//ေသြဖည္ျခင္းသည္ တစ္နည္းအားျဖင့္//

အပိုင္း ၂

ေနေရာင္ျခည္၏ ပူေလာင္မႈက ေကာင္းကင္တစ္ျပင္တြင္ ပ့်ံၾကဲေနသည္။
မနီးကပ္လွဟု ဆိုေသာ္လည္း ထိုေနေရာင္မွာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီသို႔ တိုက္႐ိုက္ က်ေရာက္ေနသည္ မဟုတ္ပါလား. 

ေနေသာ္႐ွင္း တစ္ေယာက္ ေတာင္စဥ္ေရမရတဲ့ အေတြးေတြကို ေတြးေနေလသည္။
သူကိုယ္တိုင္ပင္ ဘာမ်ွမသိေသာအေတြးမ်ားကို သူတစ္ခါတစ္ရံေတြးေနတတ္သည္။

ေျခာက္ကပ္လာေသာ အာေခါင္ကို စိုစြတ္ေစဖို႔ အေ႐ွ႕Sofaေပၚမွ ေရဗူးကိုဖြင့္ကာ
ေသာက္လိုက္သည္။. နီးျမန္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကား အျဖဴေရာင္ စီးကရက္
တစ္လိပ္ကို ဝင္ေရာက္ေစသည္ ။

အေငြ႔မ်ားကို အဆုတ္ထဲထိေရာက္ေအာင္ ခပ္ျပင္းျပင္း ႐ွဴ႐ိႈက္လိုက္သည္ ။
မီးခိုးေငြ႔မ်ားက အခန္းငယ္အတြင္းတြင္ အတားအဆီးမ႐ွိ ေျပး၍ေဆာ့ေနေလၿပီ။

"Ah "

ဆြဲယူခံလိုက္ရေသာ စီးကရက္သည္
ၾကမ္းေပၚတြင္ အမႈန္႔အထိပါ ေၾကမြသြားသည္။
တက္နင္းေနေသာ ဖိနပ္မ်ားၾကား႐ွိ ေျခေထာက္ေဖြးေဖြးေလးေတြက သူမွဟုတ္ပါရဲ႕လား. hk hk.

"အကို ေဆးလိပ္ေတြ ဘာလို႔ေသာက္ေနတာလဲ.ေသာက္ေနျပန္ၿပီလား "

မ်က္ခြံႏွစ္ခုကို ၾကံဳ႕ကာ စကားဆိုေနေသာ
ေပါက္စနေလးကို ေတြေတြေလး ျပံဳး၍ၾကည့္ေနလိုက္မိသည္ ။
မင္းေတာင္ အရြယ္ ေရာက္လာၿပီေနာ္ ရတုခန္႔။
အရင္ကလို ကေလးေသးေသးေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး.
ရည္စားေတာင္ ရေနၿပီမလား.

"ေမးေနတယ္ေလဗ်ာ. "

အေတြးစတို႔ကို ရပ္တန္႔ေစေသာ သူ႔အား
ေက်ေက် နပ္နပ္ႀကီး ျပံဳးျပ၍ sofaေဘးသို႔
လာထိုင္ရန္ေျပာလိုက္သည္ ။

"လာ. ထိုင္. "

"ေဆးလိပ္ကို မေသာက္ပဲ မေနႏိုင္ဘူးလားလို႔. ဆက္ေသာက္ေနရင္ ေနာက္ဆို
ကြၽန္ေတာ္ တကယ္မေခၚဘူးေနာ္ "

မ်က္ေစာင္းသဲ့သဲ့ေလးအား ထိုးကာ ေျပာေနေသာ သူ႔ေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္ ထပ္၍ျပံဳးလိုက္မိသည္ ။

"ခင္ဗ်ား. .ျပံဳးပဲ ျပံဳးေနမွာလား. "

"ခင္ဗ်ား " ထိုနာမ္စားက သူေဒါသထြက္ေနလ်ွင္
သံုးေနၾက အရာတစ္ခုပင္။ ေနေသာ္႐ွင္းက ရတုအား
အျမဲလိုလို မထိတထိ စတတ္သည္ ။ၿပီးလ်ွင္လည္း
ရက္အေတာ္ၾကာ ေခ်ာ့ရသည္။