"Πριν από πολλα χρόνια, πριν καν γεννηθώ εγώ, στο χωριό μας επικρατούσε μια βεντέτα ανάμεσα στους Λεβεντογιαννακιδες και στους Σταυρακακιδες. Κανείς δεν ήξερα πως άρχισε αυτή η διαμάχη. Υπήρχαν όμως φήμες που λένε πως ο προπαππους σου ερωτευτηκε μια γυναίκα. Την γυναίκα του Μάνθου Λεβεντογιαννακης. Όλα έτσι ξεκίνησαν. Έπεσε πολύ αίμα στα χέρια μας, εδώ και γενιές. Ο θείος σου ο Μάρκος όμως,ήθελε να κάνει ανακωχή, γιατί η θεία σου ή Φάνη ήταν είδη έγκυος στον Σηφη. Ευτυχώς το είχε δεχτει ο Μανώλης. Μετά τα πνεύματα ηρέμησαν. Δεν ξανασχοληθηκαμε μαζί τους ούτε εκείνοι μαζί μας. Όταν τον είδα στον γάμο, τον γιο του Μανώλη, έπαθα σοκ. Ο θείος σου θα τον έπιανε από τον λαιμό,ετσι και γινόταν τίποτα. Τέλος πάντων. Αυτη ηταν η ιστορία μας από τότε."
Είχα μείνει κόκαλο. Δεν ήξερα πως τόσο πολύ κρατούσε η έχθρα. Πάλι καλά που έληξε. Προς το παρών γιατί μια αφορμή ψάχνουν όλοι.
"Καιιι για να σου πω μπαμπά μου... αν....λεω αν σου έφερνε η εγώ ή ο Άγγελος έναν... Λεβεντογιαννακη....θα τον δεχοσουν;"
" Κόρη μου. Γιατί τα ρωτάς αυτά;"
"Έτσι βρε μπαμπά."
"Θες ειλικρινά να σου απαντήσω;"
"Ν-ναι θέλω"
"Οχι."
"Τι όχι"
"Όχι σου λέω. Δεν θα τον δεχόμουν. Θα αναστάτωνα τοσο κόσμο. Θα γινόταν χαμός. Δεν το καταλαβαίνεις; Τα ξαδέρφια σου θα ξανά ξεκινούσαν την διαμάχη"
"Μα βρε μπαμπά αν υπάρχει η αγαπη..."
"Αννα! Σταματάει εδώ η κουβέντα. Αντε σπίτι να βοηθήσεις την μάνα σου."
"Καλά! Αλλά αυτό δεν τέλειωσε."
Σηκώθηκα απότομα και έφυγα. Τις απαντήσεις μου τις πήρα. Τώρα; Τώρα τι; Μετά από αυτό το κρυμμένο μυστικό πως συνεχίζεις; Πως συνεχίζεις να ζεις ξέροντας πως ο έρωτας της ζωής σου είναι στην ουσία.. Εχθρός σου; Πρεπε να μιλήσουμε όπως και διποτε. Πρεπει να..... τελειώσουμε ότι είχαμε εδώ! Δεν ήθελα να πάρω το αιμα των δικών μου στα χέρια μου.
Εφτασα αρων αρων έξω από το πατρικό μου. Περίμενα μέχρι να ξαναπάρω την ανάσα μου. Δεν το έλεγχα και ξαφνικά με έπιασαν τα κλάματα.
"Άννα;"
"Χρ-χρυσα;"
Ρουφηξα λίγο την μυτη μου και σκούπισα τα δάκρυα μου.
"Τα έμαθες ε;"
"Ποι-ποια να μάθω; Τι λες;"
Με κοίταξε με ένα βλέμμα όλο ερωτηματικά. Είχε μαύρους κύκλους και έδειχνε να μην είχε κλίσει μάτι χθες το βράδυ. Δεν ηταν περιποιημένη όπως άλλες φορές. Κάτι είχε γινει. Ξέσπασε σε κλάματα.
Πλησιάζοντας την την αγκάλιασα σφιχτά και έκλεγα και εγώ βουβα.
YOU ARE READING
Ματωμένα Δάκρυα
Short Story"Και εγώ ξέροντας την κατάληξη, προσπαθούσα να σε κάνω να αισθανθείς όσα περισσότερα προλάβεις. Πριν μας τελειώσει ο χρόνος...." Στην ζωή της Άννας έρχονται τα πάνω κάτω, όταν στο πρόσωπο του Στέφανου, γνωρίζει έναν απροσδόκητο και ταυτόχρονα απαγορ...
