REMEMBER

💜

Gömleğimi tasarlamıştım  uzak doğuda sık kullanılan ejder desenleri ve türk simgelerinden biri olan hayat ağacı motfini kullandım ilginç ama güzel oldu
Şimdii bana bir model lazım
eheheh tahminleri alayım hemeeen

Evet
Evet
...

Doğru tahmin PARK CHANYEOLLL

Telefonu elime alıp numarayı tuşladım...

###
Kapı çaldı koşarak kapıya gittim, ayakkabı dolabının aynasından kendime bakmayı ihlal de etmedim
Ve modelimizi daha fazla bekletmeden kapıyı açtım

"Hoş geldin " dedim gülümseyerek

"Merhaba" dedi ve içeri girdi

"Kabul ettiğin için teşekkür ederim " dedim

"Rica ederim " dedi koltuğa oturdu ve orta sehbanın üstündeki çizimlere baktı

"Hayat ağacı ha " dedi tasarımı incelerken

"Ah evet, kahve alır mısın " dedim

"Evet lütfen " dedi ve ben mutfağa gidip 2 kupa çıkarttım

"Önce ketenden gömlegibdikip sonra farklı bir kumaştan kestigim motifleri gömleğin üstüne dikicem aslında işlemek daha iyi olurdu ama zamanım yok " dedim
Kahveyi sehbaya koyup yere oturdum
O da yere karşıma oturup bağdaş kurdu

"Güzel fikir "

Kahveleri içip işe koyuldum ayağa kalktı ve ölçülerini alıp dikmeye başladım
Yaklaşık 2-3 saat sürdü ve chanyeol soğuk esprileriyle, ve sevimli sohbetiyle zamanın şu gibi akmasını sağladı iyi bir arkadaştı

Yada arkadaş mıydı...

"Hadi giy bakalım " dedim gömleği uzatırken
Heycanla kalkıp odaya gitti ve 5 dk sonra geri geldi
Wowwww gömlek harika olmuştu ve çok yakışmıştı

"Ben bunu satın almak istiyorum" dedi

"Ayıpsın al senin olsun" dedim gülerken

"Çok yakıştı " dedim ve başımı eğdim

"Anlatmak ister misin " dedi yanıma otururken

"Bilmiyorum" dedim ve derin bir nefes aldım gözlerim dolmuştu

"Ben... bebegimi kaybettim " dedim gözümden yaş akarken

"Tae ile  bir tartışma sonucu merdivenden düştüm hafızamı kaybettim... o bana yalan söyledi ama sevgiyi dibine kadar da hissettirdi bizim ilişkimiz bir anda bitti ben..." dedim nefesimi verip

"Ben onu sevmeyi özledim" dedim
Gözleri anlayışla bakarken güven veriyordu

"Ondan bebeğimi kaybettiğim için mi vazgeçtim " dedim gözlerine bakarak
Yaşlar yanağımdan süzülüyordu

"Bunu ancak sen bilebilirsin ama " dedi elini elimin üstüne koyarak

"Bebeğini kaybetme sebebin o olduğu için onu suçlaman çok doğal" sesi huzur veriyordu

"En son ne zaman gördün onu " dedi

"3 yıl oldu " dedim

"Şimdi görsen onu ne yaparsın " dedi

Başımı eğdim içten içe hıçkırıyordum

"Bilmiyorum" dedim

"Bilmiyorum chanyeol" dedim ellerimi yüzüme kapatırken yine beni kendine çekti ve sırtımı pat patladı

"Ben..." dedim

"Şiiişt istedigin kadar ağla sabaha kadar  ağlayabilirsin " dedi fısıltıyla

(Zabaaa  gada burdayım zabaaa gada)

Gözlerim yavaşça kapanırken kendimi uykunun ve chanyeol'ün kollarına bıraktım

***

Derse son dk yetişmiştim nefes nefese sınıfa girdim
Gömleği ütüleyip yanıma almam 10 dk sürmüştü taksi çağırmıştım ama  chanyeol ısrar kıyamet beni arabasına sürükledi ve okula bıraktı

Sırama oturdum arkamdan fıs fıs konuşan iki kızı duyabiliyordum

"Gördün mü sevgilisiydi galiba" dedi biri diğerine

"Gördüm çocuk dağ gibiydi " dedi diğeri
Kimden bahsediyor bunlar .
"Ne buluyor acaba bunda baksana çiroz gibi ayrıca 27 yaşındaymış "

"Şiişt duyucak " dedi
Benden bahsediyorlar şimdi sıçtım ağzınıza

Hızla arkamı döndüm ikiside gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi kaldılar

"Ne o hanımlar 27 yaşinda olmak suç mu evet 27 yaşındayım ama sizinle yaşıt görünüyorum değil mi " dedim

"A biz " dedi ağzında gevelereyerek

"Konuşun konuşun namım yürüsün" dedim
Ve önüme döndüm

O sırada kapıdan bir kız girdi

Fransız hanımları gibi giyinmişti yanlış hatırlamıyorsam fransızdı zaten sarı biline inen saçları  vardı chanel çantasını kolunda sallaya sallaya yürüdü ve oturdu dim dik duruyordu.
büyüleyici bir  güzelliği vardı  ben onu incelerken hoca içeri girdi

"Evet gençler geçen hafta verdigim ödevlerinizi görmek için sabirsızlanıyorum " dedi

Ve sırayla herkesi tahtaya alıp tasarımını sunmasını istedi

Sıra bana gelmişti yavaşça kalktım ve askıya astıgım  gömleği anlatmaya başladım

"Ben uzak doğu motiflerini işledim ejderha ve hayat ağacı simgelerini kullandım tek tarafına hayat ağacına tırmanan bir ejderha figüründen cep tasarladım " anlattım da anlattım
Hoca beğeniyle dinledi ve gömleği yakından incelemek için aldı yerime geçtim
Sıra adının Ludmila olduğunu öğrendiğim kıza geldi sıra sarı saçlarını savurarak ayağa kalktı mavi gözlerini sınıfta gezdirdi yüzünde garip bir gülümseme vardı

"Hocam ben modelimle geldim izin verirseniz içeri gelebilir mi " dedi

"Ne değişik bir fikir elbette " dedi hoca ve kız kapıdan birini çağırdı
Içeri giren kişi kalbimin durmasına yol açıyordu ağzım şaşkınlıkla açılırken sınıftan uğultular yükseldi

"Tamam hanımlar misafirimiz göz alıcı olabilir ama sessiz olalım" dedi hoca
Sesler artık bir uğultu görüntüyse bulanıktı
Bu nasıl olurdu...

Hay allah kim acaba bu kişi oy verin kurban olayım nolur 💜💜💜