Herkes sabah ayrı bir neşeliydi belli ki rydel üzgün olduğumu anlatmıştı.ben mutfağa girdiğim anda annem
-ross bugün anne oğul günü yapmaya ne dersin tatlım? Yemeğe sinemaya yada ne biliyim eğlenceli yerlere gidebiliriz tıpkı eskisi günlerdeki gibi çok eğlenirdik hatırlıyor musun eğlenceli olur
-evet eğlenceli olurdu ama 5 yaşında olsaydım.
O anda masasaki herkes gülmeye başlamıştı ben hariç
-yani öyle demek istemedim anne sadece bugünü normal amerikalı gençler gibi ayrılık acısı çekmeye ayırdım.
-tamam ama birsey istersen söyle
-sağol
#LAURANIN AĞZINDAN#
Dün neler olmuştu öyle.Bütün gece ağlamıştım.sanırım gözlerim şişmişti.sızlıyorlardı.meğerse aylardır onu hapsetmişim.kendimi ezik hissediyorum.ben böyle düşünürken kapı aralandı
-kapıyı kilitli değilmi vay canına nasıl oldu bu
-dalga geçme vanessa
-pardon.dün ne oldu laura
Bunu söylemesiyle birlikte ağlamaya başladım.
-ayrıldık.
-nee
-beni sevmediğini hayatında başka birisi olduğunu söyledi.
-canım belkide birseye kızmış sonrada sana patlamıştır
-abla dediklerini duysaydın böyle demezdin
-bak istersen bugün okula gitme
-olmaz gitmezsem depresyonda oşduğumu düşünür gezip tozarken güçlü olduğumu göstermeliyim.
-o zaman acele et
#okulda lauranın ağzından#
Okula geldiğimde ross ile karşılaşmak istemiyordum bu yüzden hızlıca sınıfa gittim şükürler olsun ki görmedim.sınıftan yemekhaneye doğru koşarken birine çarptım. Hayır olamaz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESADÜF
Romansben laura! tuhaf, haraketli(!), saçma bir hayatım var.babam mimar bu yüzden genellikle çok evi olan yerlere "göç" ediyoruz.Denver a taşınmamız ise tamamen TESADÜF Bir RAURA hikayesi