6/ nolur cevap ver!

12 4 0
                                    

    Çok yaralandım. Hemde fazlasıyla. Ama ne kurtaran ne de öldüren oldu. Yaşadıklarım fazlasıyla ağır geliyordu yeterince. Ağır olmasının sonuçları beynimi yönetiyordu. Odaların kapısını kapatmadan uyuyamazdım. Her eve girip çıktığımda kapıyı kilitlerdim. Asansöre o lanet şeyler yüzünden binemezdim. Ve hala usanmadan peşimi bırakmıyorlardı. Ya ölmeliydim, ya da kurtarılmalıydım.

    Ama olmadı. 5 aydır bu acıyı her organımın ortasında hissediyordum. Kalbim sıkışıyor, beynim bişeyler geveliyor beni delirtecek gibi, bağırsaklarım yer değiştiriyordu.

    Bunların hepsinin yaşadıklarım yüzünden olduğunu biliyorum. Ama insanoğlu benim 'deli' olduğumu kanıtlamak için tüm işlerini güçlerini bırakıp benimle uğraşıyordu. Benimle uğraşılmasını istemiyorum. Sadece görünmez olmak istiyorum. Sadece normal bir insan olmak istiyorum.

    Şaşkınlığım tüm hücrelerime dağılmış bir şekilde hala kağıtla bakışıyordum. Kendime gelerek elimdeki notu buruşturarak çöpe attım. Hızlıca tekrar yerime oturarak hırkamın cebine attığım telefonun kilidini açtım. Anonim yine mesaj atmıştı. Aslında birisinin bana gizlice yazmasını sorun etmiyordum. Hatta hoşuma gidiyordu. Ama, yazanın erkek olduğunu düşününce beynim geçmişteki konuşmaları eko yaparak zihnimde tekrarlıyordu.
 
    'Sadece sen ve ben varız bebeğim.'

    'Burada kalmamız bence bizim için büyük bir şans.'

    Sesimi köreltecek kadar tiz bir çığlık attım. Saçlarımı çekiştiriyordum. Kriz geçirmeye başlıyordum tekrar. Bunu yaşamak istemiyordum. Doktorun söyledikleri aklıma gelince derin nefesler almaya başladım.

     Kalbim çok güçlü bir şekilde atıyordu. Derin nefeslerimin arasında cümlelerimi tekrarladım. "Sen güçlüsün. Sen güçlüsün. Sen güçlüsün." Nefesim düzene girmeye başlamıştı. Dikkatli bir şekilde yerden kalkarak koltuğa oturdum. Hızlı olsaydım bayılabilirdim.

    Bunun okulda yaşanmadığına şükrediyordum her seferinde. Çünkü herkes benim delirdiğimi düşünürken ellerine koz olabilirdi. Tekrar sözlü taciz yapabilirlerdi.

    Iyi olduğumu düşündüğümde mutfağa giderek su içtim ellerim titrerken. Bu biraz zor olmuştu. Geri dönüp yemeğimi yemeye başladım. Düşünmemeliydim. Düşününce kötü oluyordu. Ama merak ediyordum, anonimin kim olduğunu. Beni kurtaracakmıydı? Ama beni bir erkek kurtaramazdı.

    Korkuyordum. Nalan teyzenin oğlundan bile korkuyordum. Tabağı alırken ellerimiz değmesin diye uğraşmıştım. Eğer değseydi krizi onun yanında geçirmek isteyeceğim son şey bile değildi. Yazdığı notla bana yürümeye çalıştığı apaçık ortadaydı. Sinirlerim fazlasıyla bozulmuş bir şekilde bulaşıkları makineye yerleştirdim.

   Telefonumu elime alarak okuyamadığım mesajlara tıkladım.Yazdıklarıyla afallamıştım.

Anonim: takip edilmediğini hissetmediysen ne mutlu bana :)

üstelik cümlelerimin yeterince açık olduğunu düşünüyorum

Bunları ben uyumadan önce atmıştı.

n'apıyosun papatya'm? (16.26)

yine uyumuşsundur kesin (16.42)

o ilaçları içmeyi ne zaman bırakacaksın? seni mahvediyor ve bende mahvoluyorum (17.50)

Papatya? (19.00)

Birşeymi oldu!!! (19.01)

Nolur cevap ver (19.03)

Yanıns grlemşyprum drlireceğö (19.06)

Nolue cebap ver (19.07)

Ravin...(19.33)

Nolur cevap ver korkmaya başladım(19.34)

Bişey oldu değilmi? Bende burada mal gibi oturuyorum. Yanına gelemiyorum. Geldiğimde korkarsın çünkü. (19.35)

Cevap ver artık(20.00)

Ravin nolur cevap ver...(20.01)

   Dehşete düştüm. Ravin'i nereden biliyordu. Bunu sadece babam söylerdi. Gözlerim dolmaya başlamıştı hatırladıklarımla. Daha fazla endişelendirmeden hızlıca yazdım.

Papatya: Kusura bakma

Papatya: Sadece fazla uyumuşum...

Anonim:sonunda!

nasıl korktum haberin varmı?

üstelik fazla falan uyumadın kriz geçirdin değilmi?

Papatya: Nereden biliyorsun?

Kriz geçirdiğimi sadece ben biliyorum zannediyormuşum sanırım...

Anonim: beni salak zannediyorsun herhalde sesin apartmanda yankılanıyor.

Hassiktie. Bunu söylememeliydim.

Sıçtım resmen

Papatya: Günümün ikinci şokunu yaşıyorum

Benim apartmanımda pturuyorsun resmen

Anonim: aslında tam olarak öyle değil

herneyse.

iyimisin? birşeyin yok değilmi?

çok endişelendim.

Papatya: iyiyim ama şimdilik

Anonim: senin hiçbir zaman iyi olmadığını biliyorum. sormam hata zaten.

sadece izin ver senin her zaman iyi hissetmeni sağlayayım

saçlarını okşayıp kucağımda uyumanı istiyorum. sadece yanımdan geçtiğinde aldığım kokuyu her zaman burnumun iki santim ötesinde olmasını istiyorum.

Sadece seni istiyorum

Biliyorum çok şey istediğimin farkındayım :)

hadi, artık ödevlerini yapmalısın hocalardan azar işitmene dayanmıyorum

bu arada seni çok seviyorum, iyi ders çalışmalar güzelim

   

PAPATYA'MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin