Chapter 15: Guni-Guni

4 0 0
                                    

 CHAPTER 15: Guni-Guni

Cassie’s POV

No . . . .

It can’t be . . . . . . .

Hindi pwedeng siya iyon . . . . .

“Kuya Trick tigil!”

At bumaba ako. Pumunta ako doon sa may kotseng nakita ko.

Pero pagdating ko dun, wala na siya.

Inikot ko na rin yung mga sasakyan na malapit dun, pero wala talaga.

“Ma’am Cassie. Bakt po ba?”

“Hindi ako pwedeng magkamali. Nakita ko siya ditto. Dito mismo sa kinatatayuan ko.”

“Sino pong siya mam?”

“Si m-mommy. Nakita ko sa mommy. Andito siya.”

Hindi niya na napigilang ang luha na kanina pa gusting kumawala.

“Pero mam, matagal na pong patay s imam Sandra. Ang mommy niyo.”

“Hindi. Kitang-kita ng dalawang mata ko yun.”

“Baka naman ho guni – guni niyo lang yun.”

“Hindi ko alam kuya trick. Hindi ko alam.”

Bumalik na kami sa kotse pagkatapos ng crying session naming sa parking lot.

Pero hindi pa rin tumitigil sa pag-agos ang luha ko kahit na andito nako sa back seat.

Nakauwi na kami at nagkulong na lang ako sa kwarto.

Dito ako umiyak ng umiyak.

At di ko na namalayan na nakatulog na pala ako.

*tok tok tok*

Nagising na lang ako sa katok.

“Mam? Ready na po yung dinner. Pinapababa nap o kayo ng daddy niyo.”

“Ah. Sige po manang Beth. Susunod na po ako.”

// Dining Table //

“Dad?”

“Yes princess? Ano yun?”

“Posible po bang mabuhay ang mga namatay na?”

Halatang nagulat si Dad sa tanong ko. Malamang Cassie. Napaka non sense ba naman ng tanong mo diba? Malamang hindi pwede yun. Aishh. Utak naman Cassie!

“Depende anak. Pero ang alam ko lang is yuyng Reincarnation. Pero para namang napaka-imposible ng tanong mo. Bat mo nga pala natanong anak?”

“Parang nakita po kasi si mommy kanina eh.”

Nabigla si dad sa sinabi ko. Muntik na nga niyang maibuga yung iniinom niya sa pagmumukha ko eh.

“H-ha? Baka naman guni – guni mo lang yan anak?”

“Hindi pwede dad. Kitang-kita ko eh.”

“Baka naman nagpaparamdam ho sir.”

Singit ni Manang Beth.

“Siguro nga Manang. Malapit na kasi yung birthday niya at yung death anniversary niya eh.”

Ay oo nga pala. At malapit na rin akong mag-debut.

Magka-birthday kasi kami ni mommy. At nung birthday niya at 1st birthday ko, dun na siya kinuha ni lord. Kaya nasanay na akong mag-birthday sa sementeryo.

“So, Cassie. Anong plano natin?”

“Dad maybe we should celebrate na lang my birthday with mommy.”

“But anak, it’s your 18th birthday. Can we at least celebrate it like a normal birthday for teenagers? Like a party.”

“But Dad – “

“Please anak. At isa pa ipapakilala na kita sa mga friends ko as heiress of the company.”

“Haay. Ano pa nga bang magagawa ko dad.”

“Thanks princess. And then we’ll visit your mom this coming Saturday. How about that?”

“Okay. Dad.”

Tinapos ko na lang yung pagkain ko and then umakyat nako sa kwarto.

I miss you mommy.

If WE ever MEET AGAINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon