Özgürlük

541 20 2
                                    

Mavi tenimde ilerleyen rüzgârın sesi.

Hiç dinmeyen bir yağmur hissini yanında getirdi.

Gökler ağlarken sonsuzluğa açıldı kollarım.

Uçsuz bucaksız gökyüzü ağırladı ruhumu ve bedenimi.

Hiç aşına olmadığım yeşil bir renk vardı ormanda.

Dallarıyla kucaklamıştı orman sesiz bedenimi.

Geçe tüm ihtişamıyla çökerken ormana.

Kayıp oldu tenimdeki mavi mutluluk hissi.

Geçenin yakuttan berrak gözleri.

Dolunayın rehberliğinde yükseldi.

Geçeyi kanatları altına alan kuzgunun sesi duyulduğunda.

Veda etme vakti gelmişti hayal kırıklıklarına.

EKSİK SAYFALARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin