Een Krachtige Nieuwe Teamgenoot

Smeken

Thor was woedend. Ze hadden Percy's hulp gehaald hoewel hij nog gezegd had dat ze het niet moesten doen. Dat was de reden dat hij op dat moment met de andere Avengers aan tafel zat. Hij keek hen boos aan.

"Willen jullie uitleggen waarom?" Gromde Thor. Iedereen keek nog steeds geschokt.

"Omdat we hem nodig hadden." Zei Natasha Met een geschrokken uitdrukking op haar gezicht. "We wilden niet dat iemand gewond raakte. Maar we hadden niet gedacht dat hij het alleen zou doen."

"Natuurlijk zou hij het alleen doen." Mompelde Thor. " Die jongen heeft al genoeg meegemaakt. We kunnen de rest van de problemen die nu aan de gang zijn zelf wel aan." Hij huiverde licht bij de gedachte aan wat Percy had doorstaan in zijn leven.

"Wat heeft hij meegemaakt?" Vroeg Bruce nieuwsgierig. 

"Genoeg." Antwoordde Thor kortaf.

"Wat zijn zijn krachten?" Drong Bruce aan terwijl hij naar voren schoof op zijn stoel.

"Hij kan water controleren. Dat heb ik al verteld. Hij is ook heel bedreven met een zwaard." Thor glimlachte bij het understatement. 

"Hij heeft nooit eerder een wapen gebruikt." Zei Steve.

"Omdat dat niet nodig was." Thor beëindigde de discussie en vertrok. Als hij kon voorkomen dat Percy ook maar een vinger zou moeten opheffen voor hen, dan zou hij dat doen. Hij begreep de zorgen van de groep maar hij kon niet toestaan dat ze Percy rekruteerden.

Nadat Thor was vertrokken bleven de anderen praten. "Hebben jullie de opnames gezien?" Vroeg Tony aan niemand in het bijzonder. Hij had zijn pak uit getrokken en droeg nu een lichtgrijs overhemd en een zwarte broek.

"Ja." Antwoordde Steve voor iedereen. "Hij was een waas. Een wervelwind die dodelijk had kunnen zijn."

"Nee, hij sloeg de slechten buiten bewustzijn en vernietigde de wapens. Hij heeft een goed hart en een goed verstand." Bracht Natasha ertegen in.

--

Percy's hoofd lag in Annabeth haar schoot. Ze zaten samen op zijn bed wat te praten. Hij had haar in het kort verteld wat er gebeurt was. Annabeth schudde haar hoofd en kuste zijn voorhoofd.

Percy grinnikte en kuste haar terug. Hij ging rechtop zitten en nam haar hoofd in zijn handen. Annabeth verbrak de kus en zuchtte. Hij sloeg zijn armen om haar heen en ging liggen. Ze legde haar hoofd op zijn borst en glimlachte, ze zou dit voor altijd kunnen doen.

Ze voelde dat Percy's ademhaling trager ging, keek op en zag dat hij sliep. 'Hij is zo schattig' Dacht ze. Annabeth haalde haar vingers door zijn haar en viel even later ook in slaap.