Chapter 9
Stephen's POV
"Hindi ko kaya! Ayoko! Monica bumalik ka! *huhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhu*" kumuha ako ng bote ng beer. Hinding-hindi ko hahayaan mawala siya sa piling ko. Magiging aking ka parin Monica sa huli.
Monica's POV
*Bumpppppp*
Araaaaaaaaay ko namn! Hindi nag iingat. Nakakabagot! Nagmamadali pa naman sana ako.
Sino ba kasi itong mokong na ito. Hmmmmmmp!
"Uyyy, miss tulungan nakita. Sorry nga pala! Hindi ko talaga sinasadya. Nagmamadali rin kase ako. Alam ko rin naman na nagmamadali ka. Kaya sorry talaga. Sorry miss ha?! Ako nga pala si Steve La Fuente."
Tsssss! "Okaaaay lang. Ako rin namn pala si Monica Salvacion. Sge una na ako." Hmmmmp, sa totoo naman talaga hindi okay pa. Nagkasunod-sunod na kase yung mga papeles. Tapos yun lang yung gagawin niya. Grabeeee naman! Sige na nga lang. Baka mapuno ng bad vibes ang buong araw ko.
*Bukas ng Umaga*
Nandyan yung opisina niya sa tabi ng desk ko so ibig sabihin siya yung big boss nang kompanya. Kaya pala nung una palang ako dito nakaisip na ako hindi yung masungit na babae ang boss. Siya pala. Hmmmm. Steve. Pero, to be honest naman talaga. Gwapong lalaki. Heheheheh :>
Nagtratrabaho kase ako bilang secretary sa isang mayamang kompanya. Hindi kase ako nakapagtapos ng pag-aaral. Wala kase kaming sapat na pero para makapag-aral ako sa kolehiya. Si nanay nalang kase ang kasama ko. Namatay kase si itay nung anim na taong gulang pa ako. Nagkasakit siya ng kanser. Walang pera kaya hindi napagamot. Haaaaayyyy 😞 Haaaaaayyyy maka idlip nga sandali.
*Krinngggggggggg*
"Waaaaaaaaah!!! Sir! Bakit po?" Nagulat ang buo kong kaluluwa. Paano ba naman kase nakatitig siya sakin mukha. Ang matindi pa ay sobrang lapit ng mukha niya. Wooooohooooo!
"Gigisingin na sana kita. Kase gabi na. Hindi ka pa ba uuwi? Dito ka lang matutulog? Hahahah de joke lang. May ride ako, hatid na kita." Sabay ngiti.
"Ha-ha-ha! Nakakatawa sobra ang joke mo sir. Parang hindi ako maka hinga. Tssseeeee!" Angggggg waley niya sobra. Ughhhh!
"Sge sir uwi na ako. Una nako."
"Ha?! Okaaaay sge."
*Sa bahay*
*Bzzzzzzzt! Bzzzzzzzzzzzttttt! Bzzzztttt!*
*Riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnngggggggggg!*
"Sino ba to?" Gabi na at nag tetext pa. Tsk!
Text Message : Hi Monica. Good night. God bless. Sweet dreams. Ingat ka lage. Kanina ang sarap mong titigan. Ang ganda mo naman Monica. 😊 - Steve
Waaaaaaaah! Ohhhhhhhmyyyyyyygooodnesss! Sheeeeeeet! Totoo ba to? Si sir? Magtetext ng ganito sakin? Ooooowwwwwwwzzz????
*Umaga*
"Ayoko na Stacey! Itigil na natin to! Alam naman natin pareha hindi kita mahal. Kapatid lang ang turing ko sayo. Arrange marriage lang tayo. Sinubukan naman kitang mahalin pero hindi talaga. Walang nangyari. Pagod na ako Stacey!" Nagulat ako sa sobrang lakas ng boses niya. Kausap niya yung babae feeling at sobrang sungit.
"Waaaaagggg please. Steve try muna natin. Baka gagana. Please. Bigyan mo pa ako ng chance. Lahat gagawin ko Steve. Mahal na mahal kita Steve please. *huhuhuhuhuhuhu*"
Umiyak na yata yung babae. Haaaaaayyys ang ingay. Hindi ako makapag concentrate sa ginagawa ko.
"May nagugustuhan na akong iba. Sorry. Tapos na talaga tayo. Yun naiyon Stacey. Patawarin mo ako. Alam ko makakahanap ka rin ng lalaki na para saiyo talaga. Na mamahalin ka ng lubos."
"Monicaaaaaaaa! Halika nga dito!" sigaw ni Steve.
BINABASA MO ANG
KA-MA-TA-YAN
Misteri / ThrillerPROLOGUE May naririnig akong kaluskos. Tumingin ako sa likuran ng makita ko ang tatlong babae. "Ba't kayo nandito?!" Sigaw ko ng mangiyak-ngiyak. "Anong kailangan niyo?!" "Nag-balik kami para kunin ka, Yanna. Hindi kami mabubuo kung wala ka." Auth...
