Yemek saatiydi.ross ile birlikte yemek katına çıktık.
-ee Laura bu akşam birlikte bir şeyler yapalım mı?
-ne gibi
-ilk randevu gibi.akşam yemeğe çıkalım.
Yüzüme "evet de" der gibi bakıyordu yada ben öyle sanıyordum.
-tamam olur çıkalım
-gerçekten mi
-evet gerçekten
Son dersti heyecanlıydım.okul çıkışı ross
-seni 19.30 da alırım
-tamam da bir dakika nereye gidicez ona göre giyinmek istiyorum.
-elbise ama babet giy altına.
-neden
-ya görürsün.
-peki
Telaşlı telaşlı eve girdim ve odama çıktım.aile üyeleri bana şaşkınlıkla bakıyordu belliki bir açıklama beklYorlardı.
-bu akşam yemeğe çıkacağız da
-kimle
Doğru ya ben onlara bu konudan hiç bahsetmemiştim
-vanessa odama gelir misin.
Birlikte Odama çıktık ve olayları bir çırpıda anlattım.
-tamam annem ve babamı bana bırak sende beyaz elbiseni ve pembe ayakkabılarını giy
Dediğini yaptım hımm çok şık olmustum.ben böyle düşüncelere dalmışken korna sesi duydum.
-vanessa geldi ne yapıcaz
-tamam sen in hadii.
Şansımıza annem mutfakta babamsa çalışma odasındaydı.hemen evden çıktım
-çok güzel oşmuşsun
-teşekkür ederim.
-gidelim mi
-evet
Burası bir plajdı. Tamam sahilleri aevdiğini biliyordum ama bu kadarını tahmin etmemiştim.o sırada bir masaya yaklaştık. Bunharikaydı.
-ee hazırmısın?
Hazır mıydım?
Arkadaşlar nasıl gidiyor hikaye .insallah güzel yazıyoeumdur umarım iyi okumalar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESADÜF
عاطفيةben laura! tuhaf, haraketli(!), saçma bir hayatım var.babam mimar bu yüzden genellikle çok evi olan yerlere "göç" ediyoruz.Denver a taşınmamız ise tamamen TESADÜF Bir RAURA hikayesi