraz kafamı dinlemek istiyorum de bir şeyler uydur.' Dediğinde kafamı sallayarak dediğini yaptım.
Daha sonra ise odaya çıktım. Ve sırt üstü uzandım. Vay be! Vampirler gerçekti. Bütün efsaneler gerçekti. İnanılır gibi değildi hem de ben de bir vampir olmuştum. Her ne kadar kafa karışıklığım devam etse de bu duruma alışıyordum sanırım. Benim güzel annem. Ne kadar çok merak etmiştir beni... Keşke şuan burada değil de annemin yanında olsaydım. Babamı 1 ay önce trafik kazasında kaybetmiştik. Daha onun üzüntüsünü üzerimden atamamışken bir de bu olaylar... Kendimi çok yorgun hissediyordum ve güzel bir uykuya ihtiyacım vardı. Bu yüzden en güzeli her şeyi bir kenara bırakıp uyumak!

Saat 7.30'u gösterirken Jacob'un sesiyle uyandım 'Kalk bakalım sana biraz bir şeyler öğretelim' dediğinde bir şey söylemeden kalktım ve ormana indim. Ev zaten ormanın tam içindeydi. Neden bir insan ormanın en ıssız köşelerinde bir evde yaşar diyecekken aklıma insan değil vampir olduğumuz aklıma geldi. Her neyse bunları bir kenara bırakalım. Hadi bakalım Olivia! Madem bu işlere bulaştım daha doğrusu bulaştırıldım öğrenelim bakalım! James'i gördüğümde yanına giderek 'Ee ne yapacağız bugün?' Dediğimde 'Sana kontrol etmeyi, yeteneklerini kullanmayı öğreteceğiz.' Dediğinde yanında bir insan olduğunu gördüm 'Bir dakika ona zarar vermeyeceğiz dimi?' diyip baktığımda 'Tabii ki vermeyeceğiz! Onu etki altına aldım. Bunların hiç birini sonradan hatırlamayacak.' Dediğinde büyük bir oh çektim. Jacob 'Hadi bakalım başlıyoruz!' Dediğinde ben de hazır bir pozisyona geçtim.

James 'Öncellikle nasıl kontrol altına alabileceğinden bahsedelim. Yeni bir vampir olduğundan duygularını, hislerini en önemlisi de açlığını bastırmak senin için çok zor olacak. Ama kendini zorlaman gerekecek. Bir odak noktası bul ve onu düşün. Onun üzerine git ve kendini durdurmaya çalış' dediğinde yanında ki çocuğun elini hafiften kestiğinde kanlar yavaş yavaş yere damlıyordu.

Pekala Olivia! Bunu başarabilirsin! Düşün! Düşün! Babamı düşünüyordum ve bir yandan çocuğun kanayan eline bakıyordum kendimi çok zorluyordum fakat başarılı olduğum söylenemezdi çocuğa git gide daha çok yaklaşıyordum en sonunda olabilecek en yakınlığa geldiğimde durdum ve eline baktım daha sonra ise düşündüm. Hadi ama yapabilirsin Olivia! Zorla kendini! Hadi! Yaklaşık 2-3 dakika bekledikten sonra kendimi kontrol altına alabilmiştim!
Büyük bir sevinçle kahkaha atarak 'Yaptım işte oldu!' Dediğimde ikisi de gülerek bana bakıyordu. Jacob 'Erkenden sevinme bence.' Dediğinde kahkaha atmayı bırakmıştım evet doğru söylüyordu. Kahkaha atmayı bırakıp sıradaki yapacağımız şeye odaklanmıştım. Jacob yanıma gelip 'Etki altına almak bizim en çok işimize yarayan şeydir. Etki altına aldığın kişiye istediğin her şeyi yapabilirsin. Ama bu o kadar kolay olmayacak. Öncellikle karşındaki kişinin gözleriyle kendi gözlerini kenetlemelisin onun beynini kontrol ediyor gibi hissetmelisin ve tek odaklandığın şey onun gözleri olmalı.' Dediğinde çocuğa yaklaşarak 'Şimdi beni izle.' Dedi ve gözlerine bakarak 'Adın ne ve neden buradasın?' Dedi Çocuk ise 'Adım Barry ormana yürüyüş yapmaya çıktım.' Dediğinde şaşkınlıkla ona bakıyordum. 'Bak gördün mü işte böyle. Gel şimdi sen dene.' Dediğinde çocuğun yanına giderek gözlerine baktım ve 'Adın ne ve neden buradasın?' Diye sordum fakat cevap vermedi daha sonra Jacob'a baktığımda tekrar dene dediğinde çocuğa yine bakarak 'Adın ne ve neden buradasın?' Dedim fakat yine cevap vermedi yaklaşık 10 kez bunu denemiştim ve en sonunda 'Adım Barry ormana yürüyüş yapmaya çıktım.' Cevabını alabilmiştim. Jacob 'Bi an hiç yapamayacaksın sandım.' Diyerek ukalaca bir şekilde güldüğünde ona göz devirdim. Daha sonra telefonuma gelen bir mesaj ile tüm dikkatim dağıldı. Telefonuma baktığımda gelen mesajın Allison'dan geldiğini gördüm. 'Allison mesaj atmış.' Dediğimde Jacob ve James yanıma geldi. Jacob  'Ne diyor' dediğinde mesajı okudum.

Gönderen: Allison
Merhaba Olivia. Şu zamanlarda ne kadar çok sıkıntı yaşadığını ve yalnız kalmak istediğini biliyorum. Ama yine de belki gelmek istersin diye söylemek istedim. Yarın doğum günüm Belki sen de gelmek isteyebilirsin diye düşündüm.