Once Upon a Time 'Jimin

15-"Özür dilerim."

Nefesini tutmuş kızın ellerinin altındaki günlüğüne bakarken gözlerini kırpıştırdı.

"Nereden buldun sen bunu?" Kız dudaklarını kemirirken bir şey söylemedi.

Jimin sinirlenmiş görünüyordu.

Jimin günlüğü kibar bir şekilde ellerinin altından aldı. Günlüğüne bakarken sayfalarını çevirmeye başladı yavaşça.

"Sana bir soru sordum. Sana kızmak gibi bir niyetim yok. Kızamam da." Sayfalarını çevirmeyi bırakıp gözlerini tekrar kıza çevirdi. Ona kızamazdı. Yıllar geçse bile, kıyamazdı ona.

"Evinden çıktığımda dışarıdaki kolide buna benzer bir sürü defterin olduğu koliyi gördüm. Ve karıştırdım. Bunun için üzgünüm amacım asla ama asla senin özel hayatını ve içinden geçenleri bilmek değildi."

Gözleri dolan kız ağlamamak için zor duruyordu. Kendini kastığı için arasıra kelimeleri tamamlayamıyor ve nefessiz kalıyordu.

Jimin kaşlarını kaldırıp günlüğüne bakmaya devam etti. Aklından geçen sözcükleri söyleyip söylememek arasında gidip gelirken günlüğün bir sayfasını açıp masaya koydu. İlk önce onun cümlelerinin bitmesini bekledi.

"Bu kadar derin duygular beslediğini bilmiyordum. Her zaman aramız çok iyiydi, iyi arkadaşlardık. Seni her zaman sevdim ve hayatımdan biri olduğunu kabullendim. Jimin yemin ederim ki seni bu kadar üzdüğümü bilmiyordum." Masada duran ellerini elleri arasına aldı. "Çok ama çok özür dilerim Jimin, çok özür dilerim."

Kızın elleri arasından ellerini çekti ve kendi önünde birleştirdi. "Seni bilmediğin bir şeyden sorumlu tutamam. O yüzden kendini suçlama ve özür dileme."

Yapabildiğince içten ama kesin olmasınu umduğu bir ses tonuyla konuşuyordu. Aklından az sonra ona uygulayacağı senaryoyu düşünürken gözlerini ona sabitledi.

"Daha söylemek istediğin bir şey var mı?"

Kız, 'hayır' anlamında kafasını salladı.

"O zaman, benim de söylemem gereken, daha doğrusu bitirmem gereken bir şeyler var."

-mydamnloveinflames