Smart, Short and Sophisticated

Chapter 1: Margaux Star Ramos

Lahat ng tao gusto magmahal at mahalin

Isa na ako dun :D

Mapagmahal ako

Kapag may naging kasintahan ako, mamahalin ko yan ng seryoso kahit na di nila ako minamahal ng totoo o ng buo

Masarap magmahal ng isang tao, lalo na kapag mahal ka din niya, tapos yung pagmamahal niya higit pa sa pagmamahal mo sa kanya.

Yung tipong nung una crush mo lang siya, tapos naging crush ka din, nilagawan ka niya, sinagot mo, naging kayo, at kahit na naging kayo na hindi pa rin siya nagsasawang pakiligin at mahalin ka kahit gaano pa kayo katagal na nagsasama. 

Gusto ko maramdaman yung pagmamahal na yun. Kasi buong buhay ko, ang naranasan kong pagmamahal ay yung pagmamahal na pinagpustahan lang, pagmamahal na biro lang, pagmamahal na na ninira ng nararamdaman ng isang tao

Ang pagmamahal mahirap pero masaya.

"Margaauuuuuuuxxxxx!!!!!!!" sigaw ng isang nilalang na galing Mars este sigaw ng bestfriend ko

"Wala si Margaux dito" sigaw ng aking mapagmahal na ate

Magaling ate, magaling, kaya mahal na mahal ko yan eh HAHAHAHAHA. Sinisira ba naman kasi yung moment ko sa pagkukwento sa buhay pag-ibig ko. HAHAHAHA. Hirap talaga maging maganda, echos XD.

"Utot mo ate Cloud" sabi ng bestfriend kong nasa labas ng bahay 

Kawawa naman ng bestfriend ko, ayaw papasukin ng ate ko hahahahaha. 

Bahal ka dyan Dream Kate Santos, masunog ka sa sinag ng araw 

Ang sama sama ko talaga kahit kailan. 

"O sige na Kate pasok na, napaka kulet eh" sigaw ni ate. 

"I love you talaga ate Cloud!" sabi ni Kate

"Margaux, bumaba ka na dyan, nandito na yung Super Mega Bestfriend mo" sabi ni ate.

"Pumunta na lang siya dito" 

Hay nako ano nanaman kaya yung ikukwento nitong lokaret na 'to

Ay teka, daldal ako ng daldal dito di niyo pa rin ako kilala, ako nga pala si Margaux Star Ramos, 18, Nagaaral sa unibersidad, Wag niyo na alamin yung course ko. simpleng babae lang. Marami na akong naging past , ayun lang. Dalawa na lang kami ni ate na magkasama, wala na kasi ang aming mga magulang, kaya sobrang lungkot. Pero napapasaya naman namin yung isa't isa.

"Margauuuuxxx!" sabi ng isang babaeng akala mo mong ngayon lang ako nakita, sabay yakap.

Habang ako nakatitig lang sa cellphone ko kunyari may ginagawa pero wala talaga

"Hoy Margaux!"

"Nandito ako! Margauuux!"

"Ay nako, lagi naman ganyan"

"Ano ba kasi yang ginagawa mo?"

*tumingin sa phone ko*

"Wala ka naman palang ginagawa ay! Loka ka!"

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Di ka na nasanay bes!" halakhak ko hahaha.

"Oh paano ka naman napadpad sa bahay namin?" tanong ko

"Gumamit ako ng paa" -Kate

"Tatawa na ba ako?" -Ako

"Bes naman eh! Alam mo na, kailangan ko ng advice galing sa'yo" -Kate

"Ano nanaman ba yung nangyare sa'yo? Sinaktan ka nanaman ba nung Mykolangot na yon?"

"Grabe naman hindi noh!" 

Edi kinwento niya lahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaatttttttttt. As usual sinaktan siya, gusto niya ulit makipag balikan tapos sasaktan siya magbbreak magiging sila ulit tapos magbbreak, magiging sila ulit. Ganun lang naman yung babaeng yun. Ayaw niya kasi mawala sa kanya yung Myko na yun

Habang nagkkwento si Kate may kumatok sa pinto namin, bumaba ako para tignan kung sino, kasi naliligo si ate, pagbukas ko ng pinto, walang tao, ang nakita ko lang, isang rose na may kasamang letter na nakalagay yung pangalan ko, parang love letter ganun.

Kanino kaya galing 'to? Ang lakas naman ng loob niyang bigyan ako ng ganito, eh alam ata ng lahat ng kapit bahay namin na may boyfriend ako. Alam kong hindi galing sa boyfriend ko 'to eh, kilala ko yun di yun marunong gumawa ng mga ganito.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

End of Chapter 1

Sorry kung ganyan lang, di pa ako sanay sa pagsusulat ng story eh, pasensya na, baka sa mga susunod na mga kabanata gumaling ako. Naks hahaha. Sana magustohan niyo 'to :)). Sana suportahan niyo yung story na 'to pati ako HAHAHA. Love you guyss! xx