Adaletin dengesi şaşmış terazinin önünde yargılanıyorum.
Eski bir mahkum gibi tedirgin bir şekilde bekliyorum.
Yargıçların önünde.
Kelepçeyle bağlı ellerimi ovuşturuyorum.
Korkumun bedenimin üzerinde hüküm sürmesine izin veriyorum.
Sucumsa dünyadaki adaleti geri istemek.
Cesaretim bedenime geri donuyor fark ettirmeden.
Ardından son sözlerim yankılanıyor mahkeme koridorlarında.
Lanetli bulutlar arasında yükselen güneş.
Bedenimi yakarken , beni iyi dinle dünyaya.
Altı günde kurulmuş ola bilirsin belki de.
Ama insanlar için seni yıkmak sadece altı dakika.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EKSİK SAYFALAR
PuisiMerhaba eksik sayfalar adını verdiğim bu kitapta şiir denemelerimi yayınlıyorum lutfen beni okumuya devam edin . Teşekkurler
