P💜

101 18 9
                                    

Lokinin
Kapak içim teşekkür ederim tatlım hayran kaldım doğrusu 🧡😀

Okumadan önce votele b i l a d e r i m 🌟
Dizlerimin bağı çözülürken kendimi onun kolkarına bıraktım uğultu halinde endişe dolu sesler geliyordu yüzüms damlayan su damlaları ilk başta bana yağmuru andırdı ama kapali alandaydık yüzüme damlayan bu damlalar taehyung un göz yaşlarıydı...

Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım yavaşca yerimde doğruldum ve üstümdeki yorganı çektim başım zonkluyordu ayağa kalkmak için yaptığım hamle boşa çıkmış ve 2. Denememde ancak başarılı olmuştum odamdaki boy aynasında kendime baktım makyajım akmış zombiye benziyordum üstümde pijamalarım vardı ee evde bizden başka kimse yoktu kim değiştirdi üstümü düşünceler yanaklarımı kızartırken kendimi banyoya attım yüzümü güzelce yıkadım ve insana dönmeye çalıştım banyoda işim bitince odadan çıktım ve aşşağı indim taehyung salonda yoktu mutfaktan da konuşma sesleri geliyordu

"Küfür etmeyi kes artık neden herkes benim üstüme geliyor" kiminle konuşuyordu bu
"..."

"Hayır hayır hiç bir şey hatirlamıyor kaç kez daha tekrar etmem gerek acaba " konuştuğu herkimse teyzem yada jungkook değildi

"...."

"Tamam tamam ona iyi davranmaya çalışıyorum beni rahat bırakın artık" telefonu sertçe kapatı mutfak masasına vurdu ve ellerini masaya dayayıp başını öne eğdi ve salladı

"Sanki ben ona dedim git kamyonun altinda kal yine inadı tuttu hepsi onun suçu " benim mi sinirliydi sesi nefret dolu çıkıyordu

"Ama onu hala çok seviyorum" dedi teslim olmuş bir sesle ben mutfak kapısının biraz gerisinde durmuş onu izliyordum kumral düz sacları başını eğdiği için aşşağı sarkmıştı ve yandan harika görünüyordu aslında her açıdan harika görünüyordu

"Taehyung "dedim mutfağın kapısına yaslanıp

Kafasını kaldırıp yüzüme baktı
"Nasılsın " dedi çok yorgun görünüyordu

"İyiyım yani iyi herhalde" dedim elimi saçlarıma götürüp kafamı kaşķdım gülümsedi ve yanıma gelip omuzlarımdan tuttu çok yakındık evliydik evet ama şu an utancımdan dizlerimin bağı çözülmüş kalbim deli gibi atıyordu yüzümü ateş basarken kafamı kaldırıp gözlerine baktım gülümsüyordu kulağıma eğildi

"Daha iyi olacaksın" dedi vegeri çekilip mutfaktan çıktı bende peşinden gidip

"Kiminle konuşuyordun" dedim merakla o salaondaki koltuğa kurulmuş eline kumandayı almıştı

"Hiç bi arkadaş" dedi

"Bi arkadaşla benim hakkımda mı konuşuyordun"

"Sen beni mi dinliyordun" dedi sinirle bakarak

"Ben ben kula..."

"Kes tamam " dedi sinirle ayağa kalkıp yukarı çıktı ve o kilitli odaya girip kapıyı setce kapattı kapının sesine irkilip yerimde sıçradım neydi şimdi bu tanrım neden böyle yükseldi yavaşça yukarı çıkıp kapıyı tıklattım

"Taehyung " dedim ses gelmiyordu

"Taehyung bak ben gerçekten sadece duydum yani dinlemedim duymakla dinlemek aynı şey değil değil mi " tekrar tıklattım

"Tae..." kapı hızla açıldı ve ben iceriyi göremeden tekrar kapandı ve beni çevirip kapıya doğru sertçe itti kafam kapıya vurmuştu ve canım çok yanmıştı

"Ahh " dedim elimi başıma götürürken

"Düş yakamdan tamammı sana yardımcı olmaya çalışıyorum ama başımın etini yeme artık bırak beni " dedi ağlıyordu telefon konuşması aklıma geldi belli ki herkes üstune geldiği için bukadar sinirlenmişti
Gözlerine baktım sevimli minik gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu

REMEMBER Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin