MERHABALARR YENİ BÖLÜMÜ BEĞENMENİZ DİLEĞİYLEE....
*?*?*?*?*?*?*?*?*?*?*?*?*
Silah sesi...
Vücudum donmuş ellerim işlevini yitirmiş ve beynim yetkisini kaybetmiş gibiydi.Kıpırdıyamıyordum ne sesim çıkıyor ne de hareket ediyordum vücudumda işleyen tek şey gözlerimdi yaşlar sicim sicim akıyordu.
En sonda Lara kendine gelip;
"Açelya...açelya kendine gel gitmemiz lazım kızım haydi kendine gel!"
En son da kendime gelip hızlıca ona döndüm "evet haklısın.."
Hızlıca dev konağın kapısına doğru ilerledim.Son gücümle kapıyı açıp etrafa baktım şuan bütün gözler üzerimdeydi bana bakan gözlere aldırmadan dev konağın avlusunda duran insanlara baktım annem kapının eşiğinde yere oturmuş şişi gözleriyle bana şaşkın şaşkın bakıyordu.
Diğer tarafta ise ağalar masalarının önünde ayakta durmuş ne yapacaklarını bilmez şekilde şaşkınca etrafa bakıyorlardı. Diğer taraflarda ise konağın çalışanları vardı ve pek tanımadığım bazı insanlar...
Konağın ortasında ise...
Osman ağabeyim ve kaçırdığı kız onların karşısında eline silah bir adam veya ağa veya başka bir şey bir yerden tanıdık geliyordu ama neyse...
En sonda "DURUUUN!" diye bağırmayı becerdim.
Babam öne çıkıp kızım dedi.Ahh çok özlemişim sesini, onu, kokusunu Mardin de ne kadar kızlara önem verilmese bile babam beni bu fikirden hep uzak tuttu okumamı istedi giyinmeme karışmadı...bunu abimler de bana yapıyordu ailemden hiç baskı almadım.Onları ne kadar sevip özlesemde onlara dargındım heleki abime o töreleri çok iyi bilirdi ve normal olarak kızı istesekte verebilirlerdi.
Babamın söylediğini yanıtsız bırakıp "Neler oluyor burda!?" diye bağırdım.
Abim yanıma doğru gelip "Açelya sakin ol anlatacağım."
"Neyi anlatacaksın he abi neyi anlatacaksın bir gün arıyorum telefonlarım açılmıyor size ulaşamıyorum ertesi gün telefonu açıyorum seviniyorum annem aradı diye ama açıyorum annem ağlıyor niye? noldu? diyorum hıçkırıkları yüzünden cevap veremiyor sonra öğreniyorum ki benim canım dediğim abim kız kaçırmış hemde Haznedaroğullarından hemde töreleri bilirken bunun sonu ölüm ya da...." devamını getiremedim yapamadım beynim ağzım kalbim el vermedi işte.
"Açel-"
"Ya da BERDEL!" diye bağırıp etrafa baktım herkes bizi dinliyordu.
"Ne karar verdiniz ölüm mü? berdel mi? he MARDİN'İN AĞALARI "
En sonda babamın o gür sesini duydum. "Açelya farkındayım sinirlisin dargınsın ama terbiyesizliğe , hayır , asla lütfen bir sorun çıkarmadan içeri gir."
Farkındayım ağalara bağırmıştım koskoca Mardin'in ağalarına ben bağırmıştım. Gerçekten gülünç bir durumdu.
Sonra omzumda bir el hissettim o tarafa baktığımda Lara'nın yüzünü gördüm onu tamamen unutmuştum bu kızın yüzü bile beni rahatlatıyordu gerçekten.
Sonra ileri doğru yürümeye başladım sonra karşımda o sert acımasız yüzü gördüm yüzü bile bedenimin ürkmesine neden oldu.
Bu adam da kimdi cidden sonra göz hizzama tanımadığım kişiler girdi tahminimce bunlar Haznedarlardı dediğim gibi sadece isimlerin duymuştum , yüzlerini hiç görmemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARDİN GÜZELİ
Romansa"Senden nefret ediyorum!" "Bende senden nefret ediyorum!" ~ ~ ~ Yine töreye kurban giden , hayatı elinden çalınan gencecik bir kız... Kaya gibi sert , acımasız bir ağa... Berdel ile evlenen bu çift şuanda birbirinden o kadar nefret ediyorken zaman...
