RAVENHEART

24

Luhan : Bugün Sarmaşık Zindanları'ndan eve dönmemin on sekizinci günü
Hala karanlıkta kalamıyorum
Hala tek başıma kalamıyorum
Hala yemek yiyemiyorum
Hala konuşamıyorum
Hala ağlamamı kesemiyorum
Hala küçücük bir sesten bile korkuyorum...

Luhan : Yaşadığım şeyleri bu kadar kısa sürede atlatacağımı düşünmüyordum ama
Bu kadar zor olacağını da düşünmemiştim

Luhan : Aslında bilmem gerekirdi
Senin için endişelirken aslında kendim için endişelenmem gerektirdi
Sonuçta sen kaç bin yıllık okulu yaktın
Basilisk'e katıldın
Ve
Ben senin sevgilindim
Tabii ki beni de tutuklayacaklardı

Luhan : O gün
Ormanda olduğumuz zaman
Ne bileyim
Çok farklıydın
Bakışların
Dokuşların
Sesin bile...
Beni gerçekten sevdiğini düşünmüştüm
Büyülenmiş gibi hissediyordum
O anlarda benim için mecaz olan bu kelimenin şimdi gerçek olduğunu bilmek
Canımı yakmaktan ziyade beni fazlasıyla sinirlendiriyor
Beni gerçekten büyülüyordun
Gözlerimin önünde bana büyü yapıyordun
Ama ben benden beklenecek şekilde bunu anlamadım

Luhan : Seninle yaşadıklarımı
Senin kim olduğunu unutmasam da
Ne dilimden alabildiler seni
Ne de zihnimden

Luhan : Adını dahi duymadığım lanetlerle bana işkence ettiler Sehun
Aklımın ucundan dahi geçmeyecek aletler vücudumun her zerresine zarar verecek şekilde dokundu
Zihin havuzunda boğuyorlardı beni
Ağlamaktan gözyaşlarım kurudu
Bağırmaktan ve yalvarmaktan sesin çıkmaz oldu
Hep ölümün kıyısındaydım
Tıpkı yaşadıklarımızın dilimin ucunda olması gibi
Ama ölmeme izin vermediler
Tıpkı büyünün seni bırakmamı izin vermediği gibi

Luhan : Yanlış anlama seni asla suçlamıyorum
Buna inanmayacaksın ama gerçekten seni suçlamıyorum
"Sana herhangi bir duygu beslemeyecek kadar değersizsin benim için"
Bunu unutmak en büyük salaklığımdı benim
Dediğin gibi ben koca bir aptalım
Bunu unuttuğum için başıma bunlar geldi

Luhan : Sen beni kullandın
Benimle eğlendin
Ve ben buna öylece izin verdim

Luhan : Dün Chanyeol beni o günden sonra ilk kez görmeye geldi
Çektiğim işkenceleri bilmese de bana büyük zarar verdiğini biliyordu
Ama sanırım beni tekerlekli sandalyede bulmayı beklemiyordu
Beni görünce şok oldu ve sadece ağladı
Ondan özür diledim
Ona inanmayıp dinlemediğim için özür diledim ama o sadece ağladı

Luhan : Bugün ise doktor tekrardan yürüyebileceğimi söyledi
Bacaklarımın iyileşmesi iyiymiş
Buna çok mutlu oldum
Çünkü bacaklarımın düzelmeyeceğinden emindim
Kollarım ve ellerim hakkında şu an konuşmuyoruz
Bugünlük sadece bacaklarım hakkında duyduklarımı kaldırabileceğimi söyledim

Luhan : Benim yanımda senin ve dünyanın şu anki durumu hakkında kimse konuşmuyor
Ama dün gece annemin telefonda konuştuğu şeyleri çok az duyabildim
Sanırım büyük bir savaşa yine girmişsin ve sol gözünü kaybetmişsin
Ne garip benim de sağ gözüm yok artık

Luhan : Seni ve yaşadıklarımızı unutmak istiyorum
Babam bakanlığın beni tekrar alıp götüreceğinden korktuğu için tanıdığı birkaç büyücü dostunu getirdi
Ama nasıl bir büyü yaptıysan o anlara kimse dokunamıyor
Suho bile...
Büyü gücün ve bilgin gerçekten inanılmaz

Luhan : Tek merak ettiğim şey
Neden hafızamı silmeyip anılarımızı dokulmaz yaptığın
Neden Sehun?
Neden beni bu şekilde lanetledin?
Seni neden unutmamı engelledin?

Luhan : Aslında cevabı biliyorum ama
Sen de biliyorsun ki ben koca bir aptalım

Luhan : Umarım acı içinde kıvrana kıvrana tek başına geberip gidersin

Luhan çevrimdışı 04:54

Görüldü

×××××××××94 yazıyor...

Görüldü

×××××××××94 yazıyor...

Görüldü

Veri hatası

Luhan çevrimdışı 04:54

---------

Sehun son kısımda "Görüldü" bildirisini sildi.

22 - KiyomiKaizoku