Four — Last night
Last night, I was drunk.
Last night, I made a mistake.
Last night, I kissed the only guy that ever chose me.
Last night, I forgot about the world.
Today, I feel okay but...
"May relasyon na ba kayo?" tanong ni Kuya Yamyam sa akin habang nakaupo kaming dalawa sa poolside.
Kanina, there was an awkward air inside the house. O baka ako lang ang nakakaramdam dahil alam kong may nagawa akong hindi tama kagabi.
Hindi tama, pero masaya.
Masaya, pero hindi tama.
Kaya nung sabihan ako ni Kuya Yamyam na gusto daw niya akong kausapin, may ideya na ako kung ano ang gusto nitong sabihin sa akin.
"So, MU? Mutual understanding." He asked again when I told him about what is really going on between me and André.
Natigilan ako.
Mutual understanding.
Yun kami.
Hindi kami, pero naghalikan kami.
Ilang beses na nga ulit? Di ko na rin maalala lahat. Hindi naman madami, pero alam kong mali. Kasi nga, hindi pa kami.
Naririnig kong nagsasalita si Kuya Yamyam pero hindi ko mawari kung anong sinasabi nito. Lunod ang diwa ko sa mga pangyayari kagabi na sana hindi ko hinayaang mangyari. Ako iyong mas nasa katinuan, ako iyong mas nakakapag-isip kahit konti lang.
I can't put the blame on André because I know, I remember it was me who asked him last night if he wanted to kiss me. I knew he'd say yes. How many times did we almost do that? Hindi pa kami nakainom sa mga pagkakataon na iyon. Pero iyon nga, hindi naman ginagawa kasi respeto sa iba, sa kanila. Kasi pinapanood kami ng buong Pilipinas. It's not that I really care about what everyone will say because I don't. Ang sa akin lang talaga eh hindi tama.
Pero iyon nga, hindi tama ang oras lalo na ang lugar pero iyong alak, lakas tama kaya kagabi, nangyari ang hindi pa dapat mangyari. Siguro pinagpe-pyestahan na ako sa labas.
Ano pa nga ba? Ganito naman sa Pilipinas. Judging has always been so easy. They come up with this idea of you and they expect you to live up to them and if you fail, they'll crucify you.
"Ayoko kasing masaktan ka balang araw," narinig kong sabi ni Kuya Yamyam.
The pain and sincerity of his voice made me look at him. The disappointment and worry and understanding in his eyes made my heart sank.
Sorry, kuya Yam kung na-disappoint ka sa akin.
Napahugot ako ng buntong-hininga saka ngumiti kay Kuya Yamyam.
"Okay ka lang?" May pag-aalala pa rin na tanong nito sa akin.
"Okay lang, kuya."
"Sigurado ka?" He probed.
"Oo," sagot ko. I moved to give him a hug.
Si Kuya Yamyam, sa kanya talaga ako pinaka-close. Siguro dahil sa wala akong biological na kuya at dito ko iyon nakita. Saka, matapang rin kasi si Kuya Yamyam. Kita mo nga at kinausap ako ng masinsinan tungkol sa ginawa ko kagabi.
The fact that he personally confronted me in private made me love him more because he had the choice to confront me in front of the house mates like the open forum we did one time, he can also choose to tell his opinion to others na lang because let's face it, it's so much easier to do that.
