Een Krachtige Nieuwe Teamgenoot

Eng

Percy liep rustig over straat nadat Blackjack hem een paar straten van zijn huis had afgezet. Terwijl hij de trap opliep naar het appartement dat hij met zijn moeder en stiefvader deelde, streek hij zijn kleren glad. Want waarom zou hij zijn moeder zich zorgen laten maken?

Hij opende de deur en riep: "Ik ben thuis!" Geen antwoord. Percy greep naar zijn pen/zwaard genaamd doemtij. "Mam?" Geen reactie. "Paul?" Nogmaals geen antwoord.

Percy haalde het dopje van de pen en doemtij kwam tot leven. Hij doorzocht het hele appartement. Er was niemand thuis. 'Oké', dacht hij, 'hun telefoons.' Hij belde hen op maar stopte toen hij de ringtoon van de slaapkamer hoorde komen.

Hij volgde het geluid en vond beide telefoons op het nachtkastje. Hij bekeek de laatste berichten en telefoongesprekken. Niets... Niets... Daar!
In de gespreks geschiedenis stond een onbekend nummer. Het had drie keer gebeld voordat Paul had opgenomen.

Percy schreef het nummer op en belde het met Sally's telefoon.

Niets. Totdat... click.

"Oh hallo." Zei een vrouw over de telefoon. Ze klonk overdreven vriendelijk. "Bel je voor mammie en pappie?" Percy zei niets. "Oh, als jij niet gaat praten dan ik ook niet."

Percy begon te praten, enkel om haar aan de lijn te houden. "Wie. Ben. Jij. En wat heb je met mijn ouders gedaan?" Percy's stem was dodelijk kalm.

"Oh! Dus je praat wel! Wel, het zit zo. Ik heb gezien dat de Avengers interesse hebben getoond in jou. Maar ik wil niet dat jij je bij hen aansluit. Dus heb ik je ouders meegenomen. De enige manier om hen terug te zien is als je jezelf overlevert aan ons. "De stem van de vrouw ging van overdreven vriendelijk naar koud als ijs. Als klauwen die licht over je huid schrapen.

Percy gromde in de telefoon: "Je hebt juist de grootste fout van je pathetische leven gemaakt." En hij hing op.

Het volgende moment floot hij Blackjack en vloog hij om hulp.

-----------------------------------------

De jongen kwam de toren binnen via het platform dat Tony gebruikt om zijn pak uit te doen. Hij had dezelfde kleren aan als ervoor maar zijn blik was woest. Zijn zeegroene ogen waren donker en kolkend. Als een zware zeestorm.

Tony was de eerste die hem zag. "Whoa..." Hij werd onderbroken door Thor. "Percy!? Wa-wat doe je hier." Thor probeerde er casual uit te zien door op de sofa te leunen maar viel.

Percy liep recht op Tony af. "Jij bent slim. Je weet hoe technologie werkt. Kan je een gesprek traceren vanaf deze telefoon?" Hij stond maar een beetje rechter dan de biljonair maar hij leek boven hem uit te torenen.

"Um, waarom zou ik dat doen?" Tony probeerde zich te verbergen achter een muur van sarcasme. Het werkte niet.

"Ik vroeg of je het kon, niet of je het wilde." Snauwde Percy. Hij was heel erg boos, nee hij was furieus! Deze mensen hadden zijn familie ontvoerd. Niemand kwam aan zijn familie!

"Ja, ik kan het." Zei Tony met een grimas.

"Goed, het laatste gesprek op deze telefoon. Traceer het. Geef me een locatie." Hij gaf de telefoon aan Tony en draaide zich om naar de rest van de groep. Hij keek hen elk in de ogen. "Jullie kleine missie heefd ervoor gezorgd dat mijn ouders ontvoerd zijn. Ik ben niet in de beste moed op dit moment." Percy toonde dit door het aanrecht vast te grijpen en te verkruimelen. "Jullie zullen mij, noch kenissen van mij nog contacteren. Als ik er achter kom dat jullie dit toch doen vermoord ik jullie persoonlijk één voor één. Begrepen?"

De groep knikte niet maar Percy nam genoegen met hun geschokte uitdrukkingen. "Goed." Zei hij. Tony kwam terug met een laptop.

"Het gesprek was goed verborgen dus het duurde even voor ik het vond. Hier." Tony wees naar het scherm. Percy knikte en vertrok weer zoals hij gekomen was.

Maar Steve riep: "Percy wacht!" De jongen stopte maar draaide zich niet om. "Kom in het team. We kunnen helpen je familie te beschermen."

"Dat kan ik zelf wel. Heel erg bedankt." En met die woorden vertrok hij.

Bruce trilde nog steeds na enkele minuten. "Wat was dat?" Vroeg Natasha. Ze haalde een hand door haar haar.

"Dat, dat is Percy Jackson wanneer iemand aan zijn familie komt." Zei Thor. "Wees gewoon blij dat hij niet achter ons aan zat."

"Hij kan nogal eng zijn." Mompelde Bruce. De anderen knikten. Ze hadden geen idee.