YAZAR NOTU: Bir önceki bölümde Derinin annesi Mefharet hanım Derin'e Korayı anlatmaya çalışıyordu fakat Derin'in kulağında kulaklık olduğu için duymamış sonrasında da üstelememişti.
4. BÖLÜM
Koray bugün pazar olması nedeniyle birazcık tembellik yapmayı haketmişti yani en azından o böyle düşünüyordu. Saat öğle vaktine gelirken uyandı ama öyle hemen yataktan fırlamadı son günlerde gözlerini Derinle kapayıp onunla açıyordu şöyle güzelce yatağında gerindi ve gözlerini tavana sabitleyip Derini düşünmeye başladı kaç gündür kendi kendisiyle münakaşa içindeydi söylesem mi? söylemesem mi? diye her akşam yatarken söylemeyi aklına koyup sabahları vazgeçiyordu ama oda bıkmıştı durumun böyle olmasından. Derini sorarsanız o da söyleme telaşesi içinde fakat henüz o cesareti bulamıyor kendinde.. Koray ani bir hareketle yatağından fırlayıp doğru banyoya gitti, çakmak çakmak bakan her ne kadar uykuluda olsa bu gözlerle bile çoğu kızı etkileyebilirdi. Musluğa doğru doğruldu ellerini yüzünü yıkayıp daha sonra kuruladı. Dün gece diğer geceler gibi değildi dün gece kesinlikle aklına koymuştu ve bu sabahta bu fikrinden vazgeçmedi onun için bugünü aceleye getirip mahvetmek istemiyor her şeyi ağırdan alıyordu evde tek yaşadığı için gidip önce yatağını topladı daha sonra güzel bir çay koyup kahvaltı yapmayı planlıyordu. Her şey planladığı gibide gitti zaten. Sofrayı özenle dizdi, çayını aldı, bir diğer elinde gazetesi, bir yandan da yavaş yavaş kahvaltısını yapıyordu en sevdiği şey kahvaltıyı aceleye getirmemekti keyfi yerindeydi ama kısa bir sürede bu keyfini uzun süreli çalan zil bozmuştu bile homurdanarak yerinden doğrulup kapıya yöneldi hızlı adımlarla ki biran önce kapıyı alacaklı gibi çalanı göndermek istiyordu.. kapıyı açtıı..
- Merhaba oğlum. Ben Mefharet Karşı apartmandan komşunuzum aynı zamanda annenin en yakın arkadaşı diyerek gülümsedi Mefharet hanım.
Koray şaşkın bakışlarla kadını önce bir süzdü ve elindeki keke gözü ilişti hemencecik. Afallamıştı ama hemen kendisini toparlayıp
- Afedersiniz lütfen buyrun geçin içeriye kusura bakmayın biraz dağınık ama--- derken Mefharet hanım sözünü kesti
- Önemli değil oğlum annen seni bana emanet etti biz senin annenle çok eskiden beri arkadaşız sende benim oğlum sayılırsın hiç olur mu kusura bakmak falan maşallah nasılda annene benziyorsun gözler tıpkısı diyerek bir kahkaha savurdu, Mefharet hanım.
Koray şaşkın bakışlarla bir okadar da rahatının bozulmuş olduğunu haberdar eden Mefharet hanıma bakıyordu. Mefharet hanım keki tezgahın üzerine bırakarak etrafa şöyle bir göz attı. Çok pis gözükmüyordu etraf hatta bir bekar evi için çok temiz bile sayılabilirdi ama yinede Korayın içini rahatlatmak için
- Oğlum tanıdığım bir temizlikçi var istersen çağırabiliriz aklında bulunsun. Sen bana en yakın arkadaşımın emanetisin artık diyerek güven verici bir havayla gülümsedi
Koray çakmak çakmak bakarken - Tabii aklımda bulunsun dedi
Mefharet hanım - Benimde bir kızım var lise son sınıf bu sene onuda getirecektim tanışın diye ama arkadaşıyla dışarı çıkmak için sözleşmiş halbuki önceden demiştim. Hiç dinlemiyor ki beni diyerek serzenişte bulundu
Koraysa hiç oralı olmayarak ama üzülmüş bir ifade takınarak - Hay Allah bir dahaki sefer tanışırız sorun değil derken Mefharet hanımın hala ayakta olduğu bir anda dank etmişti
- Ahh hay aksi siz ayakta kaldınız buyruun buyruun oturmaz mısınız? Çay yapmıştım taze getirebilirim isterseniz derken içinden bir yandan da ne olur kalamayacağını söyle bugün mühim bi gün lütfeen diye yalvarıyordu
Mefharet hanımın ise işi olduğu için bu teklifi reddetti aslında kalmayı çok istiyordu fakat;
-Çok sağol oğlum ama bugün işim var inşallah başka zaman sen bize gelirsin olur mu derken kapıya yöneldi kapıyı açıp dışarıya çıktı ve kapının önünden Koraya doğrularak
-Ben karşı apartmanda 13. numaradayım aman oğlum bir şey olursa söyle emi diyerek bir ikazda daha bulundu
Ve koray olaydan sıkılmış bir vaziyette -Tabiki yazdım kenara 13. numara diyerek çakma bir gülümseyiş taktı suratına. Sonunda Mefharet hanım gitmişti fakat Korayın tüm dengesi alt üst olmuştu Nerden çıkmıştı bu kadın ilk defa görüyordu hayatında madem annesinin en yakın arkadaşı neden hiç görmemişti sanki.
Bugün de Derine duygularını söylemekten vazgeçti çünkü bu kadın Derinle aynı apartmandaydı. Bir kez daha bu söyleme olayını düşünmesi gerekiyordu galiba. Sonuçta bu kız masalların kızı değildi ya öyle masallarda da yaşamıyorlardı her ihtimali düşünmesi gerekiyordu.. Derinin kızıp reddetme ihtimalini özellikle de..
AHH MASALLARIN KIZI YAKTIN BENİ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZ HÜZÜN
RomanceMavi gözlerini üstüme dikmiş çapkın gülümseyişiyle birlikte bana bakıyordu... Ellerimi tutmuştu, kalbini hissettim. Beyaz bir sabahın hüzünle biteceğini kim bilebilirdi ki ? Derin deniz mavisi ne zaman mutlu olacağız ?