Chapter:20

770 13 0
                                    

Chapter: 20

Chapter : 20

CHRISTOPHER POV

*bang *

fuck this feeling dahil hindi ko inaasahan na i puputok niya yun na kayang kaya niya kong patayin gano ba siya kagalit ? at  kahit siguro mamatay ako ngayon ay parang mas ayos pa kaysa sa marinig ko sa mga labi niya ang salitang hindi manlang niya ko minahal napa ngiti ako ng mapait at naramdaman ko ang dugong umaagos galing sa katawan ko at unti unting pag bagsak ko


RAINS POV

***FLASHBACK***

" Maawa po kayo kahit onting palugit pa po "

Pag mamakaawa ng nanay ko sa isang lalaki na naka tayo at ano mang Oras ay sisirain na ang bahay namin at sabi pa nila bawal daw kaming mag dala ng kahit ano sa mga gamit namin

" LUMAYAS NA KAYO!."

Sigaw samin ni mamang  pulis na tauhan ng. Mga Buendia  na pinadala para sa pag DEMOLISH ng mga bahay Dito samin at dahil din sa kahirapan at kami na lang ng nanay ko sa Buhay ay hindi kami maka bayad ng upa kaya ngayon. Ay pinapalayas na kami

" Saglit lang naman po mag babayad din po kami pakiusap naman po...nag mamakaawa po ako wala po kaming matutulugan ng anak ko "

Lumuhod ang nanay ko at kumapit sa pantalon ng isang lalaki na pulis para mag maka awa sa kanila pero ang kaninang mahinahon na lalaking nag papa alis samin ay parang napuno at tinulak ang nanay ko kaya agad akong dumalo sa kanya para tulungan Siya

" HINDI NA NAMIN YAN POBLEMA !. I DEMOLISH NA YAN"

Sigaw ng lalaki mukang siya ang pinuno ng mga pulis dahil medyo iba ang suot niya

" Pakiusap po "

.lalapit pa sana ang nanay ko at mag mamaka awa ng dumukot ang pulis ng baril at itutok sa direksyon namin ni mama agad na nanlaki pareho ang mga mata namin

" LUMAYAS NA KAYO!.kundi papatayin. Ko kayo !."

.sigaw samin ng pinuno ng mga pulis at sinampal si mama kaya na pa sama ang tingin ko sa kanya  ang sama nila anong karapatan nilang saktan ang nanay ko ? Pero mukang walang awa ang pulis dahik  hindi niya parin tinatangal ang na ka tutok na baril samin pero umiiyak lang ang nanay ko at niyakap ako , kapos kami sa pera at wala na ang tatay ko Bago ako ipanganak kaya Hindi ko manlang ito  na kita

Maya Maya ay may lumapit na isang armadong lalaki samin ni mama at mukang awang awa siya samin

" Misis hindi lang ikaw ang ma wawalan ng tirahan Dito lahat kayong nakatira Dito "

Sabi niya at napabitiw sakin si mama at nag angat ng tingin sa lalaking nag salita agad na pa higpit ang kapit ni mama sa isang kamay ko ng makita ang isang armadong lalaki na lumapit samin kita ko ang panlalaki ng mata ni mama habang naka tingin sa lalaking yun

Siguro ay mag ka Kilala sila? O baka takot lang si mama na saktan din kami ng lalaking na sa harap namin ngayon kung titigan ang lalaki na sa 30 'S palang siya at mukang mag kasing tanda lang sila ni mama at halata mong mabait naman siya

" At ang kinatitirikan ng bahay niyo ay pag aari ng mga Buendia  "

Sabat nanaman ng pinuno ng mga pulis  sila nanaman ? bwesit para kaming mga hayop sa gingawa nila ngayon kita kong unang winawasak nila ang bahay namin kaya na pa kuyom ang isa kong kamao na hindi na ka hawak sa nanay ko

" Pero wala pong matutulugan ang mga tao Dito lahat po kami "

sabi ng isa sa mga kapit bahay namin pero lahat kami na bigla ng mag kasa ng baril ang isa sa mga pinuno

" PALAYASIN YAN SA HARAP KO "

sabi ng pinuno nila mga walang puso hindi ba sila na kakaramdam ng awa ?

"TEKA LANG "

sabi ng isa sa mga kabit bahay namin dahik bigla na lang siyang hinila palayo ng mga armadong lalaki nagulat ako ng itutok samin banda ni nanay ang baril kaya agad akong napa tingin kay nanay na parang hindi maka hinga kaya kinabahan ako

"MAMA!.MAMA!. Mama!. MAAMAA!."

sabi ko pero humawak lang siya sakin at dahil sobrang hina ko ay hindi ko nasalo si nanay pero agad akong napa iyak bakit kailangan danasin namin ito

" TULUNGAN NIYO PO ANG MAMA KO NAWAWALAN PO SIYA NG MALAY!."

agad na sabi ko ng hindi na gumagalaw si nanay at agad nag lapitan ang kapit bahay namin at sinakay kami papuntang hospital malaput sa baryo namin at iniwan kami ni nanay dahil babalikan daw nila ang pamilya nila

" DIBA sila Yung mag inang walang pambayad dun sa lupa?"


" Oo nga ang dudumi nila "

" San ba yan nang galing "

" Sigurado akong wala rin silang pambayad sa Hospital "

" Kaya nga "

rinig kong bulong bulungan ng mga tao samin at kita ko rin ang pandidiri sa mga muka nila nilapitan ko ang isang nurse para tulungan ako

"tulungan niyo po ang nanay ko nawalan po siya ng malay hindi na po siya gumigisin----"

sabi ko sa kanya na nag mamakaawa lumingon naman siya agad pag sabi ko pero na putol ang sasabihin ko ng may sumigaw

" ANG TAGA PAG MANA NG BUENDIA ASIKASUHIN NIYO  !.BILISAN NIYO KUNG AYAW NIYONG MAWALAN NG TRABAHO "

sabi ng isang Doctor at nagulat ako ng halos mag silapitan ang mga Nurse at ibang doctor at nakita kong naka sakay sa parang kama ang isang bata at puno siya ng gasgas at naka hawak siya sa paa niya at na sasaktan siya pero wala kong pake alam sa kanya dahil halata naman na simple lang iyon at may malay pa siya kumpara kay nanay

"Ahhhhhh...."

rinig kong sigaw ng bata pero wala sa kanya ang tingin ko kundi na kay nanay lang

"tulong po !. tulong !.NAY !."

sigaw ko dahil parang hindi na humihinga si nanay dahil kanina parang humihinga pa siya pero hinawakn ko sa pulso si nanay para kong nanlamig dahil wala na kong maramdan na pulso

THE POOR GIRL Where stories live. Discover now