Bölüm 7

204 8 7
                                    

Y/N POV

Sabah uyandım. Annem abimle bana kahvaltı hazırlamıştı. Genelde yapmadığı bişey olduğu için şaşırmıştım baya. Bi yandanda tv seyrediyorduk. Televizyondaki haberi görünce sesini açtı abim.

-Dün gece saat 2 sularında *** caddesinde Y.B (18) vahşice katledildi. Genç kızın boynunda diş izlerine raslandı. Y.B'ye saldıranın ne tür bir hayvan olduğu hala saptanamadı.

Abim haberi izlerken gözleri fal taşı gibi olmuştu dişlerini çok sert sıkıyodu. Bahsedilen cadde bizim okulla ev arasında okula çok yakın bir yerdi. 

A: Y/N, hadi çıkıyoruz.

Y/N: Ama benim dersimin başlamasına daha çok var.

A: Çıkıyoruz dedim. Bundan sonra okula hep benimle gidip benimle gelceksin.

Saldırgan hayvanların insanlara saldırması görülmemiş bişey değildi. Neden bu kadar hassaslaştığını anlamadım abimin. Bi de ben zaten taa gecenin 2sinde falan dışarı çıkmıyorum ki nolcak yani. Ama abimin kesin bi bildiği vardır diyip kabul ettim.

Okula gittiğimde erkenden vardığım için dersin başlamasına daha çok vardı ama herkesin dersi olduğu için bende dersimin olduğu sınıfa gittim ve sırama oturup uyumaya karar verdim. Baya bi uyumuşum. Garip bir ürpertiyle uyandım. Derin bir nefes sesi hissettim başımın üstünde ve irkilip kafamı kaldırdım. Kafamı kaldırdığımda sıramın önünde tam karşımda karşılaştığım yüzü görünce aniden geri sıçradım. 

Yeni gelen çocuk, Taehyung, eğilmiş bi şekilde beni izliyordu. Allahım yarabbim beni sınıyo musun ya... 

Benim korktuğumu görünce uzaklaştı biraz.

Th: Ah.. Seni korkutmak istememiştim özür dilerim. Ben... bişey soracaktım ama uyandırmak istemedim.

Sanki yaramazlık yapmış bi çocuk gibi kafasını kaşıyordu şimdide. Az önceki korkunç havasından eser yoktu.

Y/N: Tabi, sorabilirsin.

Yanımdaki sıraya çekingen bir şekilde oturdu ve gülümseyerek bana döndü.

Th: Okula daha yeni geldiğim için bu dersle ilgili eksiklerim var. Eğer bir sakıncası yoksa yani ben düşündüm ki, acaba bana ders çalıştırır mısın?

Böyle bişey sormasını beklemiyordum hiç. Yani zaten sınıfta görünmez gibi bişeydim kimse bana ne bişey sorar nede herhangi birşey isterdi. Hiç tanımadığım bu çocuğun bana bir anda yakınlaşması şaşırtmıştı beni yani.

Y/N: Olur.. Çalışalım.

Th: YESS! Teşekkür ederim! Söz veriyorum çok iyi bir öğrenci olucam!

Ona ders çalıştıracağım için bu kadar mutlu olmasınada anlam verememiştim. Başka birisine sorsa eminim yine kabul edilirdi yani bu tiple ona kimsenin hayır demesi mümkün değildi zaten. 

Ders saati gelmişti artık ve sınıfa başka öğrencilerde gelmeye başlamıştı. Taehyung da oturduğu yerde yani yanımdaki sırada kaldı ve ders boyunca bana sessizce bişeyler sorup durdu. Gerçekten masum bir çocuk gibi davranıyordu çok tatlıydı.

Ders bitti ve toplanmaya başladık.

Th: Y/N, şimdi yapacak bişeyin yoksa benimle okulun karşısındaki cafeye gelir misin?

Tereddüt ettim çünkü abimin izin vermeyeceğinden adım gibi emindim. ders çıkışı direk eve gidelim demişti.

Y/N: Ya.. şey..

Th: İ-istersen tabi.. Başka arkadaşım olmadığı için sana sormak istedim ama gelmezsen de sorun değil..

OFF böyle köpek yavrusu gibi bakıncada bana başka bi şans bırakmıyoduki.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 04, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ALFANIN DOĞUŞUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin