KAPILARIN ARDI

71 9 2
                                    

Lucas Axel'e başka birşeyler olup olmadığını yaşadığı her şeyi ayrıntılarıyla anlatmasını söyledi. Axel bir bir anlattı olanları. Lucas;

"Bildiğimden farklı hiçbir şey yok şöyle yapıyoruz bekleyeceğiz şu beyaz kıyafetlilerden birinin bize ne yaptığını çözmeye başlarsak sonrası gelir."

Axel;

"Beyaz kıyafetliler değil beyaz önlüklüler onlar." Dedi suratını ekşiterek. Lucas;

"Şuan en önemli olan şeyde şu konuştuğumuz şey değil mi Axel?"

"Tamam tamam yani onlara bu ismi koydum daha esrarengiz bence"

Lucas;

"offf tamam neyse ne şimdi çok az vaktimiz var her an 'beyaz önlüklüler' gelebilir şimdi ne yapıyorsan önceden onu yapmaya devam et bir yolunu bulacağız."

"O iş ben de sen rahat ol" dedi Axel sırıtarak.

"Ulannn"

"Tamam ya ortamı yumuşatmak içindi"

" neyse ben şimdi çıkıyorum senin odanın tam karşısındayım fırsat buldukça kaçıp geleceğim o süre zarfında sen de biraz düşünürsen çok iyi olur."

Dedi Lucas yerinden doğrularak Tam kapıya yönelmişken birden arkasına döndü ve

"sahi hiç dışarıya baktın mı?"
diye sordu. Axel;

"yoo hep yarı baygımdım zaten yerimden doğrulamadım ki hiç."

Lucas;

"tuhaf gelecek sana belki ama burada yalnız değiliz gibi hissediyorum." dedi. Suratındaki belirsizliklerle şüpheci düşünceleri anında Axel'in düşüncelerine karışmıştı. Axel gerildi ve öne doğru eğilerek gizli bir şey söyleyecekmiş gibi kısık bir sesle;

"Nasıl yani??" dedi. Yüzünden ne kadar tedirginleştiği anlaşılıyordu. Lucas;

" Bizim bulunduğumuz odalar haricinde 4 oda daha var yanına gelirken gördüm bizim dışımızda birilerini daha kaçırmışlar anlaşılan."

"Ciddi misin ? Dedi Axel sorgularcasına. Lucas;

" Hem de hiç olmadığım kadar. Anlamadığım şey... "

" Ne anlamadığın şey ne? "

" sanada tuhaf gelmiyor mu kaçırmak isteyen neden bunu herkesin içinde yapsın ki gizli yapardı yalnız olduğumuz bir zamanda kaçırılırdık ya da ne bileyim"

"Yani sen kaçırılmadığımızı mı düşünüyorsun?"

"Belki de alıkonuluyoruzdur. Belki de amaçları düşündüğümüzün de ötesindedir .!"dedi Lucas bir çırpıda.

" İyi ama nedennnn? "

" Bilmiyorum ama kaçırılmış olma fikrimiz çok saçma. Şimdiye kadar bizi aramaya çıkmış olmaları gerekirdi. Ne zamandır burada olduğumuzu bilmiyoruz. "

" Ne yapacağız peki bir fikrin var mı? "

" Bizi niçin buraya getirdiklerini ve bunu yapanın kim olduğunu bulacağız. "

Tam cümlesini tamamlamışken ayak sesleriyle ikisi de irkildi. Konuşma olduklarını varsaydıkları homurtular geliyordu. Beyaz önlüklülerdi. Lucas gelenlerin onlar için gelmemesini diledi içinden. Fakat onlar için gelmişlerdi yaklaşan ayak seslerinden ve homurtulardan anlaşılıyordu. Daha gizlenmeye zaman bulamadan kapıda beyaz önlüklülerden biri belirmişti. Lucas ne yapacağını şaşırmıştı. Olduğu yere çivilendi. Nefes dahi almaya korkuyordu. Beyaz önlüklü kapıyı araladı içeri doğru ilerlemeye başladı. Axel'e doğru ilerliyordu Bi anda duraksadı. Lucas odanın ortasında öylece kıpırdamadan duruyordu. Beyaz önlüklü yönünü Lucas'a çevirdi. Birkaç saniye Lucas'ın olduğu tarafa baktı. Yavaş adımlarla ona doğru ilerledi. Lucas ölümü omuzlarında hissetti. Yaklaştıkça Lucas'ın kalp atışları olduğundan çok daha hızlı atıyordu. Lucas beyaz önlüklünün tam solundaydı. Hareket dahi etmiyordu tam herşeyin bittiğine kanaat getirmişken beyaz önlüklü hemen yanında duran masadan enjektör ve bir kaç tüp aldı anlaşılan Lucas'ı farketmemişti. Ama nasıl olurdu?

ORENDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin